به گزارش ایران سپید «Julia Wensley» که ۵۸ ساله و ساکن غرب لندن است، بارها فریادهای مردم بر سر خود را در زمان پیادهروی شنیده است. او در شرح این تجربه میگوید: «مردم بارها با فریاد از من خواستهاند که فاصله دو متری را حفظ کنم اما من برای این که بتوانم آدمها را ببینم، احتیاج دارم به آنها نزدیک شوم.» او همچنین به دردسر رعایت صفها اشاره میکند و میگوید: «به دفعات پیش آمده که به دلیل وجود فاصله میان آدمهای توی صف، نتوانم طبق صف جلو بروم و همین باعث اعتراض سایرین شده است.» جولیا با این اعتراضها حتی در هنگام قدم زدن در خیابان هم مواجه شده است. او از وقتهایی یاد میکند که در پیادهرو مورد اعتراض دیگران واقع شده و از او خواسته شده تا آهستهتر حرکت کند تا فاصله با دیگران حفظ شود. او در این باره میگوید: «من برای اینکه آدمها را تشخیص دهم باید به آنها نزدیک شوم. تا زمانی که آدمی در چند سانتیمتری من قرار نگیرد، از حضورش خبردار نمیشوم و به همین دلیل است که درست نمیتوانم فاصله دو متری را رعاتیت کنم و این در بیشتر مواقع بسیار اعصاب خورد کن میشود.»
در همین راستا، انجمن نابینا – ناشنوایان انگلستان هم به افزایش ۵۰۰ درصدی تقاضا برای همیاران داوطلب اشاره میکند. «Naomi Dainty»، مدیر بازاریابی این انجمن میگوید: «تقاضا برای کمک گرفتن از همیاران به منظور انجام خریدهای روزانه به شدت افزایش یافته است؛ چرا که بسیاری از افراد نابینا – ناشنوا تصمیم گرفتهاند از خانه خارج نشوند. ما این افراد را به گروههای همیاران داوطلب در محلات معرفی میکنیم تا آنها خریدهایشان را انجام دهند. مشکل اصلی اما این است که همیارانی که قبلاً برای مراقبت از نابینا – ناشنواها به خانههای این افراد میرفتند، حالا دیگر تمایلی به انجام این کار ندارند. از دیگر سو، خودِ این افراد هم دائماً در خانه هستند و فرصتی برای فعالیت اجتماعی و برقراری ارتباط با دیگران و معاشرت با سایر افراد را از دست دادهاند و همین مسأله باعث شده آنها بیش از حد احساس تنهایی کنند. این بالقوه میتواند بسیار خطرناک باشد.» او همچنین از شیوه خبر رسانی رسانهها انتقاد کرد و گفت: «شبکههای مختلف تلویزیونی در تولید محتوای خبری این افراد را لحاظ نمیکنند و بیشتر خبرها برای افراد نابینا – ناشنوا اصلاً قابل استفاده نیستند.»
«Sarah Lambert»، مسؤول بخش اصلاحات اجتماعی در مؤسسه سلطنتی ملی نابینایان انگلستان، از دیگر افرادی است که در این زمینه تلاش میکند. او میگوید: «بارها از دولت خواستهایم مطالب منتشر شده در رسانههای برخط را به شکلی متناسب برای استفاده نابینایان منتشر کنند. اما در حال حاضر شاهد نقایص زیادی در این زمینه هستیم. هنوز ویدئوهای زیادی به خصوص در حوزه بهداشت و سلامت تولید میشود که فاقد توضیح تصاویر برای نابینایان است.» او همچنین نبود توضیحات بریل بر روی بستههای اقلام بهداشتی را از دیگر مشکلات نابینایان در دوران عالمگیری کرونا اعلام و ابراز امیدواری میکند با پیگیری این موضوع بتوانند کمی از بار مشکلات نابینایان در دوران قرنطینه خانگی را سبک کنند.