به گزارش ایران سپید وجود مشاغل غیررسمی در کشور، یکی از عواملی است که بر جهتدهی اذهان عمومی موثر بوده و ناخودآگاه پذیرش بهبود شرایط را مشکل میکند. بخش مهمی از جامعه، اشتغال رسمی را به معنای تحت حمایت قانون کار و نهادهای بیمهای و اجتماعی قرار گرفتن در نظر میگیرد. این درحالی است که طرح آمارگیری نیروی کار هر دو گروه شاغلین رسمی و غیررسمی را در نظر میگیرد.
گزارش مرکز پژوهشهای مجلس نشان میدهد که طی سالهای 1384 تا 1395 درصد شاغلین بیمه شده از 31 درصد به 41 درصد افزایش یافته است و به طور متوسط طی این دوره، 37 درصد از شاغلین بیمه بودهاند.
در سال 1385، 99 درصد از شاغلین اضافه شده بیمه بودهاند و در سال 1386 این رقم به 95 درصد کاهش داشته است.
در سالهای 1391 و 1392 به ترتیب 339 و 116 درصد از شاغلین اضافه شده بیمه بودهاند. به عبارت دیگر، در این سالها بخشی از شاغلین غیررسمی به لیست شاغلین رسمی اضافه شدهاند.
همچنین در سال 1394 نسبت به سال 1393 حدود 668 هزار نفر به جمعیت شاغل کشور اضافه شده است که از این تعداد حدود 53 درصد معادل 354 هزار نفر به شاغلان غیررسمی (شاغلانی که به واسطه شغل خود دارای هیچ نوع بیمهای نیستند) و 47 درصد معادل 312 هزار نفر به شاغلان رسمی اضافه شده است.
در سال 1395 نیز از 615 هزار نفر شاغلین اضافه شده، در حدود 29 درصد آن (179 هزار نفر) دارای بیمه هستند.