پایگاه خبری نامه نیوز

به گزارش ایران سپید آهنگسازی که از بزرگترینهای قرن بیستم به حساب میآید و بسیاری از موسیقیدانان، خود را در سبک و شیوهٔ اجرا، وامدارش میدانند. حالا که چند روزی از سالروز تولدش میگذرد، بد نیست مروری کوتاه بر زندگی این خواننده، ترانه ساز و نوازندهٔ نابینای آمریکایی بیندازیم.

ری چارلز Ray Charles در ۲۳ سپتامبر ۱۹۳۰ در آلبانی ایالت جورجیا متولد شد. میتوان گفت که وی موسیقی را از هیچ آغاز کرد، در دهه ۱۹۶۰ به اوج رسید ولی هیچگاه بی فروغ نشد و سر انجام در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۴ درگذشت.

او در ۶ سالگی به دلیل ابتلا به آب سیاه، بینایی خود را از دست داد. در کودکی در مدرسه سنت اگوستین که مخصوص نابینایان و ناشنوایان بود با موسیقی آشنا شد و سازهای زیادی را آموخت و در ۱۵ سالگی والدین خود را از دست داد.

در اواسط ۱۹۴۰ در فلوریدا در زمینه موسیقی مشغول به کار شد و با پس اندازهایی که جمع کرد، در ۱۹۴۷ به فلوریدا رفت و در آنجا شروع به ساخت موسیقی نمود. در سال ۱۹۵۱ آهنگ Baby let me hold your hand او برای اولین بار جزء Top Ten «۱۰ آهنگ برتر» شد. در سالهای ابتدای دهه ۵۰ وی با تلفیق Gospel و R&B سبک Soul را پایه گذاری نمود و در کنار آهنگسازانی چون Sam Cook با ترانه هایی چون I got a woman، The little girl و Lonely Avenure به ترویج آن پرداخت.

در آن زمان موسیقی R&B و Soul طرفداران خاص خود را داشت ولی اواخر دهه ۵۰ ری چارلز با بهره گیری از روح موسیقی Rock’n Roll با صدای پیانوی الکتریکی خود، ترانه What’d I say را اجرا کرد و نظر دوستداران موسیقی Pop را نیز تسخیر نمود. درآغاز دهه ۱۹۶۰ آهنگهای زیبای Hit the road Jack و Unchain my heart را به دوستداران موسیقی Soul تقدیم کرد و در این زمان به اوج شهرت رسید.

او همچنان تا اوایل ۱۹۶۰ مشهور و در اوج ماند ولی از ۱۹۶۵ به علت اعتیاد به مدت یک سال از صحنه موسیقی آن دوران خارج شد تا اینکه در ۱۹۶۶ با ترانه Let’s get Stoned دوباره خود را مطرح نمود. حقیقت این است که آثار او از اواخر ۱۹۶۰ تا حدی مأیوس کننده به نظر میرسید و میلیونها شنونده آرزو داشتند که مجدداً آثاری شبیه به آثار دوره کلاسیک و طلایی او که مربوط به سالهای ۱۹۵۵ تا ۱۹۶۵ بود را گوش کنند. ولی ری چارلز بدون اینکه ارتباط خود را با Soul قطع کند مثل Aretha Franklin وElvis Presley سعی داشت موسیقی Pop را با موسیقی خود در هم آمیزد به طوری که آثار بعدی او به طور واضحی علاقمندی او به Country و Pop را منعکس می کند.

در ۱۹۸۶ نام وی در Rock’n Roll Hall of Fame «تالار مشاهیر ژانر موسیقی Rock’n Roll » ثبت شد و در ۱۹۸۷ جایزه Grammy را به خاطر یک عمر فعالیت هنری دریافت کرد. در دهه ۱۹۹۰ چند ترانه برای نوشابه رژیمی Pepsi خواند (!) و سپس سه آلبوم برای کمپانی Warner Bros ضبط کرد. اما بیشتر طرفدارانش او را به خاطر اجراهای زنده اش از آهنگهای قدیمی میپسندیدند. در ۲۰۰۲ آلبومی متشکل از چند Duet با بزرگانی چون B.B.King ، Willie Nelson ، Michael Mc Donald و James Taylor را منتشر کرد که با استقبال خوبی مواجه شد.

وی در ۲۰۰۳ به خاطر بیماری تحت عمل جراحی قرار گرفت و سر انجام در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۴ در خانه خود در Beverly Hills چشم از جهان فرو بست. حاصل ۷۴ سال زندگی او ۱۲ جایزه Grammy و دهها جایزه دیگر است. تاثیر سبک موسیقی او را میتوان در آثار هنرمندان امروزی چون Joe Cocker ، Steve Winwood و Eddie Van Morrison دید.

بیایید با هم به قطعهٔ زیبایی از ری چارلز گوش کنیم. «GEORGIA ON MY MIND»، نام قطعهٔ مشهوری است که چارلز آن را به یاد زادگاهش ساخته است. این قطعه را از اینجا دانلود و گوش کنید.