به گزارش ایران سپید به نقل از ایسنا علی کاشی در خصوص افراد با نیازهای ویژه (معلولان)، اظهار کرد: این افراد به دلیل داشتن برخی از کم‌ توانی‌ های ذهنی و یا جسمی در اجرای کارهای روزمره خود دچار مشکلاتی هستند، بنابراین به توجه خاصی نیاز دارند.وی افزود: به صورت میانگین حدود پنج تا شش درصد از جمعیت هر جامعه‌ای شامل افراد با نیازهای ویژه هستند که این تعداد در کشور ایران، حدود سه تا پنج میلیون نفر است.معاون پژوهشی و تحصیلات تکمیلی پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی درباره میزان فعالیت بدنی این افراد، گفت: طبق نرخ سازمان بهداشت جهانی، در سطح بین الملل حداقل ۴۰ درصد افراد با نیازهای ویژه از افراد عادی یک جامعه، کمتر فعالیت می‌کنند و این آمار در کشور ما، حتی پایین ‌تر است و بسیاری از آن ها، فعالیت بدنی کافی و مناسبی ندارند.وی افزود: برای نامیدن و صدا کردن افراد با نیازهای ویژه باید از به کار بردن واژه‌هایی با بار منفی همچون معلول، عقب‌مانده و... خودداری کنیم و کلمات مناسب ‌تری مانند افراد با کم ‌توان ذهنی و جسمی و... را جایگزین کنیم، زیرا این افراد علی رغم اینکه در برخی زمینه‌ها کم‌ توان هستند، در انجام برخی دیگر از امور کاملا توانمند بوده و باید تلاش کنیم تا با حضور پررنگ‌ تر این افراد در اجتماع، زمینه شکوفایی، توانمندسازی و پیشرفت آن ها را فراهم ککرده تا از منزوی شدن افراد با نیازهای ویژه، جلوگیری به عمل آید.کاشی ادامه داد: محدودیت ‌هایی که برای حضور افراد با کم‌ توانی ذهنی و جسمی جهت حضور در باشگاه‌های ورزشی وجود دارد را باید کاهش دهیم و اماکن و فضاهای ورزشی گوناگون طوری ساخته شود که امکان استفاده از ورزشگاه ‌ها برای این گروه از جامعه نیز بیشتر شود.وی با بیان اینکه امکان دسترسی به سالن‌ها و باشگاه های اختصاصی برای افراد با نیازهای ویژه در تمامی شهرها و محله‌های کشور وجود ندارد، گفت: باید امکان حضور این افراد را در باشگاه های ورزشی عمومی نیز فراهم کنیم.وی افزود: در کشور ما می‌توان از الگوی سیستم آموزش فراگیر استفاده کرد که در برخی کشورهای دنیا در حال استفاده و ترویج است؛ در این سیستم، افراد کم ‌توان در مدارس و باشگاه ‌های ورزشی در کنار افراد عادی جامعه، مشغول به تحصیل و یا فراگیری مهارت‌های ورزشی می‌شوند، بنابراین از منزوی شدن و گوشه‌ گیری آن ها، جلوگیری به عمل می آید و برای این کار باید معلمان و مربیانی اختصاصی در نظر گرفت، همچنین باید فضای مدارس و اماکن ورزشی برای این مقوله، آماده شود.

مزایای ورزش برای افراد کم توان

معاون پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی با اشاره به اینکه برای افراد کم‌ توان این امکان وجود ندارد که با خوردن دارو و یا طی کردن یک دوره درمان، سلامتی کامل خودشان را به دست بیاورند، اظهار کرد: آن ها می‌ توانند با کمک ورزش و انجام فعالیت‌های ورزشی، توانمندی‌ های خود را شکوفا و بارور کنند، همچنین ورزش کردن باعث بهبود سلامت جسمانی افراد کم ‌توان می‌شود که به عنوان مثال برای سلامتی افراد سندرم داون، فواید زیادی از جمله «کاهش شلی عضلانی»، «افزایش قدرت عضلانی، انعطاف ‌پذیری و آمادگی قلبی عروقی»، «توسعه رشد مهارت‌های حرکتی» و مواردی از این دست را به همراه دارد.کاشی ادامه داد: پژوهشگاه تربیت بدنی و علوم ورزشی آمادگی دارد تا به عنوان مشاور علمی وزارت آموزش و پرورش، سازمان بهزیستی کشور، سازمان آموزش و پرورش استثنایی، وزارت ورزش و جوانان و فدراسیون های ورزشی در توسعه آموزش فراگیر در ورزش، سیاستگذاری و ارائه خدمت کند.