به گزارش ایران سپید به نقل از مهر چند ماهی هست که رقابت کشورها برای تصاحب بازار ایران داغ شده است. همه به دنبال بازار بکری هستند که در رکود جهانی، بتوانند کاسبی خوبی در آن به راه اندازند و اکنون، کجا بهتر از ایران. همه چیز در ایران دست به دست هم داده تا بتواند بهشتی برای کالاهای کشورهای دیگر باشد تا علاوه بر حضور در بازار ۷۰ میلیونی، بازارهای منطقه را هم با هزینه های کم، به دست بگیرند. این را ترکیب کالاهای وارداتی کشور به خوبی نشان می‌دهد.

عطش بسیاری از مردم برای خرید کالاهای خارجی و چشیدن طعم کالاهای با کیفیت، ایرانی ها را اکنون به مصرف‌کنندگانی مشتاق برای کالاهای صاحب برند خارجی کرده است. همه آماده‌اند که کالاهای خارجی بیایند و آنها بتوانند با قدرت انتخابی که دارند، بهترین‌ها را با کمترین قیمت بخرند.

اما این تمام ماجرا نیست؛ به همان میزان که مصرف‌کنندگان ایرانی برای خرید کالاهای خارجی مشتاق هستند، این تولیدکنندگان خارجی هستند که برای بازار بکر و مشتاق ایران دندان تیز کرده‌اند و می‌خواهند با اشتغالزایی برای جوانان مرز و بوم خود، کالاهای ساخته شده خود را به ایرانی‌ها بفروشند.

البته دولت می‌گوید، اکنون واردات هدفمندتر شده است و دیگر ارز سرشار و ارزان نفتی را در اختیار ندارد که بخواهد به کالاهای وارداتی، دلارهای بی حساب و کتاب بدهد، این در شرایطی است که باز هم صادرکنندگانی که خود به نوعی واردکننده هم هستند، با دست و دلبازی بیشتری برای واردات کالاهای خارجی دلار خرج می‌کنند، چراکه به هرحال عطش بازار هم جذابیت‌های خاص خود را دارد.

این روزها قفسه‌های فروشگاه‌های زنجیره‌ای و برخی هایپرمارکت‌ها، بیش از هر زمان دیگری شاهد تنوع کالاهای خارجی است. کالاهایی که تا چند وقت پیش و در دوران تحریم، کمتر پیدا می‌شدند. اکنون به قول فروشندگان، جنس‌شان برای بسیاری از کالاهای خارجی جور است و اگر تا دیروز، به سختی از برندهای معروف خارجی، کالاهایی را تنها برای نمایش در قفسه‌های خود از چتربازان و فروشندگان کالاهای خارجی خریداری می‌کردند، امروز از یک برند خارجی، تقریبا کامل‌ترین کلکسیون‌ کالایی را دارند و به راحتی می‌توانند به نیازهای مشتریان پاسخ دهند.

اما شاید در این میان دولت باید فقط به صورت ضابطه‌مند، اجازه واردات و حتی فروش کالاهای خارجی را بدهد. نکند باز با رفتارهای هیجانی ناشی از باز شدن درهای تجارت ایران با کشورهای خارجی، باز هم تولیدکنندگان داخلی فراموش شوند و اکنون که قرار است رونقی هرچند کمرنگ، بازار را فرا گیرد، سودش نصیب برخی واردکنندگانی شود که تنها برای سایر کشورهای دنیا اشتغالزایی می‌کنند؛ ارزهای داخلی را صرف واردات کالاهایی می‌کنند که به مرور زمان، اشتغال جوانان کشور را از بین می برد.

گذری هرچند کوتاه بر آمارهای وارداتی این را به خوبی نشان می‌دهد، کشورهای اروپایی رقابتی را بر سر واردات کالاها به ایران به راه انداخته‌اند، تبلیغات پر زرق و برقشان در سطوح مختلف دوباره به راه افتاده و در نهایت، بهترین زمان برای فروش کالاهایشان با استفاده از عطش بازار ایران بعد از چند سال تحریم، فرا رسیده است.