پایگاه خبری نامه نیوز

چند هفته پیش به این مسئله پرداخته شد اما چون این روزها در گروه های معلولان دوباره شاهد ترویج درخواست هایی از جانب برخی از افراد جامعه معلولان برای طرح خواسته هایشان و دیدار با نامزدهای مشخص انتخاباتی هستیم ضروری دیدم به منظور ارتقا سطح فرهنگ ورود افراد معلول یا بهتر بگویم ورود مسائل افراد معلول به برنامه های انتخاباتی نظر خودم را ارائه دهم. اینکه ما از نامزدها بخواهیم که خواسته های مشخصی از جامعه معلولان را دنبال کنند یک راه است یعنی اینکه ما با یک نامزدی دیدار کنیم و مسائلی را مطرح کنیم این روزها فعالینی هستند که سعی میکنند آرای معلولان را به طرف نامزدهای خاص سوق دهند و کانالیزه کنند این کار می تواند کار قانونی باشد اما آن چیزی که قابل توجه جامعه معلولان است این است که صرف اینکه ما نامزدها را به این طرف آوریم که برخی خواسته های جامعه معلولان را قول بدهند و در واقع تعهد کنند که در واقع این برنامه ها را اجرا کنند به خودی خود برای اینکه آن نامزد صالح باشد برای خدمت به افراد معلول کافی نیست.

اولاً باید از نامزدهای انتخابی بخواهیم برنامه مشخص خودشان را در حوزه معلولان ارائه بدهند این نشان میدهد که آیا آن نامزد برنامه مشخصی در این خصوص دارد یا ندارد؟ اینکه ما به یک نامزد بگوییم که جامعه معلولان این را می خواهد شما نظرتان چیست و بگوید من آن را انجام می دهم اما چه تضمینی است که بعداً انجام دهد؟ هیچ کدام از این قول ها به این شکل مبین توجه راستین نامزدها به امور معلولان نیست. من عمومی صحبت میکنم در نتیجه به نامزد خاصی بر نمیگردد اما اگر نامزدی برنامه مشخصی در حوزه معلولان ارائه داد و در واقع با نشان دادن این برنامه اثبات کرد که مطالعه کرده است و تیم پشت سر آن در مورد حوزه معلولان مطالعه کرده اند شناخت پیدا کرده اند و او می خواهد با برنامه وارد شود به هر حال یک نامزدی قابل اعتنا میشود که آن هم در ترتیب با برنامه عمومی اش به عنوان یک فرد معلول به آن فکر کنیم. مسئله دیگر مسئله توجه نامزدها علاوه بر برنامه به حوزه معلولان است نه فقط طرح اینکه ما می خواهیم اشتغال و رفاه دهیم این موارد کلی گویی است.

برنامه به طور مشخص بیان میکند چه مشکلاتی را به طور مشخص جامعه معلولان عمده می شناسند و چه راهکارهایی برای آن در نظر دارند. این یک مسئله است مسئله بعدی این است که برنامه توجه به معلولان را نباید از برنامه های رفاهی، اجتماعی یک نامزد جدا بدانیم. آن نامزدی میتواند به افراد معلول توجه کند که یک برنامه جامع رفاهی اجتماعی برنامه نه کلی گویی داشته باشد و نشان دهد به عنوان مثال یک برنامه فقر زدایی دارد حالا در این راستا گروه های آسیب پذیر از جمله افراد معلول هم مورد توجه هستند پس هر دو برنامه را باید مورد توجه قرار دهیم و مراقب باشیم که سهل و آسان افراد معلول را و بهتر بگویم آرای آنها را به طرف نامزد خاصی بدون اینکه ما به ازایی برای افراد معلول داشته باشد سوق ندهیم اینکه فلان فرد شناخته شده معلول در یکی از ستادهای انتخاباتی باشد اشکالی ندارد اما اگر آن فرد بخواهد آرای افراد معلول را به یک نامزد متعهد کند بدون اینکه ما به ازایی برای افراد معلول داشته باشد صحیح نیست و جامعه معلولان باید با هوشیاری و چشم باز و در واقع با ذهن باز از این قضیه مراقبت کنند که ما در واقع اسیر برنامه های انتخاباتی بدون اینکه تعهد واقعی و مهمتر از آن برنامه واقعی بهبود داشته باشیم خودمان را درگیر نکنیم.

.........خبر ویژه

*دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری چه ویژگی‌هایی دارند؟

معاون سازمان آموزش و پرورش استثنایی با تشریح مشکلات دانش‌آموزان دارای اختلالات یادگیری گفت: ۷۷۶ مرکز اختلال یادگیری دولتی و غیردولتی در کشور فعال هستند.

دانش‌آموزان دارای اختلال یادگیری با وجود داشتن بهره هوشی عادی و توانمندی‌های درون فردی و آموزش مناسب نمی‌توانند از آموزش‌های مدارس بهره‌گیری کاملی داشته باشند و پیشرفت تحصیلی این دانش آموزان متناسب با سن و پایه تحصیلی آنها نیست؛ در اصطلاح به این گروه از کودکان و دانش‌آموزان گروه دانش‌آموزان با مشکلات ویژه یادگیری گفته می‌شود.

شناسایی، تشخیص، آموزش و مداخله با روش‌های صحیح و علمی می‌تواند سبب کاهش بخشی از افت تحصیلی دانش آموزان با مشکلات ویژه یادگیری شود. فعالیت هایی که در مراکز مشکلات ویژه یادگیری انجام می‌شود، فرایند غربالگری، تشخیص، پذیرش، آموزش، توانبخشی و مداخلات مبتنی بر نیاز که براساس برنامه آموزش فردی تنظیم می شود.

خانواده‌ها این مشکلات را جدی بگیرند

به گروهی از کودکان و دانش آموزانی که در یک یا چند فرایند روانشناختی پایه مثل حافظه، تفکر، توجه، ادراک و حل مسئله دچار مشکل باشند، گروه دارای مشکلات ویژه یادگیری می‌گویند این کودکان مشکلات عمده‌ای در مهارت آموزی، گوش دادن، سخن گفتن، خواندن، نوشتن و محاسبات ریاضی نشان می‌دهند.

ویژگی اصلی دانش آموزان دارای مشکلات یادگیری مشکلات مربوط به توجه و تمرکز، مشکلات مربوط به مهارت‌های حرکتی، مهارت‌های ادراکی، مشکلات مربوط به پردازش اطلاعات، مهارت اجتماعی، زبان شفاهی، زبان نوشتاری، خواندن و ریاضیات است، که این علائم و نشانه ها در یک یا چند درس آشکار می شود.

دانش آموزان دارای مشکلات ویژه یادگیری، از نظر شنوایی، بینایی و جسمی سالم هستند از نظر عاطفی و فرهنگی کاملا نرمال هستند و فقط در برخی از فرایندهای پایه روانشناختی مثل حافظه، دقت و تمرکز دچار مشکل هستند و شیوع‌شان در پسران بیشتر از دختران هست، معمولا در مدارس افت تحصیلی دارند‌.

ارائه خدمات آموزشی توانبخشی به دانش آموزان دارای مشکلات ویژه یادگیری از سال 74 شروع شده و در حال حاضر هم بیش از 776 مرکز دولتی و غیردولتی کار آموزش و توانبخشی مشکلات ویژه یادگیری را برای دانش آموزان در استان‌های کشور انجام می‌دهند.

توسعه مراکز دولتی از طریق استعلام نیاز استان، شهر و یا منطقه به آموزش و پرورش استثنایی استان انجام می‌شود و هر منطقه با توجه به جمعیت دانش آموزان ابتدایی و ظرفیت در نظرگرفته شده اقدام به تکمیل کاربرگ‌های فضا، تجهیزات و نیروی انسانی کرده و به اداره آموزش و پرورش استثنایی استان ارسال می‌کنن.د اداره استنثایی هم به صورت مکتوب درخواست تاسیس مرکز با همین مستندات را به سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور ارسال می‌کند، وقتی مدارک در سازمان بررسی شد توسط گروه مربوطه چند شاخص از جمله فضا، تجهیزات، نیروی انسانی، سوابق خدمتی همکاران و رشته تحصیلی مرتبط آنها بررسی می‌شود و تایید یا عدم تایید مرکز را به صورت مکتوب به استان اعلام می‌کنند.

فعالیت 776 مرکز اختلال یادگیری

توسعه مراکز غیردولتی هم با درخواست از اداره آموزش و پرورش استثنایی انجام می‌شود چون ما نزدیک به 262 مرکز غیردولتی در سطح کشور داریم که بعد از درخواست موسس از طریق اداره کل آموش و پرورش به سامانه معاونت مشارکت‌ها هدایت می‌شود و مدارک مورد بررسی قرار می‌گیرند مثل مواردی که در مدارس غیرانتفاعی انجام می‌شود.

فعالیت مراکز اختلالات یادگیری غیردولتی از سال 86 به بعد آغاز شده و در سال تحصیلی 98-99 تعداد مراکز ما 493 مرکز دولتی و 248 مرکز غیردولتی و در مجموع 741 مرکز در سطح کشور بوده است و تقریبا توسعه کمی در سال 99-1400 به 514 مرکز دولتی و 262 مرکز غیردولتی رسید و در مجموع درحال حاضر 776 مرکز در سطح کشور فعال هستند.

افزایش آگاهی معلمان

هداوند معاون برنامه‌ریزی آموزشی و توان‌بخشی سازمان آموزش وپرورش استثنایی کشور هدف راه اندازی مراکز ویژه اختلالات یادگیری را فراهم کردن شرایط و بستر مناسب برای تشخیص به‌هنگام دانش آموزان با مشکلات ویژه یادگیری و ایجاد بستر مناسب باهدف مداخله به‌موقع برای این دانش آموزان اعلام کرد و گفت: توسعه و بهبود کمی و کیفی خدمات تشخیصی، آموزشی و توانبخشی به این دانش آموزان از اهداف دیگر تاسیس مراکز ویژه اختلالات یادگیری است.

وی ادامه داد: افزاش سطح دانش و آگاهی معلمان مدارس ابتدایی نسبت به ویژگی‌ها و شرایط دانش‌آموزان دارای مشکلات ویژه یادگیری مدنظر است همچنین تغییر نگرش والدین با هدف مشارکت موثر در فرایند تشخیص، آموزش و توانبخشی و مهمتر از همه پیشگیری از افت تحصیلی و ترک تحصیلی دانش آموزان دارای مشکلات ویژه یادگیری در این مراکز پیگیری می‌شود.

چگونه به مراکز اختلال یادگیری مراجعه کنیم؟

با توجه به شرایط کرونا مراحل پذیرش حضوری و غیرحضوری مبتنی بر اعلام ستاد کرونا است در شرایط حضوری معمولا دانش‌آموز از طریق مدرسه و ثبت نام در سامانه‌ مشکلات یادگیری یا از طریق والدین و مراجعه به مرکز معرفی می‌شوند. بعد از مصاحبه و مشاوره بالینی، ارزیابی‌های اولیه و تخصصی با توجه به نیاز هر دانش آموز انجام می‌‌شود و در صورتی که شاخص‌های دریافت خدمات مراکز مشاوره و آموزش توانبخشی را داشته باشند برنامه مداخله‌ای به صورت هفتگی یک یا دو جلسه تنظیم می‌شود.

ارائه خدمات غیرحضوری

در شرایط غیرحضوری، تمام مراحل مصاحبه، تکمیل پرسشنامه و ارزیابی‌های اولیه و تخصصی با کمک والدین به صورت مجازی است، چک لیست‌ها و سایر موارد به صورت فرم در اختیار والدین قرار داده می‌شود و با شرایط و توانمندی آنها اطلاعات مورد نیاز از طریق مدیر و مربی مرکز ارائه می‌شود. برنامه مداخله‌ای مبتنی بر نیاز و توجه به نوع مشکل هر دانش آموز طراحی و به صورت آموزش فردی شده اجرا می‌شود.

روی پایگاه اطلاع رسانی سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور آدرس و شماره تماس تمام مراکز مشکلات ویژه یادگیری را داریم که خانواده‌ها می توانند مراجعه کنند و در صورت مشکل با همکاران مشورت کنند.

.......گزارش ویژه

*در اوقات فراغت، فن بیان بیاموزیم: کم کم روزهای گرم تابستان و وقتهای فراغت بسیار، نزدیک می شوند و بهتر است برای استفاده مفید از این ایام برنامه ریزی داشته باشیم گذران اوقات فراغت می تواند با یادگیری فن یا هنری همراه باشد که یادگیری آن فن و مهارت در آینده به کار فرد بیاید. فن بیان علم و هنری است که می توان آن را آموخت و تمرین کرد. برای آشنایی با این فن با سهیلا وهاب مدرس دوره های گویندگی ، مجری گری و فن بیان همچنین سردبیر و مجری برنامه های رادیو جوان گفتگویی داشتیم. در ابتدا از خانم وهاب می پرسم: فن بیان چیست و به چه کار می آید؟ او می گوید: رشته فن بیان زیر مجموعه رشته گویندگی و مجری گری است. کسانی که علاقمند به پرورش صدا در راستای گویندگی و اجرا هستند حتما باید پیش زمینه و مقدمات فن بیان را بگذرانند. آنهایی هم که علاقه ندارند گوینده شوند یا در آینده مجری شوند حتما باید بیان را بدانند. هنر بیان، هنر زیبا سخن گفتن و سخن زیبا گفتن است.اینکه ما هم درست حرف بزنیم و هم زیبا صحبت کنیم. و با ساده ترین لغات بتوانیم بیانی شیوا و بلیغ و اثرگذار داشته باشیم.

و دارای یک روابط عمومی قوی باشیم و این مستلزم هیچ سن و سال و گروه و مخاطب خاصی نیست از بچه ای که دهان باز می کند به سخن گفتن شروع می شود تا هر سنی. همه ما در هر صنف و موقعیت اجتماعی، علمی ، ورزشی، اقتصادی، سیاسی ، تاریخی، و ادبی یا در هر شاخه ای از زندگی هستیم نیاز داریم که درست و با ساده ترین لغات حرف بزنیم. از خانم خانه دار که با همسر و بچه هایش چگونه صحبت کند یا یک مدیر خوب یا یک کارمند که در محیط کار با همکارانش چگونه برخورد کند. بسیاری از معضلات اجتماعی فقط به این دلیل رخ می دهند که بلد نیستیم چگونه صحبت کنیم و چون ما هر آنچه را که می شنویم در موردش صحبت می کنیم و با آن به پیش داوری و قضاوت می پردازیم به این دلیل که در مورد چیزی که می شنویم فکر می کنیم و در موردش تصمیم می گیریم. چقدر خوب است که بتوانیم آنچه در درونمان است را با ساده ترین شیوه بلاغت و فصاحت بیان کنیم و احساساتمان را برون ریزی کنیم و با ساده ترین لغات حق مطلب را ادا کنیم و مطلبمان را به اختصار به مخاطب منتقل کنیم.

اما یادگیری فن بیان چه تاثیرات مستقیم و غیر مستقیمی بر انسان دارد خانم وهاب در این زمینه می گوید: زیر مجموعه فن بیان این است که ما بتوانیم تغذیه درست را بشناسیم و ورزشها و نرمشهایی که مرتبط با اندامهای گفتاری، گویایی و تنفسی ماست را دریابیم فن بیان بعلاوه سطح تمرکز ما را به شدت بالا می برد حافظه ما را تقویت می کند و به کاهش استرس و تنش و نقایص احتمالی کمک می کند و اینکه بتوانیم خطایای گفتاری و تنفسی را بشناسیم و خیلی ریلکس باشیم ، با یوگا آشنا شویم و با دیدی روانشناختی کلامی زیبا و اثر گذار داشته باشیم همراه با صدایی با برد و هجم بالا، شمرده ،سنجیده و با طنینی زیبا همراه با سکوتهای به جا و شناخت هجاهای لازم و کافی و اینکه فراز و فرودها و ریتم و حالت گفتار را رعایت کنیم و حرفمان را توام با احساس به طرف مقابلمان القا کنیم.

خانم وهاب در پاسخ این سوال که آموزش فن بیان برای نابینایان چقدر ضرورت دارد می گوید: در ارتباط با نابینایان واقعا خلأ بیان را احساس کرده ام و متوجه شده ام که حتی دانشجوی دکترا شاید تخصص و توانمندی در علمی داشته باشد اما متاسفانه هنوز سر در گریبان فرو برده و قادر نیست ساده ترین مطالب را با شیواترین سخن به مخاطب القا کند. اصلا ما دنبال لغات سخت و پیچیده نیستیم فقط باید دائره المعارف کافی از نظر لغات و مترادفها داشته باشیم تا بتوانیم با تنوع کلامی که به زبان می آوریم از دید فن بیان و زبان بدن یعنی حرکات موزونی که لازم است فرد در حین سخن گفتن داشته باشد را یاد بگیریم. یعنی اینکه زمانی که صحبت می کند مینیک صورتش چگونه باشد حرکات دست، صورت و تمام اعضای بدن به چه شکلی باشد که فردی عادی و طبیعی و نرمال باشد و بتواند جاذبه ایجاد کند نه اینکه در مقابل مخاطب قدرت دافعه مان بالا برود و مردم ما را طرد کنند.ای کاش روزی برای جامعه نابینا فکری شود و تدبیری اندیشیده شود تا برای آموزش فن بیان برای آنان بخشی از هزینه ها را قرار دهند. تا ثابت کنند افراد با کلام شیوا و تاثیرگذار می توانند دنیا را تسخیر کنند.

از این مجری پیش کسوت می پرسم نابینایان چگونه می توانند این فن را بیاموزند؟ می گوید: در سازمان فنی و حرفه ای رشته گردشگری فن بیان لحاظ شده است که البته خیلی شامل نابینایان نمی شود. در دانشکده صدا و سیما هم ورودیهای گویندگی و خبرنگاری فن بیان را می گذرانند و دیگر اینکه به صورت خصوصی هم می توانند دوره را بگذرانند. آموزشگاههای فرهنگی هنری هم زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد این دوره ها را دارند من سیزده سال موسسه ای فرهنگی هنری داشتم که 9 رشته را آموزش می دادیم فقط باید دقت کرد که از شما سو استفاده نکنند چون اسامی بازیگران و گویندگان معروف بالای تابلوی آموزشگاه زده می شود و مبالغ هنگفتی هم گرفته می شود در حالیکه ارزش آموزشی ندارند و بعد از پایان دوره اگر به فرد، دو خط شاهنامه به آنها بدهی نمی توانند بخوانند متن علمی را باید علمی خواند حماسی را باید حماسی خواند و هر متنی را باید با لحن و حال و هوای خودش خواند به این ترتیب نابینایان هم بین افراد بینا می توانند آموزش ببینند و هم به صورت کارگاههای جداگانه که افراد در یک رنج سنی و جنسیتی و فکری و روحی و تحصیلی باشند چون با هر گروهی نحوه انتقال مطالب متفاوت خواهد بود.

حداقل تواناییهای لازم برای آموزش فن بیان چیست خانم وهاب پاسخ می دهد: فرد باید دیپلم داشته باشد که بتواند خوب بخواند و خوب بنویسد و به خط بریل مسلط باشد چون بیان یعنی اینکه خوب خواند اینکه به صورت صوتی فایل گوش کند هیچ وقت نمی تواند بیان قوی داشته باشد. به این صورت می تواند گوشش را قوی کند. البته خوب شنیدن پیش زمینه خوب صحبت کردن است. اما این فرد نمی تواند گوینده یا مجری شود و باید به بریل مسلط باشد که اگر متنی را زیر دستش بگذارنند مثل شعر سهراب سپهری و .. بتواند لحن متناسب با آن مطلب را بگیرد. و با صدای قوی بدون اصوات اضافی متن را صریح و زیبا و به اختصار به مخاطبش القا کند. فرد وقتی بیان خوبی پیدا کرد می تواند در جشنواره ها، همایشها و میز گردها به عنوان گوینده ای توانمند بدون نقص یک آغاز اثرگذار و یک پایان به یادماندنی از خود به جای بگذارد.

اما آیا یادگیری فن بیان بر مهارت ارتباط انسان با دیگران می افزاید؟ خانم وهاب ادامه می دهد: فن بیان یعنی آموختن مهارت ارتباطات بین فردی، اجتماعی و ارتباط موثر و اینکه فرد بتواند روابط عمومی قوی داشته باشد به خصوص برای مدیران روابط عمومیها، مربیان مهد کودک و کسانی که حرف زدن جزئی از کارشان است ، آموختن فن بیان لازم است. حتی اگر یک زوج درست حرف زدن را یاد بگیرند بسیاری از مشکلات کاهش پیدا می کند.

از این گوینده بازنشسته رسانه ملی می پرسم در حال حاضر مشغول به چه کاری هستید؟ او می گوید: من بازنشسته شده ام و الان در حیطه دیگری کار می کنم من PHD مشاور خانواده هستم روی زوجین و امور خانواده، نوجوانان و جوانان و مسائل پیش از ازدواج و زوج درمانی کار می کنم من به زن و مردهایی که نمی توانند با هم حرف بزنند به عنوان درمانگر کمک می کنم.

.......‌فناوریهای امیدبخش

*تسهیل استفاده آسیب دیدگان بینایی از مترو در کره جنوبی

در یک پیاده‌رو در شهر بوسان کره جنوبی، یک نابینا عصای سفیدش را در دست گرفته و در حالی که موزاییک‌های برجسته زرد رنگ را زیر پا‌هایش حس و دنبال می‌کند، سعی دارد مسیر ورودی ایستگاه مترو را پیدا کند. او نامش «پارک هایونگ» (Park Hyoung) است و همین حالا قرار است یک سیستم جدید مسیریابی ویژه نابینایان را در این ایستگاه امتحان کند.

پارک برایمان توضیح می‌دهد که این خطوط زرد، درست است که تا حدودی به دنبال کردن یک خط صاف یا بعضاً پیدا کردن مسیر کمک می‌کنند اما وقتی وارد مترو می‌شوی، مسیر‌های گوناگونی در مقابلت قرار دارد که بسته به نیازت قرار است یکی را انتخاب کنی؛ سکوی سوار شدن به قطار، محل فروش بلیط، سرویس بهداشتی یا آسانسر‌ها، از جمله مقاصدی هستند که یک فرد ممکن است در مترو پیش بگیرد. خطوط زرد، هیچ کمکی به یافتن این قبیل موارد نمی‌کنند. از عابران هم که می‌پرسی، خیلی وقت‌ها متوجه تو نمی‌شوند یا نادیده‌ات می‌گیرند و چه بسا در بسیاری مواقع آنها از تو عبور می‌کنند و تو هم با این تصور که هنوز در مقابلت ایستاده و به سؤالت گوش می‌کنند، منتظر جواب می‌مانی. پارک می‌گوید به خاطر همه این مشکلات است که ما اعتقاد داریم یک سامانه هوشمند که بتواند عابر نابینا را راهنمایی کند، در حال حاضر بهترین گزینه برای این افراد محسوب می‌شود.

پارک، از مشارکت کنندگان در طراحی یک سامانه هوشمند راهنمایی افراد نابینا است. سامانه‌ای که قرار است در قالب یک اپلیکیشن، بر روی گوشی عابر آسیب دیده بینایی نصب شود و به کمک صفحه‌خوانی که قطعاً روی گوشی فعال است، پیغام‌هایی را به منظور راهنمایی فرد نابینا اعلام کند. این سامانه، از جی‌پی‌اس و بعضاً بلوتوث برای مشخص کردن مکان و نقطه دقیق فعلی فرد نابینا استفاده می‌کند و سپس با استناد به نقشه‌ای که از آن محیط در اختیار دارد، راهنمایی‌های صوتی را به شکل قدم به قدم و متر به متر در اختیار فرد نابینا می‌گذارد. پارک در این آزمایش، فاصله ۹۸ متری سکو تا سطح خیابان را می‌پیماید. مقصد نهایی او هم البته ایستگاه آخر این مناسبسازی است.

در پوسان کره جنوبی در خروجی ایستگاه‌های مترو، کیوسک‌های الکترونیکیِ مخصوصی نصب شده که همه می‌توانند به کمک ابزار‌هایی که در آنها تعبیه شده، اطلاعاتی درباره محیطی که در آن قرار دارند به دست آورند. اطلاعاتی نظیر مسیر حرکت وسایط حمل و نقل عمومی و نقشه کلیِ آن محدوده. نکته جالب این است که این کیوسک‌ها هم در این طرح آزمایشی جزو گزینه‌های مناسبسازی شده هستند و فرد نابینا می‌تواند با صفحه‌خوانی که بر روی کیوسک نصب شده، یا حتی به صورت بریل، از این اطلاعات استفاده کند. نکته جالب‌تر هم این است که وجود بریل در این سامانه به طراحان این امکان را داده که بتوانند نقشه‌های موجود در سامانه را هم به شکل برجسته در اختیار نابینایان قرار دهند. مثلاً چنانچه عابر نابینا لازم ببیند می‌تواند به کمک امکاناتی که در این کیوسک در اختیارش است، پیش از ورود به ایستگاه مترو، نقشه‌ای کلی از محیط و چیدمان آن ایستگاه را مشاهده کند و با ذهنیت قبلی درباره ایستگاه، قدم در آن بگذارد.

مسؤولین شهری در پوسان امیدوارند بتوانند با راه‌اندازی این طرح در تمامی ایستگاه‌های مترو، به استفاده برابرِ نابینایان از امکانات شهری کمکی کرده باشند. بسیاری از نظریه‌پردازان مناسبسازی شهری معتقدند عصر حاضر، دوره‌ای است که می‌توان با اتکا به امکاناتی که فناوری‌های هوشمند در اختیار طراحان شهری می‌گذارند، شهر‌ها را به مکان‌های ایمن‌تر و مناسب‌تر برای تردد نابینایان تبدیل کرد. در حال حاضر در کشور ۵۲ میلیون نفری کره جنوبی، ۲۵۰ هزار آسیب دیده بینایی زندگی می‌کند و دولت این کشور می‌کوشد این اقلیت کوچک را در جهت داشتن زندگیِ آسان‌تر، یاری کند.

.........کشکول

*حقایق جالب و سرگرم کننده از سراسر جهان

هر روزی که از زندگی ما میگذرد، اتفاقات زیادی در جهان رخ میدهد. بسیاری از ما چندان به آنها اهمیت نمیدهیم و خیلی ساده از کنارشان عبور میکنیم. به همین ترتیب، حقایقی در جهان شکل میگیرند که ما از آنها آگاهی نداریم. در برخی موارد، این حقیقتها شکل بامزه ای به خود میگیرند و دانستن آنها میتواند روحیه ما را تقویت کند. به عنوان مثال، خرید یک عدد خوکچه هندی به تنهایی، طبق قانونهای سوییس ممنوع است و حتما باید یک هم نوع نیز در کنار آن باشد. ما در این مقاله قصد داریم شما را با حقایق جالب و بامزه ای که در کره خاکی وجود دارد، آشنا سازیم. دانستن آنها به طور حتم احساس خوشایندی درونتان به وجود خواهد آورد و باعث میشود که از دریچه ای متفاوت به زندگی بنگرید. فعال محیط زیست به نام جاداو پاینگ در سال 1989 در یک زمین بایر درختی کاشت.

این مکان اکنون به جنگلی با وسعت ۵ میلیون و ۲۰۰ هزا متر مربع تبدیل شده و خود او نیز در آن زندگی میکند. در شهر استانبول ترکیه ماشینهایی وجود دارد که برای سگهای خیابانی آب و غذا میگذارند. شما میتوانید با قرار دادن یک بطری پلاستیکی قابل بازیافت، برای حیوانات بی پناه غذا تهیه کنید. سمورهای دریایی هنگام خواب دست یکدیگر را میگیرند. بنابراین آن ها هیچگاه از هم جدا نمیشوند. پلیس اف بی آی اعتقاد دارد که اهمیت جرم حیوان آزاری، کمتر از قتل و آدم کشی نیست و باید مورد پیگیری قرار بگیرد. هنگامی که در دهکده پیپلانتری هند یک دختر به دنیا می آید، اهالی دور هم جمع میشوند و به افتخار او ۱۱۱ عدد درخت میکارند. بر اساس قانون کشور سوییس، خوچکه های هندی نباید تنها باشند و حتما باید یک هم نوع کنارشان باشد. در اختیار داشتن تنها یکی از آنها، آزا و اذیت حیوانات محسوب میشود و غیر قانونی است.

در ساحل استرالیا جزیره ای وجود دارد که سگها از گروه پنگوئنهای کوچک محافظت میکنند. بنابراین آن ها دیگر توسط روباه ها شکار نمیشوند. هنگامی که این سگها در سال ۲۰۰۶ به جزیره برده شدند، سرزمین پنگوئنها در حال نابودی بود. سالانه ۳۲ هزار دلار به پرستاران پاندا ها دستمزد داده میشود. آنها از حمل و نقل و غذا و اقامت رایگان نیز برخوردار هستند و برای بازی با پاندا ها نیز حقوق میگیرند. هنگامی که کریستوفر ریو بعد از تصادف به بیمارستان منتقل گشت، رابین ویلیامز که لباس خدمدکارها را به تن داشت، وارد اتاق شد و با لهجه روسی گفت که متخصص روده است و باید فورا او را آزمایش کند. آقای ریو اظهار داشت که این نخستین باری بوده که توانسته بعد از تصادف بخندد. وی بعد از این ماجرا دریافت که زندگی روزهای خوب هم دارد. گربه ها حیوانات مرده را برای شما می آورند، زیرا گمان میکنند که شما یک گربه بی دست و پا هستید که نمیتوانید بدون کمک آن ها زنده بمانید. در واقع آنها به شما هدیه میدهند.