این پوشش برخلاف پوسته های فلزی، قدرت بدنی را افزایش می‌دهد و سفت و سختی آن کمتر است زیرا این اختراع از یک پارچه خاص ایجاد شده است و مجهز به ورقه‌هایی است که مناطق خاصی از پاها را محصور می‌کند؛ در واقع این اختراع نوعی شلوار است که برای شبیه سازی عضلات مصنوعی به راه رفتن صاحب آن کمک می‌کند.

طراحی این پوشش به صورت ارگونومی است؛ چند باتری و موتورهای الکتریکی در کمر کاربر قرار می‌گیرد که در حرکت فرد معلول اثر می‌گذارد.

این پوشش هوشمند قادر به تشخیص و ارزیابی موقعیت کاربر است و می‌تواند ماهیچه‌های مصنوعی را در زمان مناسب به حرکت درآورد؛ هدف اصلی از ساخت این اسکلت انعطاف پذیر، بهبود استقامت کاربر و کاهش خطر در هنگام راه رفتن است و فرد قادر است مسافت‌های طولانی را در حالی که بار سنگینی هم بر دوش دارد، بپیماید.

این پوشش با بدن فرد معلول کاملاً سازگاری دارد و فرد می‌تواند هر گونه ورزشی انجام دهد و به مدت طولانی راه‌پیمایی کند.