به گزارش ایران سپید در میان آنها که اسیر کروناویروس شده‌اند، کم نیستند نام‌هایی که برای تعداد زیادی از آدم‌ها آشنا محسوب می‌شوند. نام‌هایی که به نوعی جزو چهره‌های معروف به حساب می‌آیند. در میان نابینایان شناخته شده هم به نام‌هایی بر می‌خوریم که یارای مقاومت در برابر بیماری کووید ۱۹ را نداشتند و متأسفانه تسلیمش شدند. نام‌هایی که هر یک به نوعی کمک حال همنوعانشان بوده‌اند یا روزگاری افتخاری را برای این جامعه در سطح دنیا به ارمغان آورده‌اند. پیشتر از Brian Miller, فعال اجتماعی نابینا گفتیم که در برابر کروناویروس زانو زد. همچنین قصه John Slade را نقل کردیم؛ مخترع نابینایی که تسلیم کروناویروس شد. حال، این گردونه چرخیده و یک نفر دیگر را از میان نابینایان مطرح، برگزیده است. این بار نوبت به یک ورزشکار نابینا رسیده که در مقابل این ویروس ناشناخته، دست‌ها را به علامت تسلیم، بالا ببرد.
نامش «Carlo Durante» بود. از آهنگِ اسمش احتمالاً ملیتش مشخص است. ایتالیایی بود و ۷۳ ساله. اگر تسلیم کووید ۱۹ نشده بود، شنبه پیش، در ۲۷ ژوئن، باید تولد ۷۴ سالگیش را جشن می‌گرفت. او که در «Volpago del Montello» به دنیا آمده بود، از بدو تولد با بیماری RP درگیر بود و سر‌انجام هم در ۴۰ سالگی به کل بینایی را از دست داد.
دورانته، متخصص دو‌های استقامت بود. اولین حضورش در میدان‌های جهانی که برایش مدالی به ارمغان آورد، به سال ۱۹۹۱ بر‌می‌گردد. او برای نخستین بار، درست در زمانی که ۴۵ ساله بود و پنج سال از پیوستنش به جمع نابینا‌های مطلق گذشته بود، در مسابقات اروپا شرکت کرد و طلا گرفت. اتفاقی که سه بار دیگر در سال‌های ۹۳، ۹۵ و ۹۷ هم تکرار شد. در سال ۹۲ برای اولین بار با پرچم ایتالیا قدم در میدان پارالمپیک گذاشت و طلای ماراتن نابینایان در گروه B1 را از آن خود کرد. اوج معروفیت کارلو به زمانی بر‌می‌گردد که توانست طلای مسابقات جهانی ۹۴ را در آلمان بر گردن آویزد. کارلو دورانته، دو بار دیگر هم در پارالمپیک مدال گرفت. ۹۶ آتلانتا را با نقره به پایان رساند و در ۲۰۰۰ سیدنی برنز گرفت. در ۲۰۰۴ آتن هم دوید اما مدالی به دست نیاورد. کارلو در طول سال‌های ورزشی خودش توانست از خط پایانِ ۷۰ مسابقه دو ماراتن عبور کند. آماری خیره کننده برای کسی که ورزش حرفه‌ای را از ۴۵ سالگی آغاز کرده بود. او از جمله توانسته بود چند بار در رقابت ماراتن نیویورک که از معتبر‌ترین‌های این رشته در دنیا به حساب می‌آید، شرکت کند.
کمیته بین المللی پارالمپیک و کمیته ملی پارالمپیک ایتالیا، این ضایعه را به جامعه ورزشی نابینایان تسلیت گفته است. «Luca Pancalli»، از اعضای کمیته ایتالیایی پارالمپیک، از کارلو به عنوان منبع الهام نابینایان ایتالیا یاد کرد و گفت: «او نه فقط یک ورزشکار و قهرمانِ بزرگ، که الگویی برای تمام نابینایان این کشور بود. کسی که به نابینایان در این کشور، می‌آموخت که همواره در زندگی تلاش و مقاومت را به عنوان اصل اساسی موفقیت، در نظر داشته باشند.»