به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ۲۴ خرداد و خلق حماسه سیاسی مد نظر رهبر معظم انقلاب اسلامی، «دیوید کامرون» نخست وزیر دولت محافظه کار انگلیس که کشورش از آذرماه ۱۳۹۰ روابط دو جانبه را با تهران قطع کرده بود، در نامه ای انتخاب دکتر حسن روحانی را به عنوان هفتمین رییس جمهوری کشورمان تبریک گفت تا فضا برای عادی سازی روابط دو کشور آماده شود. 

«محمدجواد ظریف» و «ویلیام هیگ» وزرای امور خارجه ایران و انگلیس نیز در حاشیه شصت و هشتیمن اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل با یکدیگر دیدار و به معاونان خود «مجید تخت روانچی» و «سایمون گس» ماموریت دادند برای بازگشایی سفارتخانه های دو کشور در تهران و لندن مقدمات لازم را فراهم کنند. 
در ادامه این روند، ۱۶ مهرماه ویلیام هیگ در گفت و گوی تلفنی با دکتر ظریف خواستار تعیین کاردار غیرمقیم شد که این موضوع مورد توافق طرفین قرار گرفت تا اتفاقی نادر در سیاست خارجی ایران شکل گرفته باشد. 
تخت روانچی که علاوه بر معاونت اروپا و آمریکای وزیر امور خارجه، عضو تیم مذاکره کننده هسته ای کشورمان با گروه ۱+۵ است در دیدار ۲۴ مهر خود با سایمون گس در ‍ژنو که او نیز نماینده لندن در گروه ۱+۵ است، توافق کردند ظرف دو هفته «کاردارهای غیرمقیم» ایران و انگلیس کار خود را آغاز کنند. 
دیپلمات ها به خبرنگار ایرنا گفته اند که برای کاردار غیرمقیم ایران در لندن چندین نفر در نظر گرفته شده اند اما هنوز گزینه قطعی برای این سمت انتخاب نشده است. 
انتصاب کاردار غیرمقیم به معنی تبادل سریع دیپلمات میان دو کشور است ولی اصولا کاردار در کادر دیپلماتیک منصبی موقت است که در نبود سفیر معنا پیدا می کند؛ البته کاردار غیرمقیم نیاز به «اگرمان» دولت پذیرنده ندارد. 
با انتخاب کاردار غیرمقیم، پادشاهی عمان دیگر حافظ منافع جمهوری اسلامی ایران در لندن نخواهد بود و سفارت کشورمان در پایتخت انگلیس در اختیار وی قرار خواهد گرفت. 

*** چرا سفارتخانه ایران و انگلیس بسته شدند؟ 
هشتم آذرماه در پی ورود تعدادی از دانشجویان به سفارت انگلیس در تهران، لندن روابط سیاسی و دیپلماتیک خود را با کشورمان قطع و از دیپلمات های ایرانی نیز خواست خاک این کشور را ترک کنند. 
البته فضای روابط دیپلماتیک دو کشور در خلال سال های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۰ نیز ابری بود و این موضوع با یادداشت مداخله جویانه «سایمون گس» سفیر وقت انگلیس درباره «نسرین ستوده» و سپس برکناری وی متشنج بود. 
تحریم بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران از سوی انگلیس باعث شد تا نمایندگان مجلس شورای اسلامی ششم آذرماه ۱۳۹۰ با تصویب طرحی، وزارت امور خارجه را موظف به کاهش سطح روابط با انگلیس از سطح سفیر به کاردار کردند. این طرح در حالی در مجلس شورای اسلامی تصویب شد که «جان دامینیک چیلکات» که بعد از مدتی به جای «سایمون گس» به عنوان سفیر جدید انگلیس در ایران منصوب شده بود، رونوشت استوارنامه خود را به «علی اکبر صالحی» وزیر خارجه وقت تقدیم کرده و منتظر تقدیم استوارنامه خود به دکتر احمدی ن‍ژاد بود. 
این طرح مجلس شورای اسلامی که هم اکنون به صورت قانون در آمده همچنان به قوت خود باقی است. این طرح مانع از بازگشایی سفارتخانه های دو کشور نمی شود اما می گوید که سطح روابط دو کشور نمی تواند در عالی ترین سطح سیاسی یعنی سفیر باشد. 
«علاءالدین بروجردی» رییس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی پس از تصویب این طرح که خود یکی از طراحان آن بود، گفت: با کشوری که رابطه‌ای دشمنانه با کشورمان دارد، نمی‌توانیم در این سطح رابطه داشته باشیم و سفیر انگلیس در ایران حضور داشته باشد. از این رو خواسته‌ایم که سطح روابط دو کشور ظرف دو هفته به کاردار تنزل یابد و در صورت تغییر سیاست‌های خصمانه انگلیس، وزارت خارجه سطح روابط را تغییر دهد؛ مثلا اگر دست از تحریم بانک مرکزی بردارند و روش خود را اصلاح کنند. 
حال باید منتظر ماند و دید که رفتار و رویکردهای دولت انگلیس با روی کار آمدن دولت تدبیر و امید و فضای کنونی بین المللی در خصوص کشورمان 
آن قدر محسوس خواهد بود که مجلس شورای اسلامی با ارتقای سطح روابط موافقت کند یا نه