به گزارش ایران سپید چیزی در حدود ۱۶ سال است که «Jia Wenqi» ۵۶ ساله که از هر دو دست معلول است به کمک Jia Haixia» دوست نابینای ۵۷ ساله خود، قطعه زمین بایری را در نزدیکی روستای محل سکونتشان و در ساحل رودخانه «یی» در استان «هِبِی» در کشور چین انتخاب کرده اند و مشغول کاشت و آبیاری درختان سدر شده اند. این زمین سالیانی دراز چیزی نبود مگر صحرای بی آب و علفی که سر تا سرش را ریگ و سنگ پوشانده بود. ونکی میگوید: از نظر آدمهای عادی، انجام چنین کاری در آن زمین غیر ممکن بود. اما به قول معروف «خواستن توانستن است.» هر صبح، هایکسیا آستین خالی لباس ونکی را میگیرد و ونکی پیش میفتد تا دوست نابینایش را از نواحی کمعمق رود یی بگذراند تا به محل کشت درختان برسند. هایکسیا از درختها بالا میرود تا آنها را هرس کند و شاخه هایی را مناسب قلمه زدن پیدا کند. او با اتکا به قدرت حس لامسه خود همه این کارها را انجام میدهد. مسؤولیت ونکی کندن زمین برای قرار دادن قلمه های جدید است. او بیل را میان چانه و شانه خود نگه میدارد و از پای خود برای هل دادن و هدایت کردن آن استفاده میکند. یکی دیگر از مسؤولیتهای ونکی آبیاری نهال تازه کاشته شده است. به کمک پاهای خود سطلی را از آب رودخانه پر میکند و آن را به سمت نهال میکشاند و آب را اطراف آن میریزد. هایکسیای نابینا در باره کاری که ونکی میکند میگوید: «برای درک عمق کاری که او میکند، کافی است یک بار دستهای خود را در جیبتان بگذارید و سعی کنید کارهای روزمره خود را انجام دهید. ما معلولین از بردباری و استقامتی برخورداریم که بیشتر آدمهای عادی از آن بیبهره اند.» این دو از کودکی با هم دوست هستند و هر دو از سال 2002 و به دنبال عدم موفقیتشان در یافتن شغل، تصمیم به چنین کاری گرفتند. در همان سال اول، آنها با یک خشکسالی سخت رو به رو شدند که تمام درختهایشان را خشکاند و باعث شد هیچ پولی از این کار عایدشان نشود. هاکسیا در سال 2000 و در حال کار در معدن سنگ در اثر حادثه ای نابینا شده و ونکی دستانش را در سه سالگی به خاطر برق گرفتگی از دست داده است. این دو نفر بعد از موفقیت در احیای این زمین بایر، از سوی مسؤولین شهری مورد توجه قرار گرفتند چرا که شهر محل سکونتشان، سومین شهر آلوده چین به حساب میآید و انجام چنین کارهایی به بهبود کیفیت هوا در آن محدوده کمک فراوان میکند. هم اکنون زمینی به مساحت هفت هکتار برای ادامه این کار در اختیار این دو معلول چینی قرار گرفته و آنها تلاش میکنند بتوانند یادگار سودمندی را از خود برای نسلهای آینده به جا بگذارند. در شماره بعد، از حوادثی خواهیم گفت که در این مسیر بر سر آنها و باغشان آمده است.