به گزارش ایران سپید این آلبوم، در ادامه و با دعوت از میهمانان، هریک در خصوص آلبوم صحبت‌هایی مطرح کردند. کامران رسول‌زاده خواننده و ترانه سرای موسیقی ایران درباره آلبوم پرده پندار گفت: من این آلبوم را گوش دادم و احساس کردم همراه با یک فضای نوستالژیک است. هم صدا و هم ملودی نوستالژیک استن و خاطره دارد. انتخاب اشعار برایم جلب توجه کرد. اسم فروغ فرخ‌زاد در آن اتفاق خیلی خوبی از نطر من است.
او در ادامه به معضلات ترانه امروز هم اشاره کرد و گفت: این مسئله باید آسیب شناسی شود. ترانه بار سنگینی را در مسائل عاظفی و اجتماعی به دوش خود می کشد و از این جهت که طبق تعاریف ترانه با ملودی معنا پیدا می کند، معمولا به راحتی ملودی ها به خلوت مخاطبان راه پیدا می کنند و گاهی جزو فرهنگ شخصی و عمومی جوامع می شود. ترانه در طول تاریخ توانسته حتی تاثیر گذاری در حد جنبش های بشری داشته باشد. ترانه هایی که نگاه درست اجتماعی داردن خیلی توانسته اند به فرهنگ کمک کنند و این چیزی است که کمتر می شنویم.
رسول زاده با بیان اینکه در سال های اخیر از طریق فضای مجازی تقریبا روزی نیست که ترانه جدیدی نشنویم افزود: پرداختن به آثار درخشان شعر معاصر جسارتی می خواست که امیر آرتا در آلبوم «پرده پندار» انجامش داده است. به طور کلی باید بگویم درست است که تولید کنندگان موسیقی مجبوراند بر اساس نیازهای بازار موسیقی حرکت کنند اما من به عنوان کسی که دست اندرکار موسیقی هستم و در حوزه ترانه هم سعی کردم قدم بردارم می خواهم از جامعه مخاطبان موسیقی خواهش کنم مراقب گوششان باشند. ما هنرمندان ارزشمندى داریم که عمرشان را پاى هنر می‌گذراند اما شنیده نمی‌شوند. من احساس مى‌کنم ما این روزها نیاز به دوره ى بازگشت ترانه‌اى داریم.
او در ادامه با مقایسه هنر سطحی و هنر ریشه دار افزود: ما می توانیم با دسته بندی چیزهایی که گوش می دهیم قدری فضای ایجاد شده را کنترل کنیم. بعضی از هنرندان در این بین کمتر شنیده می شوند و برخی ها هم بعد از اتمام حیات هنری خودشان نشیده می شوند. نباید فقط به آنچه فضاهای مجازی در اختیارمان قرار می دهند بسنده کنیم.
در مورد امیر آرتا باید بگویم او صدای گرم و خاطره انگیز دارد. ترگیبی از چند صدای خاطره انگیز. ملودی ها را خیلی دوست داشتم. فضاهای خیلی ساده را انتخاب کرده.
البته یک جاهایی هم ریسک کرده و خواسته فضاهایی با تمپو بالا را تجربه کند که بی تعارف من این بخش را نپسندیدم اما در بقیه قطعات با او ارتباط بر قرار کند.
احساس می کنم همانطور که در یک بازه زمانی دوره بازگشت ادبی را تجربه کرده ایم در حال حاضر هم احتیاج به یک دوره بازگشت در ترانه داریم.
سپس گرشا رضایى نیز برای لحظاتی پشت تریبون رفت و گفت: ما فقط یاد گرفتیم غر بزنیم! شاید در یکى دو دهه گذشته شرایط موسیقى ما خوب نبود؛ الان خیلى از موزیسین‌ها از نظر مالى اوضاع خوبی دارند ولى وضع موزیک همچنان همان است، اینکه میگویند مجوز نمی‌دهند هم دیگر درست نیست و بهانه است، چرا که ما خودمان نمی‌خواهیم کار خوب و ریشه‌دار تولید کنیم.
در انتها نیز امیر آرتا به صحبت کوتاهی در خصوص آلبومش پرداخت و گفت: امشب از زیباترین شب‌هاى زندگى من است، خیلى از دوستان و حامیان من اینجا حاضرند. من مدت ها ممنوع‌الکار بودم و در این مدت شرایط سختى داشتم، اما از انرژى که از این دوستان گرفتم توانستم ادامه دهم.
او در بخشی از سخنانش به برخوردهای نامناسبی که برخی از مراکز فرهنگی با او و آلبوم داشته اند هم اشاره کرد و گفت: برخوردی که در برخی مراکز دیدم برخورد کاسب کارانه عجیبی بود. کسی که کار فرهنگی می کند نباید مکان فرهنگی که در اختیار دارد را به صورت ساعتی اجاره دهد. نشر چشمه اما برخورد خوب و عجیبی انجام داد. من از مدیریت نشر چشمه که این خاطره خوب را ایجاد کردند متشکرم. کارشان جای تایید و تعریف دارد. باید این انتشارات را ارج بگذاریم تا متمایز شود از جاهایی که به غیر از این عمل می کنند.
امیر آرتا همچنین در انتها با همراهی مازیار شهسوارى به اجرای زنده برخی از قطعات آلبومش پرداخت و پایان مراسم نیز با جشن امضای آلبوم همراه شد.