به گزارش ایران سپید او می گوید: اگر بخواهم پاسخ این سوال را با نگاهی به بافت مردم استانم بدهم، به نظر می آید استانهایی که زندگی ایلی و طایفه ای دارند نسبت به استانهایی که خانواده مدار هستند یعنی قوم مدار و طایفه مدار نیستند بیشتر درگیر این بیماری شده اند. ما در اینجا دو سه قوم بزرگ داریم قوم عرب، لر و بختیاری. این اقوام چند خانواده ای نیستند یعنی طایفه های بزرگی هستند که هنوز برایشان قابل قبول نیست که در عزا یا عروسی تنها باشند. و به هر نوعی با اینها صحبت شود و آموزش داده شود چون نگاه جمعیتی جزء باورهای اصلیشان است چند روز رعایت می کنند و دوباره خسته می شوند. فکر می کنم یکی از دلایل این باشد. این ویژگی خوزستان است که تقریبا هیچ استان دیگری آن را ندارد.
س: این نگاه در همه کشور تا حدی وجود داشت ولی بعد از شروع این بیماری با اینکه برای بسیاری خیلی سخت بود ولی تجمعات خیلی کم شد؟
ج: ببینید شما در هر استانی یک قوم دارید برای همین اگر تعداد کثیری از آنها رعایت کنند تجمعات کمتر می شود اینجا سه طایفه وجود دارد و اگر درصدی حساب کنید درصد حضور در تجمعات ما بیشتر از استانهای دیگر می شود. هیچ استانی مثل ما نیست که اقوام متفاوت در استانش وجود داشته باشد. یکی از دلایلی که به سختی می توانیم زبان مشترکی با مردم پیدا کنیم، همین است. استاندار و رئیس دانشگاه بسیار تلاش کردند که از طریق صحبت با شیوخ و سران اقوام این مسئله را حل کنند ولی خیلی موفق نبودند البته هر چند شیوع بیماری در حال حاضر در سطح بالایی است اما میزان آن ثابت مانده است یعنی . بالاتر نرفته ولی پایین هم نیامده است..
س: استفاده از ماسک و رعایت نکات ایمنی و حفاظت شخصی در بین مردم چگونه است؟
ج: من ماه گذشته به استان دیگری سفر داشتم به نظر من در دید اولیه مردم استان ما بهتر از ماسک استفاده می کردند ولی ما حاشیه نشینهایی داریم که نسبت به رعایت نکات بهداشتی خیلی بی تفاوتند. بعلاوه حاشیه شهرهای ما خیلی در معرض فقر هستند قیزانیه یکی از شهرهایی است که مردمش برای تهیه آب مشکل دارند حاشیه های شهرهای ما متاسفانه روی مخازن نفت نشسته اند. ما جزء استانهایی هستیم که در وسط استان وضعیت مناسبی داریم و در حاشیه ها بسیار محرومی.
مسئله بعدی استفاده از کولرهای گازی است که به شدت بر مشکل افزوده است الان همه در مکان سربسته هستند هنگام استفاده از کولر گازی چرخش هوا نداریم، پنجره ها باز نمی شوند و همه در یک محیط سربسته هستند و طولانی بودن زمان بیماری حالت فرسایشی و خستگی ایجاد کرده..
س: از استانهای دیگر هم به خوزستان نیروی درمانی اعزام شد؟
ج: من شنیدم چند نفر از مشهد قرار است به خوزستان بیایند اما من در بیمارستان خودمان که بیمارستان کودکان است کسی را ندیدم که بیاید اما بچه های پرستاری داوطلبانه از بیمارستانهای دیگر می آیند و وقتی نیروی داوطلب جواب نمی داد به صورت دوره ای و به صورت اجباری از بیمارستانهای دیگر نیرو اعزام می شد.. اوایل که بیماری کمتر بود بخشهایی که بیمار کمتری داشت را تعطیل کردند و پرستاران را به بخش کرونا فرستادند ولی الان بیماران دیگر هم بیشتر شده اند. وقتی معضل طولانی می شود فرسایشی می شود.بعلاوه الان کادر درمان هم خیلی درگیر بیماری می شوند و در هر بخشی 3-4 نفر از کادر درگیر بیماری شده اند..
س: علائم کرونا در خوزستان با استانهای دیگر تفاوتی دارد ؟
ج: ما آمار مرگ و میر پایینی نداریم معمولا در آمار یک چهارم تا یک پنجم مرگ و میر متعلق به خوزستان است. با توجه به اینکه پزشکان ما از ماههای اول با جان و دل به بیماران رسیدگی می کردند و کمبود وسیله یا پزشک نداشتیم همه چیز خوب بود ولی متاسفانه نمی دانم چرا بیمارانی که به ونتیلاتور وصل می شدند تقریبا برگشت نداشتند. البته من آمار یک بخش آی سی یو را دارم و آمار کلی را باید از جامعه آماری گرفت.
س: از لحاظ تجهیزات بیمارستانها مشکلی دارند؟
ج: من مشکلی ندیدم ما قویترین آنتی بیوتیک را هم که می خواستیم با قیمتهای بسیار گزاف برایمان تهیه می کردند. وقتی پزشکی می گفت من به این آنتی بیوتیک نیاز دارم این بیمار جوان است و من می خواهم هرطور شده کمکش کنم و از همه توانم برای نجاتش استفاده کنم، دارویی که نیاز داشت تهیه می شد. من کمبودی ندیدم اما در حد وسیع باید دانشگاه جواب بدهد. البته گاهی کمبودهایی پیش می آمد که می توانستیم با چیز دیگری جایگزین کنیم. ولی در داروهای اصلی مشکلی نداشتیم.
س: به مردم در این شرایط چه توصیه ای می توان داشت؟
ج: مردم بیماری را جدی بگیرند.و باور کنند. وقتی مسئله ای جزو نظام باوری ما شود دیگر نیاز نیست مرتب تذکر داده شود. این مسئله باید وارد نظام باورهای ماشود. . من پزشکانی را می دیدم که رعایت مسائل بهداشتی را توصیه می کردند اما خودشان گاه آن را رعایت نمی کردند و ماسک خود را در می آوردند. از جمله تلویزیون مرتب مسئولین و نمایندگان مجلس را بدون ماسک نشان می دهد. این تصاویر چه پیامی برای مردم دارد؟ پیام این رفتارها این است که راست نمی گویند چون اگر راست بود خودشان رعایت می کردند. هر تصویری از مسئولین می بینیم تعدادی ماسک دارند و تعدادی ندارند.
س: یا برخی از مسئولان ماسک را پایین می آورند؟
ج: حالا کسی که مصاحبه می کند خب طبیعی است ماسک را پایین بیاورد ولی می بینید در مجلس همه عکس یادگاری گرفته اند همه بدون ماسک. این یعنی ریشخند به کادر درمان. تنها این نیست که کادر درمان خسته شوند مسئله این است که دارند یکی یکی به بیماری مبتلا می شوند. بحث خستگی نیست خب شغلشان است و وظیفه شان را انجام می دهند. ولی دارند بیماری را می گیرند الان در بیمارستانها تقریبا هر کدام 10-20 درصد نیروهایشان درگیر شده اند. بعد هر کس بیمار می شود تا یک ماه نمی تواند به کار برگردد و وقتی هم برمی گردد توان سابق را ندارد و وقتی کار می کند می گوید نمی توانم مثل قبل فعالیت داشته باشم. سریع تنگی نفس می گیرم. یا وقتی نیروهای ما به کار برمی گردند یک دوم توان سابق را دارند. من به عنوان یک بیننده که تلویزیون را نگاه می کنم می گویم حتی دیدن یک تصویر از یک مسئول که ماسک ندارد تاثیر بدی می گذارد. منتها مسئولان نیمه پر لیوان را می بینند و کادر درمان نیمه خالی را.
س: وسایل بهداشتی را چگونه می توان به مردم رساند؟آیا توصیه می کنید به این موضوع توجه بیشتری شود؟
ج: الان در خوزستان کودکان کار در معرض خطرند. همینها هستند که در شهر می چرخند. کارگران ما ا و افراد ضعیفی که در راه و در کوچه و خیابان می بینیم زباله ها را جا به جا می کنند یعنی آنگونه که باید به کسانی که در سطح اول بهداشتی قرار دارند توجه نشده است. خود این افراد هم که در نظام باوری خود به این موضوع اعتقاد ندارند شاید تا قبل از عید کسی از من می پرسید مرگ و میر چطور است؟ می گفتم همانهایی که قبلا در آی سی یو می مردند الان تحت عنوان کرونا می میرند. ولی الان دیگر این حرف را نمی زنم الان جوان می میرد. فرد بدون هیچ زمینه ای می میرد. الان شرایط متفاوت شده است. الان دیگر جرات نمی کنم چنین حرفی بزنم.ما شاهد بودیم بیمارانی که کمبود اکسیژن پیدا می کردند احساس می کردند سرشان را زیر آب برده اند این تصور خیلی آزاردهنده است. تو را به خدا مسئله را جدی بگیرید. با یک ابزار ساده می توان جلوی بیماری ایستاد. تنها ماسک و فاصله اجتماعی. به چیز بزرگی نیاز نداریم باید خدا را شکر کنیم ویروس این بیماری با صابون از بین می رود و با یک ماسک و فاصله اجتماعی کنترل میشود.. این خیلی سخت نیست .