موتورهای زیستی از پروتئین تشکیل شده اند در حالی که موتور ساخته شده در این پروژه از جنس دی ان ای است.(دی ان ای رشته ای از جنس بازهای آدنین ، گوانین ، سیتوزین و تیمین است)

براسای این گزارش ، سرعت حرکت این موتور بسیار آهسته تر از موتورهای مولکولی طبیعی است اما برخلاف موتور طبیعی که قابل کنترل نیست و نمی توان وظیفه خاصی برای آن تعریف کرد موتورهای مبتنی بر دی ان ای بسیار پایدار بوده و می توان آنها را خاموش و روشن کرد.

نتایج این پژوهش در قالب مقاله ای در نشریه Nature Nanotechnology به چاپ رسیده است.

محققان این پروژه معتقد اند که طی دهه های آینده از این موتورهای مولکولی می توان برای رها سازی دارویی ، تولید و فرآیندهای شیمیایی استفاده کرد.

این موتور مولکولی از یک مرکز و دو بازو از جنس دی ان ای تشکیل شده است که یکی از آنها بالا و دیگری در پایین مرکز قرار دارد. این مولکول برای حرکت در طول نانو لوله کربنی انرژی مورد نیاز خود را از رشته آر ان ای دریافت می کند.

در هسته این موتور آنزیمی وجود دارد که رشته آر ان ای را می شکافد ، بعد از شکافته شدن ، دی ان ای می تواند به آر ان ای دیگر متصل شود و به همین شکل به حرکت ادامه دهد ؛ این کار تا رسیدن به انتهای نانو لوله ادامه می یابد .

محققان از این موتور برای انتقال نانو ذرات دی سولفید کادمیم به قطر 4 نانومتر در طول نانولوله کربنی استفاده کردند. برای حرکت روی نانو لوله ای به طول چند میکرون ، این نانو موتور 20 ساعت زمان نیاز دارد که در طول این زمان با تغییر شرایط محیطی نظیر دما و اسیدیته می توان حرکت نانو موتور را کنترل کرد.

علمی(1)**1746**1599

انتهای پیام /*