وی تصریح کرد: استارتاپ نصر در خصوص برآورده کردن نیازهای توانیابان در تلاش است. در همین زمینه انواع محصولات مورد نیاز آنها را از خارج کشور به صورت نمونه وارد و سپس با مهندسی معکوس اقدام به تولید می کنیم.
مدیرعامل شبکه ایثارگران ادامه داد: در همین راستا سه کارگاه تولیدی در قم و تهران راه اندازی کردیم و محصولاتی از جمله موتور، رمپ و... را بومی سازی کرده و تولید می کنیم تا هم شبکه خدمات پس از فروش تجهیزات تولیدی کامل و هم از قیمت محصولات کاسته شود. برای مثال محصولی داریم که قیمت خارجی آن سه هزار یورو است. چیزی حدود ۴۰ میلیون تومان و توانیاب امکان تهیه آن را ندارد. اما وقتی محصول بومی سازی می شود، قیمت پایین می آید. البته قیمت بومی سازی شده محصولات هم تا حدودی بالا است اما در تلاشیم قیمت ها را به حداقل برسانیم.
وی افزود: از خیرین و سرمایه گذاران درخواست داریم که وارد این بخش شده و برای تجهیز ملزومات توانیابان همراه شوند. وقتی توانیاب تجهیزات مورد نیاز خود را در اختیار داشته باشد، در واقع به جای دادن ماهی به وی، ماهیگیری یادش داده ایم. می تواند وارد اجتماع شده، درس بخواند، سراغ کار برود و فعالیت هایش را ادامه دهد.
حیدری با اشاره به اینکه عمده مشکل توانیابان تردد آنها در سطح شهر است، خاطرنشان کرد: ۹۵ درصد مشکل توانیابان، تردد و عدم دسترسی به تجهیزات است. توانیاب فرقی با یک فرد عادی ندارد و فقط از نظر فیزیکی در راه رفتن مشکل داشته باشد. اما وقتی فضا هموار و تجهیزات مناسب جبران شود، می توانند برای فعالیت از خانه هایشان با خیالی آسوده خارج شوند.
مدیرعامل شبکه ایثارگران با بیان اینکه توانیابان در مناطق محروم بیشتر از شهر درگیر مشکلات هستند، اضافه کرد: خیلی ها در تلاش هستند با راه اندازی کسب و کارهای جدید توانیابان را مشغول کار کنند. این فکر خوبی است اما چند توانیاب را می توان در یک استارتاپ مشغول کرد. بهتر است با مناسب سازی معابر و قرار دادن تجهیزات مناسب معلولان را برای ادامه زندگی تشویق کرد.
حیدری بیان کرد: زمانی که برای آشنایی با تجهیزات جدید به نمایشگاه های آلمان می رویم از دیدن معلولان در سطح شهر متعجب می شویم. سال ها از جنگ جهانی دوم گذشته و بلایای طبیعی مثل زلزله در این کشور وجود نداشته است. ایمنی در کار و رانندگی رعایت می شود اما چرا آنقدر معلول در خیابان و سطح شهر است؟ چون فضاسازی مناسب برای تردد معلولان انجام شده و ویلچر و دیگر تجهیزات مناسب در اختیار آنها قرار دارد. به همین دلیل نه تنها در سطح شهر به راحتی و همانند افراد عادی تردد دارند بلکه مردم نیز به دیدن توانیابان عادت کرده و همه چیز در نگاهشان عادی شده است.
وی تصریح کرد: در کشور ما اما معلولان چندان در سطح شهر دیده نمی شوند. چون مناسب سازی آن طور که باید انجام نشده است. من خودم از ناحیه پا قادر به حرکت نیستم و روی ویلچر می نشینم اما هیچ وقت از مترو استفاده نمی کنم. چون ممکن است در یک ایستگاه بتوانید با پله برقی و آسانسور سوار مترو شوید اما هنگام خروج در ایستگاهی دیگر پله برقی یا آسانسور وجود نداشته باشد.
مدیرعامل شبکه ایثارگران گفت: در این مواقع باید از مردم خواهش کنیم که ما را از پله بالا ببرند که باعث آسیب به آنها می شود و با وجود اینکه مردم لطف دارند اما اینکار درست نیست. من گاهی اوقات در مراسم تجلیل از توانیابان دیده ام، از توانیابی قرار است قدردانی و تقدیر کنند اما رمپی برای بالارفتن وی تا رسیدن به سکو درنظرگرفته نشده است. این خیلی بد است و باید حداقلِ زیرساخت ها برای تردد معلولان در سطح شهر و اماکن مختلف درنظرگرفته شود.ایرنا