غزال زاهد ، با اشاره به ویژگی‌های اختلال اوتیسم در کودکان اظهارداشت: کودکان اوتیستیک مشکلاتی در بیان سخن و درک آن از سوی طرف مقابل دارند. همچنین این افراد در بازی‌های تقلیدی و نمادی مشکلاتی نشان می‌دهند، حرکات آنها کلیشه‌ای و تکراری است و علایق خاص و غیرعادی دارند که ممکن است دیگران نداشته باشند.

وی افزود: مثلاً کودکان مبتلا به اوتیسم به اشیایی که می‌چرخند علاقه زیادی دارند به همین دلیل ساعت‌ها روبه‌روی ماشین لباسشویی یا پنکه می‌نشینند و چرخیدن آنها را تماشا می‌کنند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: این کودکان ممکن است اختلالات جسمی همراه، مانند تشنج داشته و در مواردی نیز دچار عقب‌ماندگی ذهنی باشند.

این فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با اشاره به ناشناخته بودن این اختلال، گفت: فرضیه‌هایی درباره ژنتیک و مسائل دوران بارداری مطرح است، اما هنوز به اثبات نرسیده است. همچنین ممکن است این اختلال نتیجه بیماری‌های جسمانی خاص مانند سندروم‌های ژنتیکی باشد.

وی افزود: این کودکان ممکن است اختلالات روانپزشکی مانند هیجان پذیری و حالت‌های اضطرابی را نشان دهند. اکثر آنها مشکل خواب دارند و الگوی خوابشان به هم ریخته است. مبتلایان به دلیل مشکلات رفتاری، شناختی و هیجانی در مهدکودک و دبستان نمی‌توانند تعامل مناسبی با همسالان و معلمان خود ایجاد کنند.

عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی درباره تشخیص به موقع اختلال و تاثیر آن در درمان مبتلایان، اظهارداشت: تشخیص اختلال از همان سال اول تولد می‌تواند انجام شود اگر والدین به کودکان خود توجه کنند و چنانچه احساس کردند فرزندشان به لحاظ تکاملی و رفتاری تفاوت قابل توجهی با کودکان همسن خود دارد برای ارزیابی به روانپزشک کودک یا روانشناسی که در این زمینه آموزش دیده است مراجعه کنند، پیش‌آگهی بیماری تغییر و روند درمان بهتر انجام می‌شود.

وی ادامه داد: درمان دارویی در این کودکان فقط محدود به کسانی می‌شود که اختلالات روانپریشی همزمان داشته یا جهت درمان علامتی نیاز به دارو درمانی دارند. بیشتر درمان  مبتلایان، غیر دارویی و شامل کار درمانی، گفتار درمانی و درمان ویژه مربی اوتیسم با کودک بیمار است.

وی خاطرنشان کرد: همچنین کار بر روی کلام ، ارتباط بین کلامی، مهارتهای اجتماعی و حرکتی و زمینه‌های دیگر در صورتی که اختلال وجود داشته باشد در مبتلایان موثر است.