به گزارش ایران سپید 30 آذر ماه 1393 خبری میان رسانههای مکتوب و تصویری سر و صدا بسیاری به پا کرد «مسمومیت 30معلول در آسایشگاه پدربزرگ» حادثهای که تأثر و احساسات همگان را برانگیخت و متأسفانه در پی آن ۲۷نفر مسموم و ۳ نفر از افراد دارای معلولیت جان باختند. این حادثه در آسایشگاه پدر بزرگ پاکدشت یکی ازشهرستانهای نزدیک به پایتخت رخ داد.
یحیی سخنگویی، معاونت توانبخشی پیشین سازمان بهزیستی کل کشور در آن زمان علت فوت این معلولان را مسمومیت غذایی به میکرو ارگانیسمها عنوان کرد؛چندی بعد با روی کارآمدن رئیس بهزیستی جدید حسین نحوینژاد، معاونت توانبخشی سازمان بهزیستی در یک نشست خبری در خصوص این حادثه تلخ گفت:«در حادثه آسایشگاه پدربزرگ، غذای نذری از بیرون مرکز بین معلولان توزیع شده بود که این بر خلاف دستورالعمل مراکز زیرمجموعه سازمان بهزیستی است، لذا در همان زمان حادثه مسئولان مرکز به دلیل تخلف به صورت موقت بازداشت شدند.»
خبرهایی که زود سرد میشوند
در پی انتشار این خبر موج احساسی در سطح پایتخت ایجاد شد و مسئولان سازمان بهزیستی، دادگستری، پزشکی قانونی و... مصاحبههای مختلفی از این خبر و حواشی ایجاد شده آن با رسانههای مکتوب و تصویری داشتند. دراین حادثه 3 معلول جان خود را از دست دادند و این خبر تا زمان اعلام نتیجه علت مرگشان حدود 2ماه در رسانههای مختلف دست به دست میشد.در آن زمان همه خبرها به یک جمله ختم میشد و آن این بود که باید از بروز چنین اتفاقهایی در هر کجا جلوگیری شود تا دیگر شاهد این حادثه دلخراش نباشیم. موج به راه افتاده از این حادثه فقط دو ماه ذهن اصحاب رسانه را درگیر کرد تا با این سوژه داغ بازی کنند و خبرها و گزارشهای خواندنی برای مخاطبانشان تولید کرده و نشر دهند.
اما فقط 3 سال از آن حادثه گذشته بود که در 10 مرداد 1396 دوباره موجی از تیترهای رنگارنگ فضای مجازی و رسانهها را پر کرد حال بعد از سه سال شهرستان شبستر یکی از شهرهای آذربایجان شرقی شاهد تکرار این اتفاق تلخ بود که در نتیجه آن مرگ دو معلول رقم خورد. در این حادثه دو معلول جان شیرین خود را به علت مسمومیت غذایی از دست دادند این بار هم خبر بعد از یکی دو روز در میان انبوه خبرها به فراموشی سپرده شد. برای اطلاع دقیق از این ماجرای دلخراش با یکی از مدیران بهزیستی آذربایجان شرقی به گفت و گو پرداختیم.
برخورد شدید با مقصران حادثه
محسن ارشدزاده مدیر کل بهزیستی استان آذربایجان شرقی در خصوص علت این ماجرا گفت: «12 نفر از مجتمع نگهداری خیریه قشقایی به علت مسمومیت راهی بیمارستان شدند که دراین حادثه آشپز، کارشناس ناظر بهزیستی و 10 معلول ذهنی شدید با علائم مسمومیت به بیمارستان منتقل شدند اما متأسفانه حال دو نفر از معلولان بشدت وخیم شد و دراین حادثه جان خود را از دست دادند.»
وی افزود: «معلولانی که دراین اتفاق ناگوار تسلیم مرگ شدند 16 و 29 سال سن داشتند و هر دو دچار تشنج شدید غیر قابل درمان بودند. عامل این مسمومیت باکتری است این باکتری چندین نوع دارد که به طور شایع عامل 80درصد مسمومیتها است معمولاً فرد با خوردن غذا، آب یا سبزی آلوده دچار مسمومیت از این دسته باکتری میشود، به همین علت آزمایشها را به تهران ارسال کردند تا دقیقاً نوع باکتری مشخص شود.»
این مقام مسئول با اشاره به فوت دو معلول ذهنی شدید عنوان کرد: «معلولانی که دراین حادثه فوت کردند در طول روز چند بار دچار تشنج میشدند این دو معلول با مسموم شدن ،آب بدنشان کم و مقاومتشان نسبت به این نوع باکتری کاهش پیدا کرد این نوع مسمومیت برای این دونفر بهعنوان محرک تشنج عمل کرده است.
نظر پزشکان بر این است که حمله تشنجی به افرادی که خود سابقه تشنج داشتند میتواند در فوت این عزیزان تأثیر مستقیم داشته باشد. این احتمال وجود دارد تشنج عامل مرگ این افراد است نه مسمومیت چرا که مسمومیت به تنهایی کشنده نیست.»
ارشدزاده اضافه کرد: «همانند روزهای گذشته غذایی درهمان مجتمع برای این افراد طبخ شد که شامل برنج و خورشت قورمه سبزی بود اما هنوزمشخص نیست این آلودگی از برنج، خورشت، سبزی همراه غذا یا آب بوده است.
برای جلوگیری از تکثیر بیشتراین باکتری با کمک مرکز بهداشت تمام مرکز خیریه را ضد عفونی کردیم همچنین معلولان مرکز را به مکان دیگری انتقال دادیم تا این مشکل بر طرف شود.»
وی با اشاره به اینکه در شهرستان شبستر سه مرکز خیریه برای نگهداری از معلولان وجود دارد، گفت:«درمجتمع خیریه قشقایی 21 معلول ذهنی نگهداری میشوند مسمومیت برای 10 نفر از آنها اتفاق افتاد که منجربه مرگ دو معلول ذهنی شدید این مجتمع شد.»
ارشدزاده در پاسخ به سؤال «ایران سپید» در خصوص معذرت خواهی سازمان بهزیستی از خانواده این دو معلول فوت شده بیان کرد:«ما بجد پیگیر علت این حادثه هستیم تا دریابیم این اتفاق ناشی از یک خطای عمدی است یا نه. در حال حاضر مشخص نیست که قصور از سوی سازمان بهزیستی است یا عمدی در کار بوده است. اگرکم کاری از سوی سازمان بهزیستی باشد ما عذر خواهی نمیکنیم بلکه با عوامل آن بشدت برخورد خواهیم کرد.
ما به دنبال علت این حادثه هستیم تا اگر نیازی است با کسی یا جایی برخورد شود حتماً این کار صورت گیرد.»
وی در پایان صحبتهایش در پاسخ به سؤال دیگر خبرنگار مبنی بر اینکه آیا خانوادههای معلولان فوت شده میتوانند غرامت دریافت کنند یا نه گفت:«اگر سازمان مقصر تشخیص داده شود و خانوادههای افراد فوت شده شاکی باشند میتوانند غرامت دریافت کنند.»
دو حادثهای که به فاصله سه سال رخ داد نشان از فراموشی مسئولان از قول و قرارهایی که میدهند دارد اما سؤالی که دراین جا مطرح است این است که در مورد حادثه دوم که در یک شهرستان اتفاق افتاد همچون حادثه اول برخورد نشد سه سال قبل مرگ معلولان در آسایشگاه پدربزرگ در کهریزک با سر و صدای فراوانی همراه بود چه از سوی مسئولان و چه از سوی رسانهها، انگار اگر از پایتخت دور باشی خونت کمرنگتر است و ارزش پایین تری نسبت به پایتختنشینان دارد.
همه افرادی که دراین حادثه یا حادثههای بعدی جان شیرین خود را از دست میدهند با هم برابرند و باید به یک چشم به آنها بنگریم فرقی نمیکند فرد دارای معلولیت در روستای دور افتاده یا در یک شهر بزرگ باشد مهم آن است که شهروندان این جامعه هستند.