مناسب سازی فضای شهر برای تردد معلولان همواره از دغدغه های این بخش از جامعه است که کمتر در تصمیم گیری ها به آنها توجه شده است.

از خیابان های شهر تا وسایل نقلیه عمومی همه و همه کمتر برای حمل و آسان سازی تردد این افراد آماده سازی و به نوعی مناسب سازی شده است.

بیشتر مکان های عمومی شهر که شامل کتابخانه ها، پاساژها، مراکز تفریحی و فرهنگی و ... در ورودی های خود فاقد محل عبور مخصوص معلولان هستند.

معلولان جسمی و حرکتی که از این وضعیت در شهر اصفهان رنج می برند انتظار بیشتری از مسئولان شهری برای مناسب سازی شهر برای تردد خود دارند.

مهری ناظمی یکی از معلولان جسمی و حرکتی است که می گوید اگر خودروی شخصی نداشتم هیچگاه فکر بیرون آمدن از خانه به سرم نمی زد.

این ویلچر نشین گفت: من از معدود معلولان جسمی و حرکتی هستم که از امکان خودروی شخصی بهره مندم اما بسیاراند معلولانی که به دلیل وضعیت مالی توان استفاده از یک خودروی شخصی را ندارند و کمتر به فضای شهر آمده و از امکانات استفاده می کنند.

وی می گوید: خودروی یک فرد معلول دارای تفاوت هایی با یک خودروی معمولی است و همین تفاوت ها هزینه های بیشتری را نیز به فرد تحمیل می کند و این در حالی است که بیشتر معلولان به دلیل وضعیت جسمی و حرکتی خود اغلب بیکار هستند و شرکت های دولتی و خصوصی اهتمامی در به کارگیری آنها برای کار ندارند.

ناظمی که حتی از وضعیت پیاده روهای شهر هم گلایه دارد می گوید: زمانیکه با یک فرد سالم در پیاده روهای شهر تردد می کنم حتی او هم با مشکل مواجه می شود و گاهی چاله ای ناخواسته در میانه راه عبور و مرورمان را با سختی روبرو می کند چه برسد به من که روی ویلچر هستم و علاوه بر کشیدن وزن خود باید وزن ویلچر را نیز از این موانع عبور دهم.

مهری ناظمی اولین معلول جسمی و حرکتی شهر نیست که در خانه ماندن را به بیرون آمدن و در اجتماع بودن ترجیح می دهند از این دست افراد در شهر بسیاراند که دل به وعده های مسئولان خوش کرده اند اما اجرای تصمیمات سرعت لاک پشتی دارد.