همچنین برخی گزارشهای سازمان بهزیستی کشور حکایت از آن دارند که ۶۵۰ هزار نفر از معلولان، مستمری ۱۵۰ هزارتومانی میگیرند و این میزان مستمری با هزینههای جاری کشور و نرخ تورم اصلاً همخوانی ندارد.
همانطور که بیان شد نرخ بیکاری بین اقشار آسیبپذیر جامعه مانند افراد توانیاب (معلولان) بسیار بالا است و هزینههای زندگی با عایدی آنان هیچ تناسبی ندارد و در بسیاری موارد زندگی را برای گروه بزرگی از معلولان، سخت و نامطلوب کرده است.
به نظر میرسد در شرایط کنونی حمایت از اشتغال معلولانِ جویای کار به عنوان اصلیترین مسئولیت اجتماعی سازمانها و افراد متخصص رخ مینمایاند و ترویج کار گروهی و کارآفرینی اجتماعی را به یک بایدِ مهم در جامعه تبدیل میکند.
با توجه به محدودیتها و سختیهای پیشروی معلولان، راهاندازی و رونق کسبوکارهای اینترنتی و استارت آپها میتواند اهمیت به سزایی در توانمندسازی و حضور پررنگ این گروه از افراد جامعه در فضای کسبوکار ایفا کند که جا دارد توسعهی مشارکت مردمی در این زمینه، به این بخش تسری بیشتری پیدا کند.
کسب و کار نوپای جوراب پاتو یکی از این کسبوکارها است که با مدیریت دکتر پریسا جعفری و همکارانش به ویژه مهندس علی دشتی به عنوان همبنیانگذار و آتوسا جعفری مدیر توسعهی کسبوکار سعی کرده تا گامی هرچند کوچک در راه نیل به رسالت مهم حفظ کرامت عدهای از توانیابان با ایجاد اشتغال خانگی آنان بردارد.
شرکت پیشتازان امید توانایی (پاتو) به تعدادی از افراد نیازمند کار کمک کرد تا برای حضور در جامعهی کسبوکاری آماده شوند و علاوه بر کمک به بهبود شرایط اقتصادی، به آنان برای مشارکت در فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی انگیزه و اعتمادبهنفس میدهد.
مدیرعامل این مجموعه معتقد است این نوآوری اجتماعی با تلاش و همیاری همهی افراد علاقهمند، کمک میکند تا هم توانیابان عزیز و هم بقیهی مردم باور کنند که معلولیت محدودیت نیست.
به گفته وی در این کسبوکار که به امر تولید و بستهبندی و آمادهسازی انواع جورابهای بچهگانه، زنانه و مردانه در طرحها و رنگها و جنسهای مختلف میپردازد جورابها توسط کارگران توانمند ایرانی در کارگاه جوراب بافی با نخهای با کیفیت و عموماً ایرانی بافته شده و توسط افراد توانیاب و پرانرژی در جعبههای ویژهی خود قرار گرفته و بستهبندی میشود و سپس برچسبهای جالبی روی آنها چسبانده میشود تا خریداران در صورت تمایل با عشق و احترام آن را به عزیزانشان هدیه دهند.
از نظر وی، رسالت مهم این کسبوکار، ایجاد ارزش مبتنی بر خلاقیت است تا این ارزشآفرینی و نوآوری تبدیل به یک کالای با ارزش شود که توسط افراد ارزشمند آمادهسازی شده و به دست مصرفکنندگان ارزشمند میرسد.
دکتر جعفری که خود از مدرسان دانشگاه و فعالان حوزه مطبوعات و نشر محتوای کسب و کاری است در مورد اینکه چرا جوراب به عنوان محصول مورد نظر در این کسبوکار انتخاب شده است میگوید: جوراب پرمصرفترین و کاربردیترین پوشیدنی هر فردی است و سعی مجموعه پاتو این است که این جورابها و بستهبندی آنها از کیفیت خوبی برخوردار باشند و تمیز و متفاوت توسط افراد توانیابِ پرانرژی آماده و عاشقانه به مصرفکنندگان عرضه شوند.
مهندس علی دشتی نیز معتقد است تداوم این اندیشه و رشد و گسترش این کسب و کار نیازمند حمایت تمام افراد جامعه و ایجاد انگیزه برای کارکنان آن است. تا علاوه بر توسعهی فعالیت گروه شاغلان این کار بتوان افراد علاقهمند و نیازمند به کار بیشتری را در این فعالیت اقتصادی و اجتماعی سهیم کرد.
نکتهی حائز اهمیت دیگر در این کسبوکار جای خالیِ حمایت سازمانها و مؤسسات است. در این زمینه آتوسا جعفری مدیر توسعهی پاتو پیشنهاد جالبی برای شرکتها و مؤسسات دارد. مدیران شرکتها و سازمانها میتوانند از جعبههای پاتو که حاصل توانمندی واشتغالزایی معلولان جامعه است به عنوان هدایای پایان سال خود به جای هدر دادن کاغذ در قالب سررسیدهای مختلف استفاده کنند و علاوه بر اینکه یک محصول کاربردی و پراستفاده را به جامعهی هدف خود عرضه میکنند در راستای مسئولیت اجتماعی هم گام مهمی برداشته باشند.
رشد و توسعهی کسبوکارهای اینچنینی کمک میکند تا افراد توانیاب بتوانند با اعتمادبهنفس لازم به علایق و تواناییهای خود آگاه شوند و پس از کسب آموزش و مهارتهای لازم خودشان صاحبکار خودشان و به نوعی کارآفرین خودشان شوند. چیزی که روزانه نمونههایی از آن را در برخی از شهرها و روستاهای ایران توسط زنان و مردان معلول توانمند، هنرمند و کارآفرین میبینیم و به آنان میبالیم.
راهاندازی یک کسبوکار با همراهی معلولان: جوراب پاتو، جورِ متفاوت تو
در سالهای اخیر نرخ بیکاری بین اقشار آسیبپذیر جامعه بسیار بالا رفته است و طبق آمار ارائه شده در سال گذشته توسط رئیس انجمن ندای معلولان کشور درباره اشتغال معلولان، نرخ بیکاری در این جمعیت حدود ۶۴ درصد عنوان شده است. این در حالی است که امروزه مشکلات متعددی بر سر راه تولید و کارآفرینی در کشور ایجاد شده که گذران زندگی را برای بسیاری از اقشار کم درآمد و کم توان سخت کرده و یک بخشی از افراد با معلولیت جسمی-حرکتی که با مشکل عدم اشتغال دست به گریبان هستند برای تأمین هزینههای زندگی خود دچار مشکلات متعددی شدهاند.
همچنین برخی گزارشهای سازمان بهزیستی کشور حکایت از آن دارند که ۶۵۰ هزار نفر از معلولان، مستمری ۱۵۰ هزارتومانی میگیرند و این میزان مستمری با هزینههای جاری کشور و نرخ تورم اصلاً همخوانی ندارد.
همانطور که بیان شد نرخ بیکاری بین اقشار آسیبپذیر جامعه مانند افراد توانیاب (معلولان) بسیار بالا است و هزینههای زندگی با عایدی آنان هیچ تناسبی ندارد و در بسیاری موارد زندگی را برای گروه بزرگی از معلولان، سخت و نامطلوب کرده است.
به نظر میرسد در شرایط کنونی حمایت از اشتغال معلولانِ جویای کار به عنوان اصلیترین مسئولیت اجتماعی سازمانها و افراد متخصص رخ مینمایاند و ترویج کار گروهی و کارآفرینی اجتماعی را به یک بایدِ مهم در جامعه تبدیل میکند.
با توجه به محدودیتها و سختیهای پیشروی معلولان، راهاندازی و رونق کسبوکارهای اینترنتی و استارت آپها میتواند اهمیت به سزایی در توانمندسازی و حضور پررنگ این گروه از افراد جامعه در فضای کسبوکار ایفا کند که جا دارد توسعهی مشارکت مردمی در این زمینه، به این بخش تسری بیشتری پیدا کند.
کسبوکار نوپای جوراب پاتو یکی از این کسبوکارها است که با مدیریت دکتر پریسا جعفری و همکارانش به ویژه مهندس علی دشتی به عنوان همبنیانگذار و آتوسا جعفری مدیر توسعهی کسبوکار سعی کرده تا گامی هرچند کوچک در راه نیل به رسالت مهم حفظ کرامت عدهای از توانیابان با ایجاد اشتغال خانگی آنان بردارد.
شرکت پیشتازان امید توانایی (پاتو) به تعدادی از افراد نیازمند کار کمک کرد تا برای حضور در جامعهی کسبوکاری آماده شوند و علاوه بر کمک به بهبود شرایط اقتصادی، به آنان برای مشارکت در فعالیتهای اجتماعی و اقتصادی انگیزه و اعتمادبهنفس میدهد.
مدیرعامل این مجموعه معتقد است این نوآوری اجتماعی با تلاش و همیاری همهی افراد علاقهمند، کمک میکند تا هم توانیابان عزیز و هم بقیهی مردم باور کنند که معلولیت محدودیت نیست.
به گفته وی در این کسبوکار که به امر تولید و بستهبندی و آمادهسازی انواع جورابهای بچهگانه، زنانه و مردانه در طرحها و رنگها و جنسهای مختلف میپردازد جورابها توسط کارگران توانمند ایرانی در کارگاه جوراب بافی با نخهای باکیفیت و عموماً ایرانی بافته شده و توسط افراد توانیاب و پرانرژی در جعبههای ویژهی خود قرار گرفته و بستهبندی میشود و سپس برچسبهای جالبی روی آنها چسبانده میشود تا خریداران در صورت تمایل با عشق و احترام آن را به عزیزانشان هدیه دهند.
از نظر وی، رسالت مهم این کسب و کار، ایجاد ارزش مبتنی برخلاقیت است تا این ارزشآفرینی و نوآوری تبدیل به یک کالای با ارزش شود که توسط افراد ارزشمند آمادهسازی شده و به دست مصرفکنندگان ارزشمند میرسد.
دکتر جعفری که خود از مدرسان دانشگاه و فعالان حوزه مطبوعات و نشر محتوای کسبوکاری است در مورد اینکه چرا جوراب به عنوان محصول مورد نظر در این کسب و کار انتخاب شده است میگوید: جوراب پرمصرفترین و کاربردیترین پوشیدنی هر فردی است و سعی مجموعه پاتو این است که این جورابها و بستهبندی آنها از کیفیت خوبی برخوردار باشند و تمیز و متفاوت توسط افراد توانیابِ پرانرژی آماده و عاشقانه به مصرفکنندگان عرضه شوند.
مهندس علی دشتی نیز معتقد است تداوم این اندیشه و رشد و گسترش این کسبوکار نیازمند حمایت تمام افراد جامعه و ایجاد انگیزه برای کارکنان آن است. تا علاوه بر توسعهی فعالیت گروه شاغلان این کار بتوان افراد علاقهمند و نیازمند به کار بیشتری را در این فعالیت اقتصادی و اجتماعی سهیم کرد.
نکتهی حائز اهمیت دیگر در این کسبوکار جای خالیِ حمایت سازمانها و مؤسسات است. در این زمینه آتوسا جعفری مدیر توسعهی پاتو پیشنهاد جالبی برای شرکتها و مؤسسات دارد. مدیران شرکتها و سازمانها میتوانند از جعبههای پاتو که حاصل توانمندی واشتغالزایی معلولان جامعه است به عنوان هدایای پایان سال خود به جای هدر دادن کاغذ در قالب سررسیدهای مختلف استفاده کنند و علاوه بر اینکه یک محصول کاربردی و پراستفاده را به جامعهی هدف خود عرضه میکنند در راستای مسئولیت اجتماعی هم گام مهمی برداشته باشند.
رشد و توسعهی کسبوکارهای اینچنینی کمک میکند تا افراد توانیاب بتوانند با اعتماد به نفس لازم به علایق و تواناییهای خود آگاه شوند و پس از کسب آموزش و مهارتهای لازم خودشان صاحبکار خودشان و به نوعی کارآفرین خودشان شوند. چیزی که روزانه نمونههایی از آن را در برخی از شهرها و روستاهای ایران توسط زنان و مردان معلول توانمند، هنرمند و کارآفرین میبینیم و به آنان میبالیم./ ایسنا