محققان میگویند، احتمال ابتلا به آنمی در افراد مسن، افرادی که در رژیم غذایی خود آهن مصرف نمیکنند، افرادی که تمرینات ورزشی سنگین انجام میدهند، زنان در زمان عادت ماهیانه و دوران بارداری و افراد مبتلا به بیماریهای حاد و مزمن؛ شامل بیماریهای خود ایمنی، کبد، تیروئید و التهاب روده بیش از دیگران است.
زمانی که فرد به اکسیژن بیشتری احتیاج دارد سطح هموگلوبین او بالا میرود؛ در نتیجه افرادی که بیماری ریوی یا کلیوی دارند، سیگار استعمال میکنند و یا آب بدنشان کم است در معرض افزایش سطح هموگلوبین خون قرار دارند.
سطح هموگلوبین پایین نیز نشان میدهد که فرد مبتلا به کم خونی میباشد. خستگی، تنگی نفس، سرگیجه، ضربان قلب سریع و نامنظم، ضربان در گوش، سردرد، سردی دست و پاها، رنگ پریده یا زرد و درد در قفسه سینه علائم رایج سطح پایین هموگلوبین هستند.
از سوی دیگر، چند نوع کم خونی وجود دارد که عبارتند از: کم خونی ناشی از فقر آهن که شایعترین نوع کم خونی است؛ کم خونی ناشی از دوران بارداری، کم خونی ناشی از فقر ویتامین.
راههای پیشگیری
بسیاری از آنمیها قابل پیشگیری نیستند، اما مصرف غذاهای حاوی آهن، مثل میوههای خشک، آجیلها و سبزیجاتی که برگ سبز پررنگ دارند، میتواند از آنمی کمبود آهن و ویتامین جلوگیری کند.
گوشت و لبنیات منابع خوبی برای ویتامین B12 هستند و اسید فولیک در آب مرکبات و حبوبات یافت میشود. انجمن هماتولوژی آمریکا، مصرف روزانه مولتی ویتامین را راهی مؤثر برای جلوگیری از آنمی کمبود ویتامین میداند؛ اما افراد مسن تر نباید بدون دستور پزشک از مکملهای آهن استفاده کنند. نوشیدن آب فراوان میتواند در پیشگیری از آنمی مؤثر باشد.
راههای درمان
بسته به دلایل ابتلا به آنمی، روشهای درمان آن متفاوت است. تغییر رژیم غذایی و مصرف مکملهای غذایی میتواند در درمان افرادی که آنمی کمبود آهن یا ویتامین دارند مؤثر باشد.
اگر کم خونی ناشی از یک بیماری دیگر باشد، درمان بیماری زمینهای میتواند تا حد زیادی مشکل را برطرف کند.
دارو درمانی و انتقال خون از جمله روشهای درمان کم خونی آپلازی است و ممکن است در مورد آنمی همولیتیک از آنتیبیوتیک استفاده شود؛ و تنها روش درمان آنمی سلول داسی شکل، پیوند سلول بنیادی خونساز است، اما راههایی برای کاهش عوارض این بیماری و بهبود کیفیت زندگی بیمار وجود دارد.