آیه 274 سوره بقره، آیه انفاق نامیده شده است. خداوند میفرماید: «آنها که اموال خود را شب و روز، پنهان و آشکار، انفاق میکنند، مزدشان نزد پروردگارشان است. نه ترسی بر آنهاست و نه غمگین میشوند.» در تفاسیر آمده که این آیه در شأن حضرت علی (ع) نازل شده است. البته وعده این آیه، شامل همه کسانی میشود که این گونه عمل کنند. چنین افرادی نه از فقر و تنگدستی بیم دارند، چون به وعده های خداوند ایمان داشته و به او توکل میکنند و نه به خاطر انفاق، اندوهگین میشوند، چون به رضایت الهی و آثار اخروی انفاق توجه دارند. عبارت «ینفقون» در ابتدای آیه نشانگر این مطلب است که شخص انفاق کننده باید همواره روحیه سخاوت را داشته باشد نه یکی دو بار انفاق، آن هم از روی ترحم؛ چرا که «یُنْفِقُونَ» فعل مضارع است و بر استمرار دلالت دارد. سپس در ادامه، شکلهای مختلف پرداخت انفاق را یادآور میشود و انتخاب این روشهای مختلف به سبب رعایت شرایط بهتر برای انفاق است، یعنی انفاق کنندگان باید در انفاق خود به هنگام شب یا روز، پنهان یا آشکار، جهات اخلاقی و اجتماعی را در نظر بگیرند. آنجا که انفاق به نیازمندان دلیلی برای اظهار ندارد، آن را مخفی و آنجا که مصالح دیگری مانند تشویق و ترغیب دیگران در کار است انفاق جنبه شخصی ندارد، تا هتک احترام کسی شود و با اخلاص نیز منافات ندارد آشکارا انفاق نمایند. در آیه شب بر روز و پنهان بر آشکار مقدم شده شاید به دلیل بهتر بودن انفاق مخفی بر آشکار است، هرچند پیام کلی آیه فراموش نکردن انفاق در همه حال و به هر شکل است.
* سؤال مسابقه: جریان «جنگ بدر» در کدام سوره بیان شده است؟
دعای روز بیست نهم ماه مبارک رمضان