پایگاه خبری نامه نیوز

مصطفی سراج» مدیرکل دفتر مراکز توانبخشی و مراقبتی سازمان بهزیستی کشور در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا درباره تزریق واکسن کرونا به افراد دارای معلولیتی که تحت پوشش سازمان بهزیستی بوده، اما در منازل نگهداری می شوند، گفت: سازمان چندین بار برای این افراد نیز از وزارت بهداشت تقاضای واکسن کرونا داشته است. ۱۰۵ هزار نفر از افراد دارای معلولیت بسترگرا در منزل تحت پوشش سازمان بهزیستی هستند. همچنین بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر معلول در منزل داریم که نصف این افراد یعنی بیش از ۸۰۰ هزار نفر دارای معلولیت شدید و خیلی شدید هستند این افراد قاعدتا طبق اولویت‌بندی ستاد ملی مقابله با کرونا باید در مرحله دوم فاز دوم واکسن دریافت کنند.

وی با بیان اینکه افرادی که باید در فاز دوم واکسن دریافت کنند، شامل سالمندان و افراد دارای بیماری‌های زمینه‌ای و... هستند، ادامه داد: افرادی که دارای معلولیت شدید یا خیلی شدید هستند عمدتا دارای بیماری‌های زمینه‌ای بوده و همه افراد دارای معلولیت به دلیل شرایط خاصی که دارند باید در اولویت برنامه واکسیناسیون قرار گیرند، به عنوان مثال افراد نابینا برای تردد در سطح شهر باید حتما از دست استفاده کنند و سطوح را لمس کنند و یا افراد دارای اختلالات شنوایی برای برقراری ارتباط مجبورند از ماسک استفاده نکنند و یا افراد دارای اختلالات هوشی رشدی در رعایت کامل پروتکل‌های بهداشتی با مشکلاتی مواجه هستند، طبق تقسیم‌بندی که ستاد کرونا انجام داده است بعد از سالمندان باید نوبت به مددجویانی برسد که در منزل بستری هستند.

مدیرکل امور مراکز توانبخشی و مراقبتی سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه در مراکز بیش از ۸۰ درصد افراد واکسینه شده‌اند، ادامه داد: سازمان بهزیستی هم از طریق وزارت رفاه و هم از طریق رییس سازمان چندین بار درباره واکسیناسیون افراد دارای معلولیت در خانه با وزارت بهداشت مکاتبه داشته است و وزارت بهداشت اعلام کرده، این موضوع در کمیته فنی واکسیناسیون مطرح می‌شود و به ما پاسخ می‌دهند.

سراج خاطرنشان کرد: اما حدود دوماه از این موضوع گذشته و پاسخ مشخصی به ما نداده‌اند. سازمان بهزیستی مشخصات افراد دارای معلولیت را که از بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار نفر هستند را به تفکیک نوع معلولیت به وزارت بهداشت اعلام کرده است، اما همانطور که در مراکز شبانه روزی اولویت بندی شد این افراد نیز باید اولویت بندی شوند، چراکه وزارت بهداشت هم نمی تواند به یکباره چند میلیون واکسن برای مددجویان اختصاص دهد.

وی ادامه داد: از همین رو ما از آنها درخواست کرده‌ایم در ابتدا افراد دارای معلولیت شدید و خیلی شدید را که بیش از ۵۰ درصد هستند را در اولویت قرار دهند. حتی فرد معلولی که از شدت معلولیت متوسط و یا خفیف برخوردار است هم نسبت به افراد عادی در اولویت است از همین رو ما همه افراد دارای معلولیت را به وزارت بهداشت اعلام کرده‌ایم‌، ابتدا ۸۰۰ هزار معلول شدید و بسیار شدید را در اولویت قرار دهند و بعد از آن در مرحله دوم به معلولانی که دارای معلولیت خفیف و متوسط هستند، واکسن تزریق شود.

مدیرکل امور مراکز توانبخشی و مراقبتی سازمان بهزیستی کشور تصریح کرد: ما چندین هزار مرکز و پایگاه در کشور داریم و همه مددجویان ما پرونده الکترونیک دارند و ما از نظر برقراری ارتباط با این افراد مشکلی نداریم و با پیامک و سیستم مددکاری می‌توانیم زمان و شیوه مراجعه جهت دریافت واکسن را هر طور که دانشگاه‌های علوم پزشکی صلاح بدانند در اسرع وقت به مددجویان اطلاع رسانی کنیم.

سراج تاکید کرد: هر زمان که وزارت بهداشت درخصوص واکسیناسیون جامعه هدف اعلام کند ما نیز در کوتاه‌ترین زمان ممکن به همه مددجویان زمان و مکان تزریق واکسن را اعلام می‌کنیم. ما در خصوص واکسیناسیون مراکز مراقبتی همکاری خوبی با دانشگاه‌های علوم پزشکی داشتیم در این خصوص نیز ما نگرانی هماهنگی و اطلاع رسانی را نداریم فقط وزارت بهداشت به ما سهمیه بدهد بقیه اقدامات به سرعت انجام می‌شود.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره پرداخت حق پرستاری گفت: طبق ماده ۷ قانون حمایت از حقوق افراد دارای معلولیت برای معلولان شدید و خیلی شدید نیازمند حق پرستاری در نظر گرفته شده است و در قانون به صراحت آمده است که این مبلغ برای معلولان شدید و خیلی شدید نیازمند و افرادی که دارای معلولیت‌های چندگانه هستند شامل می‌شود. از پایان تیرماه نیز این مبلغ به یک میلیون تومان رسیده است.

مدیرکل امور مراکز توانبخشی و مراقبتی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به تعداد افرادی که حق پرستاری دریافت می‌کنند، تصریح کرد: در گذشته ۱۲ هزار نفر از حق پرستاری برخوردار بودند و در سال گذشته ۲۰ هزار نفر نیز به این میزان اضافه شدند. همچنین به بیش از ۲۷ هزار معلول دارای ضایعه نخاعی حق پرستاری پرداخت می‌شود در خصوص افراد دارای ضایعه نخاعی هیچ کسی پشت نوبت نیست، اما درخصوص افراد دارای معلولیت شدید و خیلی شدید که بیش از ۴۰۰ هزار نفر هستند، تامین اعتبار آن سخت است و جهت پوشش کامل افراد پشت نوبت نیاز به توجه خاص دولت و مجلس داریم.

سراج تاکید کرد: با افزایش ۲۰ هزار نفر در سال گذشته الان تقریبا نزدیک به ۶۰ هزار نفر از این حق پرستاری برخوردار شده‌اند، اما اگر اعتبار ما افزایش پیدا کند همه این افراد را پوشش می‌دهیم.

.......گزارش ویژه

*دغدغه های مددکاران: سرمان شلوغ و دستمان برای ارائه خدمات خالیست/ ۹ هزار پرونده و یک کارشناس مددکار متخصص

مددکار و مددجو دو واژه در هم تنیده اند افرادی که موجودیت شان به هم گره خورده است. از دیرباز همواره مددکاران و مددجویان سازمانهای حمایتی با هم درارتباط بودند و مددجویان بیشترین ارتباط را با این افراد دارند تا مشکلاتشان را از طریق آنان به گوش مسئولان ستادی برسانند و خدمات مورد نیازشان دریافت کنند.

اما این ارتباط دو سویه همواره با مشکلاتی و چالشهایی روبه روست. مدتهاست که شکوه های بسیاری از برخوردهای بد و ناکارآمدی مددکاران از طریق مددجویان به گوش میرسد، مثلاً فلان مددکار جواب تلفنمان را نمیدهد. برای دریافت هر خدمتی به مددکار مراجعه کردیم گفتند نداریم و مددجویان را سر می دوانند. خدمات را فقط به نورچشمیانشان میدهند و... بارها و بارها تماسهای بسیاری از سوی شما مخاطبان عزیز داشتیم که گله های بیشماری را به تحریریه منتقل کردید. حال میخواهیم با هم همراه شده و پای صحبتهای یکی از مددکاران بنشینیم تا روی دیگر این گلایه ها را از زاویه دید آنان بخوانیم. عبدالله دادخواه مددکاریست که بر اثر بیماری RP دچار کمبینایی شده و به گفته خودش این بیماری تا جایی پیشرفت کرده که برای تردد باید از عصای سفید استفاده کند و دید چشم هایش زیر سه دهم است. او دارای مدرک کارشناسی ارشد روانشناسی کودکان استثنایی است و 19 سال است که در سازمان بهزیستی فعالیت میکند.

دادخواه 10 سال از این عمر کاری را به عنوان مددکار در بهزیستی خزانه پای میز خدمت مددجویانش مینشیند و برایمان از یک دهه خدمت در جایگاه مددکار میگوید: «در حال حاضر تنها کارشناسی که در بخش مددکاری مشغول به کار است بنده هستم. پنج کارمند دارم که در قسمت مددکاری به من کمک می کنند اما همه آنها دارای مدرک دیپلم هستند و به عنوان کمک مددکار فعالیت می کنند و با هم به 9 هزار پرونده موجود در خزانه رسیدگی می کنیم.

پرونده هایی که رسیدگی شان بر عده ماست مربوط به مناطق 9-10-11- و 17 تهران است و بیشتر سرو کارمان با معلولان شنوایی، بینایی، جسمی_حرکتی و ذهنی است که خود دارای زیر شاخه های مختلفی است و خدماتی که بر اساس آیین نامه های کمک های مالی و غیر مالی و مستمر و غیر مستمر بهزیستی را به آنها ارائه می دهیم. این خدمات شامل کمک های درمانی، تجهیزات، کمک هزینه شهریه دانشگاه، خدمات مسکن، بیمه، مشاوره و آزمایش ژنتیک و خدماتی که به صورت مقطعی در طرح های بهزیستی مطرح میشود، است.»

-با توجه به این حجم از پرونده ها هر مددکار روزانه چند ملاقات حضوری دارد و چند تلفن را پاسخ میدهد؟

«هر مددکار توانایی بررسی و پاسخگویی به 30 الی 40 پرونده را دارد و عملاً پاسخگویی به این تعداد از مددجویان غیرممکن است. برای آنکه کمبود نیرو اختلالی در روند خدمترسانی ما ایجاد نکند. دو فرد نابینا را به صورت شیفتی برای پاسخگویی به تلفنهای مددجویان در نظر گرفتیم و اطلاعات اولیه را به او منتقل کردیم تا مددجویانی که با ما تماس میگیرند و نیازمند اطلاعات اولیه هستند با این فرد صحبت کرده و اگر نیاز به اطلاعات تخصصی داشته باشند به مددکار مربوطه وصل خواهند شد به این صورت میتوانیم حجم عظیمی از تلفنها را کنترل کنیم. تازه این بخش پاسخگویی تلفنی ماست روزانه هر مددکار بالای 40 ملاقات حضوری با مددجویانشان دارد که برای دریافت خدمات یا تشکیل پرونده به بهزیستی خزانه مراجعه میکنند. اما بعد از شیوع ویروس کرونا تعداد مراجعات حضوری کاهش یافت و به تعداد تماس ها در خزانه افزوده است.» -

- اصولاً وظیفه یک مددکار در قبال مددجویانش چیست؟

«توضیح تخصصی و آکادمیک وظیفه مددکار را نمیدانم ولی آنچه که در این سالها تجربه کردم آن است که مددکار باید صفر تا صد نیازهای مددجویانش را مورد مطالعه قرار دهد، پیگیری کرده تا به نتیجه مطلوب و رضایت بخش دست یابد. در بهزیستی به خاطر کمبود نیروی انسانی، افراد نمیتوانند به طور کامل وظیفه شان را به عنوان مددکار انجام دهند. ما صرفاً بر اساس آیین نامه های که سازمان بهزیستی ابلاغ میکند برای خدماتی همچون کمک هزینه های درمان، خدمات مسکن، مناسبسازی، توانمندسازی، دانشجویی و خدمات اشتغال رابط میان مددجویان و ستاد بهزیستی هستیم.»

-چه چیزی سبب میشود برخی از مددکاران در مقابل مددجویانشان از کوره در بروند و برخوردهای نامناسبی را با ارباب رجوع داشته باشند؟

«دو حالت برای شکایت مددجویان از مددکارانشان وجود دارد. حالت اول؛ مددجویان از امکانات و پتانسیلهای سازمان مطلع نیستند و گاهی تقاضاهایی دارد که امکانپذیر نیست و هنگامی که مددکارشان میگوید نمیشود افراد نمی پذیرند و فکر میکنند مددکار نمیخواهد کارشان را پیگیری کند و طفره میرود. بعضی از مددجویان میگویند شماها حق ما را میخورید. شاید بد نباشد که مددجویان بدانند با توجه به نظارتهایی که در مراکز بهزیستی صورت میگیرد همچین کاری غیرممکن است که مددکار دخالتی در عدم کمک سازمان به مددجویش داشته باشد.

زمانی هم که مددکاران خدماتی را به مددجو از طریق سازمان میدهند حتی متوجه نمیشوند فرد این تسهیلات را دریافت کرده یا نه. مگر آنکه در مراجعه بعدی فرد، مددکار بانک اطلاعاتی اش را چک کند و از دریافت خدمت قبلی مطلع شود. حالت دوم؛ حضور افراد غیر متخصص در کادر مددکاری است. بسیاری از افرادی که به عنوان مددکار با مددجویان در ارتباط هستند نه تحصیلات مرتبط با مددکاری دارند و نه برای این سمت آموزشهای لازم را دیده اند. با توجه به کمبود نیرو در بخش مددکاری هر فردی با هر میزان دانشی را دراین پست قرار دادند و بعضی از این افراد توانایی و روحیه کار کردن به عنوان یک مددکار را ندارند به همین علت شاهد برخوردهای زننده از سوی مددکاران هستیم.

البته این تنشها میان مددجو و مددکار یکطرفه نیست و گاهی مددجویان بر این تنشها میافزایند. مواردی را خود تجربه کردم به این صورت که مددجو از من درخواست ویلچر برقی دارد، کمک سازمان بهزیستی برای این کالا فقط 4 میلیون تومان است و قیمت این محصول در بازار بیش از 20 میلیون تومان، مابقی هزینه ها را خود مددجو باید تامین کند. وقتی این را میشنود عصبانی شده و شروع به داد و بیداد میکند و فکر میکند مددکار نمیخواهد تمام مبلغ را به او تعلق گیرد. متاسفانه مددکار میان مراجعه کننده و ستاد مرکزی سرگردان است از طرفی سیلی از تقاضاها و نیازهای ضروری معلولان را دارد از طرفی دیگر دستش از سوی سازمان خالیست و نمیتواند به کم شدن مشکلات مددجویان کمکی داشته باشد.

تمام این مشکلات جمع شده و تبدیل به انباری از باروت میشود که یک طرف آن مددکار ایستاده و طرف دیگر مددجو و هر لحظه ممکن است یکی از این دو گروه کبریتی بر این انبار بکشد و دعوا میانشان شکل گیرد.» ادامه دارد.....

.......آموزش

*آموزش کمکهای اولیه به نابینایان"بخش اول"

یادگیری کمکهای اولیه علاوه بر آموزش تئوری به آموزش عملی هم نیاز دارد اما از این هفته سعی داریم در ایران سپید با بخشی از این آموزشها آشنا شویم به گونه ای که بتوانیم از آنها در هنگام حادثه استفاده کنیم. به طور کلی این آموزشها برای همه افراد ضروری هستند و هر کس بسته به وضعیت فیزیکی خود می تواند از آنها استفاده کند به عنوان مثال یک فرد نابینا با آشنایی با کمکهای اولیه در هنگام حادثه علاوه بر اینکه می تواند از آموخته هایش برای خود و اطرافیان بهره ببرد می تواند با کمک فرد دیگری از دانسته هایش برای نجات جان افراد صدمه دیده استفاده کند. کمکهای اولیه شامل کمکهای فوری و با اهمیتی هستند که از شدت یافتن صدمه جلو گیری می کنند و یا باعث حفظ جان فرد تا رساندن او به مراکز اورژانس می شود. این کمکها تا وقتی که نیروهای متخصص امداد و نجات و اورژانس پیش بیمارستانی در محل حاضر شوند برای فرد صدمه دیده انجام می شوند. از اینرو شامل دارودرمانی نمی شوند چون این کار در تخصص پزشک است.

در انجام کمکهای اولیه اولویت بندی اهمیت زیادی دارد و هم اینکه علاوه بر توجه به سرعت، دقت فدای سرعت نشود. فرد امدادگر باید بر خود مسلط باشد ، آرامش داشته باشد و بتواند از اضطراب و نگرانی دیگران بکاهد. بعلاوه باید بتواند به سرعت محیط و شرایط وقوع حادثه را ارزیابی کند و اگر در محیط برای خود، فرد مصدوم یا دیگران احتمال خطر می دهدمصدوم را از محل دور کند. و گاه برعکس اگر احتمال دهد با حرکت مصدوم، صدمه به او بیشتر می شود در همان محل کمکهای اولیه را برای او انجام دهد. اولویت بندی در کمکها به این معناست که اگر امدادگر به جایی برسد که چندین مصدوم وجود دارد تمرکزش روی فردی که سر وصدای زیادی دارد نمی رود چون متوجه می شود که راههای تنفسی او باز است و می تواند نفس بکشد بلکه به فردی توجه می کند که هر چه او را صدا می کند جوابی از او نمی شنود.

در مرحله بعد به خونریزیهای شدید که می تواند باعث مرگ یا ایست قلبی شوند توجه می کند. کمکهای اولیه در خفگیها، مسمومیت، گازگرفتگی، نیش حشرات، سرما و گرمازدگی، شکستگیها، خونریزی، سقوط از ارتفاع و مواردی از این دست به کار می روند. امدادگر علاوه بر دانستن اقدامات علمی و عملی باید یکسری از شماره های امدادی را بشناسد که در موقع ضرورت خود یا فرد دیگری را برای تماس با آن شماره ها موظف کند و کمک و امداد بطلبد. از جمله شماره 112 که ویژه حوادث جاده ای است شماره 115 که ویژه اورژانس است و شماره 125 آتش نشانی که در حوادثی مثل آتش سوزی به کار می رود.امدادگر تا وقتی که نیروهای کمکی به محل برسند سعی می کند با اولویت بندی کمکهای اولیه لازم را انجام دهد. این را هم باید بدانیم که شماره های امدادی را می توان با تلفن ثابت و تلفن همراه حتی بدون سیم کارت و در حالت قفل نیز شماره گیری کرد. و در هر جایی که یکی از اپراتورهای تلفن همراه آنتن دهی داشته باشند امکان ارتباط وجود دارد و اپراتورهای دیگر نیز می توانند ارتباط ایجاد کنند.

گفتیم که یکسری وسایل ساده برای انجام کمکهای اولیه لازم است که در خانه، اداره و خودرو افراد نیاز به جعبه ای برای گذاشتن وسایل دارند این جعبه باید ضد آب باشد و مقاومت لازم را داشته باشد. و درب آن بسته شود و با علامتی بر روی آن مشخص شود که ویژه وسایل کمکهای اولیه است. درون جعبه به انواع چسبهای زخم و لکوپلاست "پارچه ایگ برای بستن زخم و پانسمان ؛ پد استریل چشمی، پانسمان استریل متوسط و بزرگ ، باند ساده و کشی، قیچی، بتادین و محلول الکلی، خودکار و دفترچه، چراغ قوه، سنجاق قفلی، چند عدد باند سه گوش، مقداری پنبه،تعدادی گاز استریل، پنس و پنست یا موچین، سوت برای کمک گرفتن ،تعدادی کیسه پلاستیکی در اندازه های مختلف دستکش یکبار مصرف و ماسک پزشکی نیاز است. در خودرو بعلاوه به پتو و جلیقه های براق و علائم مثلثی شکل برای اعلان خطرنیاز است. در هفته های آینده به مباحث دیگر کمکهای اولیه می پردازیم.

*بی تحرکی از علل ایجاد سرطان روده بزرگ: عضو هیات علمی پژوهشکده بیماری‌های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی تهران درخصوص مهمترین عوامل ایجادکننده سرطان روده بزرگ گفت: بی‌تحرکی از جمله مهمترین عوامل ایجادکننده سرطان روده به ویژه روده بزرگ است.

به نقل از ایرنا، دکتر محمد امانی افزود: نکته مهم این است که افراد ممکن است دچار چاقی نباشند اما بی تحرک باشند و به همین دلیل به این نوع سرطان مبتلا شوند.، وجود بیماری های زمینه ای و ارثی در روده مثل بیماری التهابی روده با افزایش خطر سرطان روده همراه است. مطالعات انجام شده طی سال های اخیر ‌نشان می دهد کمبود ویتامین ها و کلسیم می تواند خطر سرطان روده را قدری افزایش دهد و برعکس مصرف آسپرین به خصوص در سنین بالا کمی خطر را کاهش می دهد.

دیگر عامل مهم ابتلا به سرطان روده بزرگ، چاقی و اضافه وزن است. مصرف گوشت قرمز و غذاها با کالری بالا و چرب هم از دیگر عوامل ابتلا به این بیماری است.

سرطان روده بزرگ با صنعتی شدن کشورها و استفاده از غذاهای آماده و چرب ارتباط دارد.

بعلاوه مصرف نامناسب سبزیجات و میوه ها نیز از عوامل ایجاد سرطان روده است. بیشتر افراد به دلیل زندگی شهری و مصرف غذاهای پرکالری، دچار کم تحرکی و اضافه وزن شده اند که همه این موارد می توانند عامل ایجاد سرطان روده بزرگ باشند.

علاوه بر این، مصرف دخانیات مانند سیگار و مشروبات الکلی از موارد ثابت شده در ایجاد سرطان روده بزرگ است.

افراد دیابتی، افراد دارای اضافه وزن و چاقی به دلیل مقاومت به انسولین و ترشح هورمون هایی در خون در معرض تشکیل پولیپ روده هستند. همچنین خطر ایجاد سرطان روده در افراد بالای ۵۰ سال افزایش می یابد.

فوق تخصص گوارش و کبد بزرگسالان ادامه داد: عوامل خطر دیگری هم وجود دارند که قابل کنترل نیستند که از جمله آن سن بالای ۵۰ سال است.

این سرطان در مردان قدری بیشتر از زنان است. هرچه سن بالاتر از ۵۰ سال برود، احتمال ایجاد پولیپ روده و سرطان روده بزرگ نیز افزایش می یابد.

در سال های اخیر سرطان روده بزرگ، روند افزایشی در دنیا از جمله ایران داشته است. به همین دلیل توجه به عوامل خطر ایجاد سرطان روده بسیار ضروری است تا با رعایت آنها از بروز بیماری ها کاسته شود.

البته با تغییرات در شرایط بهداشتی و تغذیه ای می توان ایجاد سرطان روده را کاهش داد. همچنین با انجام روش های غربالگری به راحتی می توان از ایجاد سرطان روده پیشگیری کرد و در صورت ایجاد، آن را در مراحل اولیه به صورت کامل درمان کرد.

امانی اظهار داشت: به همین دلیل گفته می شود سرطان روده بزرگ از معدود سرطان های قابل پیشگیری است.

در برخی موارد سابقه خانوادگی در ایجاد سرطان روده مهم است. به عبارتی هرچه تعداد افراد فامیل و به خصوص افراد درجه یک فامیل بیشتر درگیر این بیماری باشند، احتمال اینکه سایر افراد فامیل هم سرطان روده بگیرند، بیشتر می شود و سن ابتلا نیز کاهش می یابد.

با افزایش سن خطر ایجاد پولیپ در روده بیشتر می شود بعنوان مثال بین ۵۰ تا ۶۰ سال ۲۰ درصد افراد پولیپ دارند.

هرچه پولیپ بزرگ تر باشد خطر تبدیل به سرطان بیشتر می شود، البته همه پولیپ ها به سرطان تبدیل نمی شوند.

فلسفه انجام کولونوسکوپی یا سایر روش های غربالگری برای افراد بالای ۴۵ سال این است که پولیپ ها را در مراحل اولیه شناسایی و برداشتن آنها با استفاده از کولونوسکوپی انجام شود.با این کار به شکل عملی جلوی ایجاد سرطان روده بزرگ را می توان گرفت.

به افراد سالم بالای ۴۵ سال توصیه می شود که حتما غربالگری را انجام دهند، اما افرادی که سابقه خانوادگی سرطان یا پولیپ روده یا سابقه شخصی بیماری التهابی روده را دارند باید این کار را زودتر انجام دهند.همچنین افرادی که علایمی مثل درد شکم مزمن، تغیرات اخیر اجابت مزاج به صورت اسهال یا یبوست، خون در مدفوع به هر شکلی ببینند یا کم خونی و فقر آهن بدون علت دارند، حتما لازم است با نظر پزشک کولونوسکوپی را انجام‌ دهند.

........ورزشی

*امضای تفاهمنامه میان کمیته بین المللی پارالمپیک و سازمان جهانی بهداشت

سازمان جهانی بهداشت و کمیته بین المللی پارالمپیک به منظور ایجاد برابری و گسترش اقداماتی که منجر به توسعه ورزش و بهداشت می شود، اقدام به امضای تفاهم نامه همکاری کردند.

این دو سازمان جهانی برای افزایش دسترسی به توانبخشی و فناوری های کمکی برای افراد دارای معلولیت به عنوان بخشی از برنامه جهانی بهداشت و کاهش نابرابری های موجود در دسترسی به خدمات برای پارا ورزشکاران و پارالمپین ها با یکدیگر همکاری خواهند کرد.

دکتر تدروس آدانوم، دبیرکل سازمان جهانی بهداشت، در خصوص این تفاهم نامه گفت: ورزش و بهداشت دو متحد هم هستند که به تقویت منافع متقابل می انجامند.

اندرو پارسونز، رئیس کمیته بین المللی پارالمپیک هم در مورد این همکاری تاریخی افزود: این تفاهم نامه منافع بسیاری برای جامعه به همراه خواهد داشت چرا که ورزش، ابزار بسیار مهمی برای داشتن زندگی سالم و پویا به شمار می رود.

وی همچنین خاطر نشان کرد: همکاری کمیته بین المللی پارالمپیک با سازمان جهانی بهداشت فراتر از ترویج سبک زندگی سالم خواهد بود و به نقش بسیار مهم فناوری های کمکی در ایجاد دنیای فراگیر برای بیش از یک میلیارد افراد دارای معلولیت هم خواهد پرداخت.

*عزیزی دبیر فدراسیون نابینایان شد

طی حکمی از سوی دکتر مسعود سلطانی فر وزیر ورزش و جوانان، دبیر فدراسیون نابینایان و کم بینایان رسماً منصوب شد. بر این اساس، کاوه عزیزی به عنوان دبیر فدراسیون نابینایان و کم بینایان منصوب و معرفی شد.

وی پیشتر مسئولیت سرپرست دبیری این فدراسیون را عهده دار بود.

.......حوادث

*جنایت شبانه روی پشت بام

پیرمرد بیمار که فکر میکرد پرستارش میخواهد او را بکشد با یک گلدان مرد میانسال را در خواب کشت. ساعت ۱۱ صبح جمعه یک مرداد مرد جوانی مثل هر روز برای سرزدن به پدرزنش وارد خانه او شد. اما با مشاهده حال آشفته و ظاهر به هم ریخته وی و لکه‌های خون روی لباسش نگران شد و از او پرسید چه اتفاقی افتاده است. مرد ۸۶ ساله که حال خوبی نداشت به دامادش پاسخی داد که باور کردنش سخت بود. هاشم که صدایش میلرزید گفت: ارسلان را کشتم.

جسدش روی پشت بام است. مرد جوان که باورش نمیشد پدرزنش پرستار خود را کشته باشد وقتی مطمئن شد ارسلان داخل خانه نیست با عجله به پشت بام رفت و با دیدن جسد خونین مرد میانسال با پلیس تماس گرفت. بدین ترتیب بازپرس رحیم دشتبان و تیم بررسی صحنه جرم راهی خانه سه طبقه شدند. با ورود به پشت بام آنها با جسد مرد میانسال داخل رختخواب مواجه شدند. گوشی تلفن همراه و وسایل مقتول بالای سر او بود و از نحوه قرار گرفتن جسد در رختخواب مشخص بود که او در خواب به قتل رسیده و فرصتی برای دفاع از خود نداشته است.

طبق معاینات پزشکی قانونی از زمان قتل حدود ۸ ساعت گذشته بود و قتل با گلدان صورت گرفته بود. متهم که به گفته دامادش تا حدودی بیماری فراموشی داشته و تا دو سال قبل به تنهایی در این خانه زندگی میکرد درباره جنایتی که مرتکب شده بود گفت: ارسلان از اقوام دورمان بود. از آنجایی که تنها بود و جایی برای زندگی نداشت، حدود دو سال قبل از او خواستم به خانه من بیاید و با من زندگی کند. اینطوری هم من تنها نبودم و هم او جایی برای زندگی داشت. او در حقیقت از من نگهداری و پرستاری میکرد اما مدتی بود که اخلاقش تغییر کرده بود و مدام مرا تهدید میکرد و میگفت مرا میکشد. نمیدانستم چرا این همه تغییر رفتار و اخلاق داده بود، تا اینکه دیروز عصر حرفی زد که مرا به ترس انداخت. پیرمرد گفت: ساعت حدود ۷ شب بود که به من گفت میخواهد ۵ نفر را به قتل برساند.

ترسیدم و با خودم گفتم یکی از افرادی که میخواهد بکشد من هستم. به همین دلیل، شب که خوابید حدود ساعت ۳ صبح بود بالای سرش در پشت بام رفتم و با گلدان او را به قتل رساندم. با اعتراف پیرمرد به جنایت به دستور بازپرس شعبه اول دادسرای امور جنایی پایتخت، متهم در اختیار کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی قرار گرفت و تحقیقات در این خصوص ادامه دارد. بازپرس جنایی دستور شناسایی خانواده مقتول و همچنین انتقال متهم به پزشکی قانونی برای بررسی صحت روانی او را صادر کرد.