پایگاه خبری نامه نیوز

رئیس مرکز فناوری اطلاعات، ارتباطات و امنیت فضای مجازی، تحول اداری و توسعه خدمات بهزیستی کشور درخصوص توانمندسازی دانش‌آموزان تحت پوشش، گفت: تمامی دانش‌آموزان تحت پوشش بهزیستی از دوره پیش‌دبستانی تا پایان مقاطع تحصیلی با توجه به تامین بودجه کمک هزینه‌های تشویقی و تحصیلی دریافت می‌کنند.

«مجید رضازاده» رئیس مرکز فناوری اطلاعات، ارتباطات و امنیت فضای مجازی، تحول اداری و توسعه خدمات بهزیستی کشور درخصوص توانمندسازی دانش‌آموزان تحت پوشش، گفت: در راستای تسریع و نهادینه کردن توانمندسازی جمعیت تحت پوشش که دانش‌آموز هستند کمیته‌ای متشکل از معاونت‌های توانبخشی، اجتماعی، پیشگیری و فناوری تشکیل و شیوه‌نامه تدوین شد تا تمامی افراد بتوانند از حمایت‌ها و خدمات به صورت عادلانه بهره‌مند شوند و در نهایت از بروز و شیوع آسیب‌های اجتماعی در این رده سنی بکاهیم.

رئیس مرکز فناوری اطلاعات، ارتباطات و امنیت فضای مجازی، تحول اداری و توسعه خدمات بهزیستی کشور، افزود: این شیوه‌نامه حمایتی افراد تحت پوشش و حتی فرزندان افراد دارای معلولیت را دربرمی‌گیرد لذا تمامی دانش‌آموزان تحت پوشش بهزیستی از دوره پیش‌دبستانی تا پایان مقاطع تحصیلی با توجه به تامین بودجه کمک هزینه‌های تشویقی و تحصیلی دریافت می‌کنند.

وی با اشاره به تامین و توزیع هوشمند ۸ هزار تبلت بین دانش‌آموزان بی‌سرپرست و بدسرپرست تحت پوشش بهزیستی ۱۳ تا ۱۸ سال با حفظ کرامت انسانی، تصریح کرد: این افراد همچنین از مشاوره‌های مختلف آموزشی در راستای ارتقاء سلامت روان همچون آموزش‌های زندگی، مشاوره دوران بلوغ، مشاوره‌ تحصیلی، مشاوره فرزندپروری و .. . بهره‌مند می‌شوند.

رضازاده غنی‌سازی اوقات فراغت را از دیگر اقدامات توانمندسازی دانش‌آموزان تحت پوشش معرفی کرد و در پایان یادآور شد: شناسایی دانش‌آموزان از طریق مراکز مثبت زندگی میسر و در سامانه بارگذاری می‌شود و ما با در دست داشتن بانک اطلاعاتی خدمات را ارائه خواهیم کرد.

.......گزارش ویژه

*نابینایان نمی‌توانند ببینند، اما ما نیز آنها را نمی‌بینیم

دیده نشدن مهمترین دغدغه افراد نابیناست. توانمندی‌های افراد دارای معلولیت بر هیچکس پوشیده نیست. نحوه تعامل صحیح با افراد دارای معلولیت، نگاهی فارغ از ترحم و توجه به توانمندی‌های آنان و فراهم کردن شرایط حضور موثر آنها در جامعه از سوی مردم و دولت موضوع بسیار مهمی است که متاسفانه مغفول مانده است.

به سراغ دو جوان موفق نابینا رفته‌ایم تا از تجربیات، دغدغه‌ها و چالش‌های آنها هنگام حضور در فضای عمومی و در جریان زندگی روزمره بشنویم.

سحر رجبی، ورزشکار حرفه‌ای در رشته شنا و دارای لیسانس زبان و ادبیات انگلیسی با بیان اینکه من نابینایی را محدودیت می‌دانم نه معلولیت، افزود: نابینایی درعین اینکه از همه انواع معلولیت‌ها سخت‌تر است، اما نابینایان خیلی راحت‌تر از دیگر افراد دارای معلولیت می‌توانند مانند افراد عادی زندگی کنند؛ بنابراین درست است که نداشتن حس بینایی خیلی سخت است، اما افراد نابینا خیلی راحت‌تر از مابقی افراد دارای معلولیت می‌توانند در کنار مردم معمولی به رشد برسند، به فعالیت خود در جامعه ادامه دهند و با دیگران ‌ارتباط برقرار کنند.

رجبی با بیان اینکه سطح آگاهی عمومی جامعه نسبت به گذشته خیلی بیشتر شده است، گفت: درحال حاضر اکثریت مردم می‌دانند که خط زرد و برجسته داخل پیاده‌رو «خط عصارو» و مخصوص افراد نابینا است. درنظر گرفتن همین خطوط زرد در پیاده‌رو خیلی در ناخودآگاه مردم تاثیر گذاشته و موجب فرهنگ‌سازی شده است. اگر حرکت‌های مشابه در سطح شهر برای افراد دارای معلولیت انجام شود خیلی می‌تواند به افزایش سطح آگاهی عمومی مردم کمک کند.

وی افزود: من از همنوعان خودم می‌شنوم که می‌گویند مثلا ۲۰ سال پیش در جامعه اصلا ما را به رسمیت نمی‌شناختند ولی الان اینگونه نیست و همنوعان من در عرصه‌های مختلف وارد شده‌اند و توانستند توانایی‌های خود را نشان دهند.

این دانش‌آموخته زبان انگلیسی خاطرنشان کرد: من به صورت حرفه‌ای ورزش می‌کنم و شناگر هستم و خیلی راحت در استخر کنار مردم عادی شنا می‌کنم. خوشبختانه پذیرش مردم به حدی رسیده که توانایی ما را در کنار معلولیت‌مان درک می‌کنند؛ مثلا زمانی که من در محیطی می‌گویم ورزشکار هستم و مقام قهرمانی کشوری دارم، این موضوع کاملا برای مردم قابل درک و پذیرش است؛ بنابراین افراد نابینا در کنار محدودیتی که درجه آن خیلی زیاد است اما بازهم می‌توانند مانند مردم عادی و درکنار آنها زندگی کنند.

وی در خصوص چالش‌هایی که هنگام حضور در فضای عمومی با آن مواجه است، گفت: زمانی‌که به دلیل تعمیرات و دلایل دیگر در سطح شهر حفاری می‌کنند یا گودال و...ایجاد می‌شود، متاسفانه مناسب‌سازی اطراف پروژه‌ها انجام نمی‌شود و مانعی برای آن گذاشته نمی‌شود. این وضعیت برای فرد نابینا خیلی خطرناک است و بارها پیش آمده که برای دوستان ما اتفاقی پیش‌آمده و آسیب دیده‌اند، حتی اگر فرد عصا نیز داشته باشد نهایتا کل محیطی که می‌تواند حس کند، همان مسیر جلوی خودش است درحالی که احتمال دارد گودال کنارپایش باشد و لغزش کند و به داخل آن بیفتد.

رجبی افزود: یکی دیگر از مسائلی که به تازگی خودم تجربه کرده‌ام، الکترونیکی کردن باجه‌های شارژ من کارت است. قبلا افرادی داخل دکه‌ها مسئول این‌کار بودند اما الان این افراد نیستند و این فرآیند به صورت الکترونیکی انجام می‌شود. مشخصا اگر بینایی نداشته باشی نمی‌توانی با این دستگاه کار کنی، امیدوارم حداقل این دستگاه‌ها و خدمات این‌چنینی گویا و صوتی شوند تا ما نیز بتوانیم استفاده کنیم و در مسیر رفت‌وآمد روزانه‌مان به مشکل نخوریم.

وی با اشاره به اینکه در زمینه شغلی و کاری هنوز ما را قبول ندارند، گفت: زمانی‌که ما تقاضا کار می‌دهیم ما را قبول نمی‌کنند درحالی‌که ممکن است بسیار توانمند باشیم؛ مثلا من خودم به آموزشگاهی مراجعه کردم و برای پذیرفته شدن در شغل معلمی امتحان دادم و البته قبول نیز شدم و از من خیلی تعریف کردند و از نتیجه امتحان من خیلی خوششان آمد ولیکن در نهایت به من گفتند ما کار شما را قبول داریم ولی احتمال دارد خانواده‌ای که فرزندش را اینجا ثبت‌نام می‌کند، رضایت نداشته باشد که معلم نابینا برای فرزندش بگذاریم.

جواد فکری، دانشجوی مقطع کارشناس ارشد روانشناسی و معلم است. او به علت تحصیل در یکی از بهترین دانشگاه‌های ایران درحال حاضر به‌تنهایی و مستقلا در تهران زندگی می‌کند و به شغل معلمی در یکی از مدارس مشغول است. از آنجایی که او تنها زندگی می‌کند تمامی وظایف خانه‌داری و بیرون از خانه را نیز به‌عهده دارد.

وی با بیان اینکه خرید کردن یکی از معضلات ما است، گفت: هنگام خرید مخصوصا مواد غذایی کسی نیست که به ما کمک کند. تجاربی که ما ‌هنگام خرید کردن داریم به نگرش، معرفت و اخلاق فروشنده بستگی دارد که جنس خوبی را به ما بدهد یا نه. برخی موارد پیش‌آمده که پولی را کمتر به ما بدهند یا مبلغ بیشتری را کارت بکشند و... اما به طور معمول رفتار غالبا خوب است و در برخی موارد شاهد چنین رفتارهایی هستیم.

فکری با بیان اینکه نحوه برخورد مردم با افراد دارای معلولیت نسبت به سال‌های گذشته خیلی بهتر شده است، گفت: الان دیگر کسی متلک نمی‌اندازد؛ قبلا این اتفاق زیاد می‌افتاد اما الان سطح آگاهی عمومی بیشتر شده است.

وی افزود: در گذشته برایم پیش‌آمده که مثلا موقع راهنمایی کردن آدم را گیج و سردرگم می‌کنند و این موضوع برایشان سرگرمی است مثلا از آنها برای پیدا کردن مسیر کمک می‌خواهی و به ‌عمد اشتباه راهنمایی می‌کنند. یک‌بار من در شب می‌خواستم از مانعی عبور کنم و یکی می‌گفت از این سمت برو و دیگری می‌گفت از جهت مخالف برو و وقتی من گیج می‌شدم آنها می‌خندیدند و من در آن لحظه عمیقا از ضعف خودم بدم می‌آمد. هنوز هربار که یاد این اتفاق می‌افتم عمیقا متاثر می‌شوم.

این دانشجوی ارشد روانشناسی با بیان اینکه در مسیر مدرسه که برای تدریس می‌روم خیابان عریضی وجود دارد که من همواره آنجا دچار مشکل می‌شوم، گفت: گاهی حدود ۲۰ دقیقه تا نیم‌ساعت در تقاطع آن خیابان صبر می‌کنم تا کسی پیدا شود و کمک کند که از خیابان عبور کنم. متاسفانه افراد بسیاری بی‌تفاوت از کنارم عبور می‌کنند. در شهرهای بزرگ اگر از ۱۰ نفر کمک بخواهیم ۸ نفر بی‌تفاوت از کنارت می‌گذرند و دونفر پیدا می‌شوند که خیلی همدلانه کمک کنند.

وی افزود: ای کاش زمانی که می‌بینیم یک فرد نابینا در ساختمان یا خیابانی سردرگم است، زمان بگذاریم و به او کمک کنیم. خیلی از ساختمان‌های بزرگ مانند مراکز اداری، تجاری و... برای افراد بینا فلش و راهنما دارد ولی برای افراد نابینا پیدا کردن مکان‌ها سخت است. ای‌کاش به‌منظور کمک به افراد نابینا فردی را برای راهنمایی در این مکان‌ها بگذارند.

فکری درخصوص مشکلات تحصیلات دانشگاهی افراد نابینا گفت: یک‌سری کتاب‌ها احتیاج به صوتی شدن دارند. در برخی از دانشگاه‌ها یک نفر را مشخص می‌کنند تا به فرد نابینا کمک کند؛ مثلا کتاب و جزوات ثبت کنند، مطالب را به‌صورت صوتی ضبط کنند و... .متاسفانه دانشگاه به دلیل هزینه مالی که دارد با اکراه واجبار اینکار را می‌کند و اتفاقات مثبت مثل ضبط صوتی کتاب مقطعی است. یک ترم اینکار را انجام می‌دهند و ترم دیگر انجام نمی‌دهند، البته هستند افرادی که داوطلبانه و بدون چشم‌داشت این‌کار را انجام می‌دهند.

وی افزود: توانمندسازی معلولین، توجه کردن آموزش و پرورش و نهادهای مربوطه به حوزه افراد آسیب‌دیده، کمک بزرگی به استقلال این افراد خواهد کرد. هرچه یک نفر احساس توانایی بیشتری داشته باشد به تبع آن احساس ارزشمندی بیشتری نیز خواهد داشت و نسبت به خود احساس بهتری نیز دارد. بایستی آموزش‌های لازم درجهت تقویت مهارت‌های ارتباطی به افراد دارای معلولیت و مردم داده شود تا مردم نیز بتوانند با برخوردهای صحیح احساس مثبتی را به افراد دارای معلولیت انتقال دهند.

......‌آموزش

*مراقبت از زخمهای عمیق: کنترل خونریزی و عفونت دو اولویت اصلی در مراقبت از زخم است. خونریزی از زخم می تواند تا مرحله شوک ادامه یابد. در شوک نبض بیمار ابتدا تند و بعد از مدتی کندتر می شود، بیمار رنگ پریده و رنگ پوست به سمت کبودی می رود.در انتهای انگشتان احساس گزگز دارد. تنفس تند و سطحی می شود. و دچار اختلال در هوشیاری میشود به طوریکه کم کم وقتی او را صدا می کنیم یا تکان می دهیم یا در او حس درد ایجاد می کنیم هم نمی تواند به ما پاسخ بدهد.

همه تلاش ما باید این باشد که بیمار به سمت شوک نرود. این کار را با کنترل خونریزی انجام می دهیم چون در خونریزی شدید بیمار به مرحله شوک نزدیک می شود. برای پیشگیری از عفونت هم از پانسمان استریل استفاده می کنیم. اما علائم عفونت زخمی که پانسمان شده است چیست؟ اگر زخمی بعد از دو روز "48 ساعت" رو به بهبودی نرود؛ اطرافش گرم، قرمز و حساس باشد ؛ و حالت متورمی پیدا کند؛ احتمال عفونت وجود دارد و باید به پزشک نشان داده شود. خونریزی ممکن است داخلی باشد که در این حالت فرد در یک منطقه از بدن احساس درد و حساسیت دارد مثلا اگر دستمان به شکم مصدوم برخورد کند از درد شکایت دارد. یا خون از منافذی مثل دهان؛ بینی یا گوش خارج می شود که نشانه خونریزی داخلی است که در اثر صدمه به سر، شکم و احشاء دیگر به وجود می آید.

نوع دیگری از زخم در قفسه سینه به وجود می آید به عنوان مثال چاقو ، شاخه درخت یا جسم تیز دیگری در قفسه سینه فرو می رود و ریه را سوراخ می کند. در این حالت تعادل هوای دم و بازدمی به هم می خورد و موجب ادم ریه و تنفس ناقص می شود و کم کم موجب اختلال در سطح اکسیژن خون می شود. در این حالت خیلی سریع باید اقدام کرد اگر هیچ وسیله ای در دست نیست و مدتی طول می کشد تا بخواهیم گاز استریل یا وسیله دیگری تهیه کنیم با تمیزترین چیزی که در دست داریم حتی با یک لباس باید روی سوراخ را ببندیم؛ حتی با انگشت خودمان. اگر گاز استریل در دست بود بعد از کنار زدن لباس، یک گاز روی سوراخ گذاشته و با یک کیسه پلاستیک یا نایلون روی آن را می بندیم تا مبادله هوا از طریق منافذ گاز هم با محیط انجام نشود. اما چگونه متوجه سوراخ شدن قفسه سینه و ریه می شویم .

در این حالت مصدوم دچار اختلال در تنفس می شود. نفسها صدا دار و دارای خس خس و سطحی می شوند امکان دارد از ناحیه زخم هوا به همراه خون با حالتی کف آلود خارج شود.صدای هوایی که از محل زخم خارج می شود هم نشانه سوراخ شدن ریه است. بعضی از زخمها در جداره شکم به وجود می آیند اگر زخم خیلی عمیق باشد به طوریکه احشاء داخل شکم هم بیرون آمده باشند باید دقت کنیم که هیچ وقت احشاء داخلی شکم را به داخل فشار ندهیم چون امکان دارد صدمه را بیشتر کنیم. در این هنگام تنها کاری که باید انجام دهیم این است که یک گاز استریل روی زخم قرار دهیم و آن را پانسمان کنیم. در کنترل خونریزی ها اگر خونریزی از گوش باشد چون خونرسانی به گوش زیاد نیست معمولا خونی که از کانال گوش بیرون می آید نشانه خونریزی داخل جمجمه است.

اما اگر لاله گوش صدمه دیده باشد یک باند لوله شده زیر لاله گوش و روی پوست سر قرار می دهیم و روی زخم را با گاز دیگری فشار می دهیم تا خونریزی متوقف شود. خونریزی اگر از بینی باشد سر را به سمت پایین خم می کنیم تا خون خورده نشود بعد با انگشت اشاره و شست دو طرف تیغه غضروفی بینی در نیمه پایینی بینی را گرفته و فشار می دهیم و اگر باز هم خونریزی متوقف نشد یک تکه یخ را که لای گاز استریل یا یک پارچه پیچیده ایم روی پل بینی قرار می دهیم تا با انقباض عروق خونریزی را متوقف کند. خونریزی اگر در ناحیه لب باشد در فاصله بین لب و لثه یک رول کوچک گاز یا باند قرار داده و یک گاز استریل دیگر روی لب گذاشته و روی آن را فشار می دهیم . اگر در اثر ضربه دندان از جای خود خارج شود یک تکه گاز در محل دندان قرار داده و به بیمار می گوییم آن را گاز بزند تا با فشار روی لثه خونریزی متوقف شود علاوه بر این باید دقت کنیم دندانی که از محل خود خارج می شود امکان پیوند دارد برای همین تاج دندان یعنی قسمت سفید بالای دندان را گرفته و بدون اینکه آن را تمیز کنیم که به عصب آن صدمه وارد شود آن را در ظرف آب یا شیر قرار می دهیم و همراه فرد برای پیوند به بیمارستان می فرستیم.

در صدمه و خونریزی از انگشت دست چون امکان شکستگی هم وجود دارد بعد از کنترل خونریزی انگشت را بیحرکت می کنیم به این صورت که از یک تکه چوب صاف کوچک یا چوب بستنی استفاده می کنیم و انگشت را روی آن گذاشته و با باند باریکی،انگشت و چوب را با هم بانداژ می کنیم. نکته دیگر کنترل زخم این است که در خونریزی در اندامهایی مثل دست و پا بعد از پانسمان آن عضو را بالاتر از سطح قلب قرار می دهیم به این صورت خون کمتر به اندامها رفته و به کنترل خونریزی و تورم کمک می شود. اگر احتمال می دهیم خون وارد حلق شود به شرط اینکه شکستگی گردن و ستون فقرات وجود نداشته باشد سر مصدوم را به پهلو می گردانیم تا محتویات وارد حلق نشود.

اگر حادثه خیلی شدید باشد مثل تصادف یا سقوط به طوریکه احتمال شکستگی گردن و ستون فقرات را بدهیم باید دقت کنیم حتی الامکان مصدوم را حرکت ندهیم مگر اینکه احتمال خطر بیشتر باشد، مثل احتمال ریزش کوه اگر فرد نمی تواند گردن خود را ثابت نگه دارد به هر وسیله ای مثل استفاده از ملحفه های رول شده و گذاشتن آنها در دو طرف سر مصدوم یا با کمک امدادگر و زانو زدن او بالای سر مصدوم و قرار دادن دستها روی سر در دو طرف گردن مانع حرکت گردن شویم. ستون فقرات به دلیل حفظ و نگهداری طناب نخاعی اهمیت دارد چون صدمه به نخاع باعث اختلال در اعمال حیاتی بخشی از بدن می شود. اما اگر مجبور به برگرداندن بیمار بودیم مثل حالتی که فرد از ناحیه دهان خونریزی دارد و ممکن است آن را ببلعد و خون وارد ریه شود با استفاده از یک تخته بلند تمام بدن مصدوم را با هم برمی گردانیم.

...........ورزشی

*مسئولان از تیم ملی فوتبال نابینایان دلجویی مادی و معنوی کنند

رئیس فدراسیون نابینایان گفت: عدم حضور فوتبال پنج نفره در این دوره مطابق با سیاست کمیته ملی پارالمپیک بود، البته امیدوارم مسئولان از نظر روحی و روانی و مادی از بازیکنان این تیم دلجویی کنند.

محمدرضا مظلومی درباره عملکرد ورزشکاران نابینا و کم بینا در پارالمپیک توکیو اظهار کرد: با هدف‌گذاری خوبی که بعد از بازی‌های پارالمپیک 2016 ریو انجام دادیم، پیش‌بینی کسب حداقل ۳ مدال طلا در پارالمپیک توکیو را داشتیم که با عملکرد خوب ورزشکاران توانستیم به ۴ مدال طلا و ۲ مدال نقره دست پیدا کنیم. وی گفت: ورزشکاران نابینا و کم بینا ثابت کردند که اگر از امکانات خوبی برخوردار باشند و مسوولان آنها را باور کنند و بیشتر مورد حمایت قرار بگیرند، می‌توانند افتخارآفرینی کنند.

رئیس فدراسیون نابینایان افزود: ما با کمبود امکانات در فدراسیون مواجه هستیم و حتی در برخی استانها ورزشکاران نابینا و کم بینا از حداقل امکانات محروم هستند. مظلومی خاطرنشان کرد: برای نخستین بار در تاریخ پارالمپیک نابینایان و کم بینایان موفق به کسب مدال طلا شدند که این افتخار بزرگی برای ورزشکاران نابینا و کم بینا است. البته ما شرایط کسب ۵ مدال طلا را هم داشتیم که متأسفانه بارندگی و شرایط نامناسب آب و هوای ژاپن وضعیت ورزشکاران را تحت تأثیر قرار داده بود.

محمدرضا مظلومی درباره عدم حضور تیم فوتبال پنج نفره در این دوره از بازی‌ها، گفت: عدم حضور فوتبال پنج نفره در این دوره، مطابق با سیاست کمیته ملی پارالمپیک بود، البته امیدوارم مسوولان از نظر روحی و روانی و مادی از بازیکنان این تیم دلجویی کنند تا انگیزه کافی برای ادامه فعالیت داشته باشند. رئیس فدراسیون نابینایان در پایان با بیان اینکه بهترین نتیجه ورزشکاران نابینا و کم بینا در این دوره از بازیهای پارالمپیک رقم خورد، گفت: با این تعداد مدال توقع از ورزشکاران نابینا و کم بینا بیشتر شد. امیدوارم در بازی‌های پارا‌آسیایی چین با حمایت بیشتر مسوولان بتوانیم تعداد مدال‌های طلا را افزایش دهیم.

......حوادث

*خودکشی زن راز مرگ شوهر را فاش کرد

راز مرگ مشکوک مرد جوان پس از یک ماه در حالی فاش شد که همسرش با خوردن اسید قصد خودکشی داشت. ساعت ۶ عصر جمعه ۲۶ شهریور زن جوانی هراسان از خانه‌ اش در یکی از خیابانهای مولوی خارج شد و از مردم کمک خواست. زن جوان فریاد میزد: «من مایع لوله باز کن خورده ‌ام. نجاتم دهید.» پس‌ از اعلام ماجرا به اورژانس و انتقال زن جوان به بیمارستان وی بلافاصله تحت درمان قرار گرفت اما وقتی علت این اقدام خود را فاش کرد پای مأموران کلانتری ۱۱۶ مولوی، بازپرس کشیک ویژه قتل و تیم جنایی به ماجرا باز شد.

زن ۳۲ ساله که از وضعیت جسمی بدی برخوردار بود در تشریح ماجرا به بازپرس رحیم دشتبان گفت: همسرم حدود یک ماه قبل ناگهان در خانه فوت کرد و چون میترسیدم مرا در مرگش مقصر بدانند جسدش را داخل خانه نگه داشتم. اما چند روزی که از مرگ همسرم به‌ نام بهزاد گذشته بود، کم کم علائم فساد نعشی ظاهر شد و جنازه بوی بدی گرفت. من که خیلی ترسیده بود کمی بتن آماده کرده و روی جسد همسرم ریختم. اما بتن هم از انتشار بوی بد جسد جلوگیری نکرد. بعد تصمیم گرفتم جسد همسرم را در حالی که بتن روی آن ریخته شده بود از خانه خارج کنم اما نتوانستم. خیلی درمانده و عصبی شده بودم نمیدانستم با جسد همسرم چه کنم از طرفی میترسیدم به پلیس خبر بدهم چون تصور میکردم به خاطر مرگ همسرم گرفتار میشوم از طرفی هم نگه داشتن جسد در خانه دیگر ممکن نبود به‌همین خاطر تصمیم گرفتم با خوردن مایع لوله باز کن به زندگی‌ام پایان دهم. اما بعد از خوردن اسید پشیمان شدم و خودم را به خیابان رساندم و از مردم کمک خواستم.

مرگ مشکوک

وقتی بعد‌ از اظهارات زن جوان کارآگاهان اداره دهم و تشخیص هویت پلیس آگاهی راهی خانه وی شدند، یکی از همسایه‌ها در تحقیقات گفت: خانه متعلق به بهزاد است و مدتهاست که با همسرش در همسایگی ما زندگی میکنند. خیلی وقت است که بوی شدید تعفن از خانه همسایه به مشام میرسید و همین مسأله باعث آزار و اذیتمان شده بود. با ورود تیم جنایی به خانه قدیمی، آنها در تنها اتاق خانه قدیمی که حدوداً ۱۲ متر بود و بسیار به هم ریخته و پر از زباله بود تشکی را مشاهده کردند که جسدی روی آن گذاشته شده و روی جسد لایه نازکی از بتن ریخته شده بود. با شکستن لایه بتن، تیم جنایی با جسد مرد ۳۸ ساله در حالی مواجه شدند که به علت فساد نعشی علت اولیه مرگ وی مشخص نبود. جسد به دستور بازپرس شعبه اول دادسرای امور جنایی پایتخت برای مشخص شدن علت مرگ به پزشکی قانونی منتقل شد.