روزنامه «ایران سپید»
یکشنبه 13 مهر ۱۳۹۹
16 صفر ۱۴۴۲
4 اکتبر 2020
سال بیست و چهارم شماره 6529
خبرگزاری جمهوری اسلامی مدیر مسئول: سهیل معینی
سامانه پیامکی: 3000465040
نشانی پستی: تهران- ص.پ. 158755388
تلفن: 84711371
شماره انتشارات: 5-88548892
وب سایت: www.iransepid.ir
پست الکترونیک: iransepid@icpi.ir
........عناوین این شماره......
پرداخت چهارمین مرحله کمک هزینه تهیه اقلام بهداشتی به مراکز نگهداری معلولان
این بیماری سلطان و گدا نمیشناسد
آیا دلار به قیمت سابق برمیگردد؟
مناسب سازی نیاز به فرهنگ سازی دارد
آموزشهای مورد نیاز بیماران دیابتی"بخش ششم"
شرایط حضور در دوره کسب و کار بین المللی ویژه بانوان پارالمپیکی
او را کشتم و برای صحنه سازی به خودم چاقو زدم
* پرداخت چهارمین مرحله کمک هزینه تهیه اقلام بهداشتی به مراکز نگهداری معلولان
محمد نفریه معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور گفت: «به زودی مرحله چهارم تهیه اقلام بهداشتی اعم از ماسک و الکل به مراکز نگهداری معلولان و سالمندان پرداخت خواهد شد.»
با اشاره به توزیع واکسن آنفلوآنزا ار مراکز نگهداری سازمان بهزیستی کشور اظهار کرد: «در رابطه با توزیع واکسن آنفلوآنزا توسط وزارت بهداشت در دستوالعملی و در بند 11 آن اولویت‌هایی برای توزیع واکسن در نظر گرفته شده است که سالمندان، معلولان و کودکان از اولویت‌های در نظر گرفته شده هستند.»
معاون امور توانبخشی سازمان بهزیستی کشور گفت: «بر همین اساس توزیع واکسن در برخی استانها شروع شده است و توسط وزارت بهداشت در اختیار مراکز قرار داده شده است.»
وی در رابطه با تعداد گیرندگان واکسن آنفلوآنزا گفت: «با توجه به هماهنگی صورت گرفته مددجویان در مراکز نگهداری و همچنین پرسنل از این واکسن استفاده خواهد کرد که پیش‌بینی میشود 70 هزار نفر از این واکسن استفاده کنند.»
نفریه همچنین در ارتباط با پرداخت کمک هزینه تهیه اقلام بهداشتی اعم از ماسک و الکل در مراکز نگهداری سالمندان و معلولان خاطرنشان کرد: «از ابتدای شیوع ویروس کرونا در 3 مرحله کمک هزینه تهیه اقلام بهداشتی به مراکز داده شده است که یک بار به پرسنل و دو بار به مددجویان در مراکز پرداخت شده است و به زودی مرحله چهارم برای تهیه اقلام بهداشتی ماسک و الکل به مراکز پرداخت خواهد شد.»
* قول آذری جهرمی به نابینایان
محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، با انتشار تصویری در صفحه شخصی خود در اینستاگرام، از ملاقات خود با نخبه نابینا نوشت.
جهرمی در توضیحات مربوط به این دیدار نوشت: «یادتونه گفته بودم میتونید خیلی راحت و رایگان نامه‌هاتون رو به دستم برسونید و کافیه تنها پشت پاکت بنویسید «برسد به دست وزیر ارتباطات»
چند روز پیش یه نامه دریافت کردم که میتونید عکسش رو تو صفحه‌ی بعد ببینید. بازش کردم و دیدم به خط مخصوص نابینایان نوشته شده، ناتوان بودم از خوندنش. از نویسنده دعوت کردم حضوری بیاد که این آقا امیرحسین گل اومد دفترم.
برام نوشته بود که دنیا برای ما در استفاده از اپلیکیشن‌های ایرانی، مثل خوندن همین نامه برای شماست و گلایه کرده بود که چرا نباید خدمات دولتی و نرم‌افزارهای پرکاربرد برای ما نابینایان قابل استفاده باشه. گوشیش رو بهم نشون داد که چه راحت برخی از نرم‌افزارهای خارجی، قابل استفاده‌اند.
بهش قول دادم پیگیری کنم و از سازمان فناوری خواستم تا همین چند هفته دیگه، که روز جهانی عصای سفید می‌رسه، پیگیری کنه و تمام برنامه‌های پرکاربرد ایرانی هم برای نابینایان عزیز قابل استفاده بشن. خودش یه نخبه بود و با برنامه نویسی آشنا، وقتی شیوه فعال کردن این امکان رو برام توضیح داد، دیدم انصافا کار دشواری نیست. از بچه‌های اکوسیستم استارتاپی هم میخوام تو این کار همت کنند تا بتونیم ظرف همین چند هفته یه کار خوب براشون انجام بدیم.»
* تجهیز 6 رستوران شمال تهران به منوی بریل
اداره سلامت معاونت امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری منطقه سه در حال آماده سازی منوی غذا با خط بریل در 6 رستوران منتخب این منطقه است. کاظم کمالی نسب معاون امور اجتماعی و فرهنگی این منطقه گفت: «به مناسبت فرارسیدن 24 مهر و روز جهانی نابینایان و به منظور افزایش دسترسی افراد کم بینا و نابینا به خدمات عمومی 6 رستوران در سطح این منطقه شناسایی و لیست غذاها و قیمت آنها دریافت شد تا در قالب خط بریل آماده سازی و در اختیار این گروه از مراجعین قرار گیرد.»
وی افزود: «رستوران های ترمه در ده ونک، کافه گالری در نلسون ماندلا، تهران در دیباجی جنوبی، شیک شیک در بزرگراه شهید مدرس شمال، فارسی در خیابان شهید کلاهدوز و رستوران ما سه تا در خیابان میرداماد رستوران های منتخب برای نابینایان در منطقه سه هستند.»
* این بیماری سلطان و گدا نمیشناسد
روحانی: کرونا یک بیماری معمولی نیست؛ سلطان و گدا نمیشناسد حتی بالاترین مقام کشور را هم مبتلا میکند. هیچ رفت و آمدی به عنوان راهپیمایی برای عراق وجود ندارد. هیچکس به سمت مرز حرکت نکند، این کار قانونی نیست.
در داخل کشور هم هیچگونه راهپیمایی برای اربعین نداریم. رئیس‌جمهور: جریمه شدید برای کسی که فهمیده بیمار است و دستورالعمل‌ها را رعایت نمی‌کند وضع میشود
* معاون اجرایی ارتش: امروز موشک، هواپیما و تانک را خودمان می سازیم
امیر سرتیپ محمودی: امروز روی پای خودمان ایستادیم و توان رزمی بالایی داریم و اگر تهدیدی رخ دهد آن را در نطفه خفه خواهیم کرد. امروز ما انواع موشک ها، هواپیماها، بالگردها، توپخانه و ... را خودمان می سازیم.
* هشدار جدی ایران به جمهوری آذربایجان و ارمنستان
واکنش سخنگوی وزارت خارجه به برخی تعرضات به خاک ایران در جریان درگیری‌ها بین جمهوری آذربایجان و ارمنستان
تحرکات در مناطق مرزی کشورمان بطور جدی و با حساسیت تمام از سوی جمهوری اسلامی ایران در حال رصد بوده و در این ارتباط ضمن اعلام غیر قابل تحمل بودن هرگونه تعرض از سوی هر یک از طرف‌های درگیر در منطقه به خاک کشورمان، به همه طرفها در زمینه مراقبت لازم در این خصوص هشدار جدی میدهیم. سخنگوی وزارت امور خارجه در ادامه بار دیگر بر لزوم احترام به تمامیت ارضی جمهوری آذربایجان، رعایت اصل عدم تعرض به غیر نظامیان، توقف درگیری‌ها و آغاز گفتگوهای جدی و زمان دار تأکید کرد و آمادگی جمهوری اسلامی برای کمک به نیل به این اهداف را اعلام کرد.
* انتخاب رشته کنکور سراسری دانشگاه آزاد تمدید شد
تمامی داوطلبان حاضر در جلسه آزمون سراسری سال ۹۹ که متقاضی تحصیل در دانشگاه آزاد هستند، میتوانند تا ساعت ۲۴ روز چهارشنبه ۱۶ مهر با مراجعه به سامانه این مرکز به نشانی azmoon.org نسبت به انتخاب رشته اقدام کنند./باشگاه خبرنگاران
* میانگین سن فوت مبتلایان به کرونا ۶۹ سال است
ابوالفضل آفریده مدیرکل درمان مستقیم سازمان تأمین اجتماعی: میانگین سن فوت بیماران مبتلا به کرونا در بیمارستان‌های تأمین اجتماعی ۶۹ سال است. ۲۶ نفر از پرسنل تأمین اجتماعی به دلیل ابتلا به کرونا جان‌باخته‌اند. روزانه به طور متوسط بیش از ۲۰۰ نفر از شهروندان در سراسر کشور در بیمارستان‌های تأمین اجتماعی بستری میشوند. میانگین اقامت این بیماران برابر با ۵.۱۸ درصد است./ایرنا
* آیا دلار به قیمت سابق برمیگردد؟
* مناسب سازی نیاز به فرهنگ سازی دارد
قانون حمایت از حقوق معلولان به بحث مناسب سازی در همه اماکن اشاره کرده است قانونی که سالهای از تصویب آن می گذرد و در بازبینی مجدد آن هم به این امر تأکید شده است. انجمن های بسیاری در بحث مناسب سازی فعالیت می کنند و در تلاش اند تا با اجرایی شدن ماده 2 این قانون راه را برای حضور این شهروندان در سطح شهر هموار سازند. استان اصفهان یکی از شهر هایی است که در امر آموزش و البته فرهنگ سازی در زمینه مناسب سازی قدم های موثری را برداشته است.
چهار سال پیش مؤسسه ای با هدف فرهنگ سازی در امر مناسب سازی وارد میدان شد و فعالیت هایش را با حضور شهروندان دارای معلولیت گسترش داد. مدیرعامل مؤسسه فرصت برابر آریا سپاهان در گفتگو با ایران سپید از چرایی تشکیل این مؤسسه تخصصی برایمان صحبت می کند.
بهاره ابراهیمی با اشاره به تلنگری که زمینه ساز این مؤسسه میشود، میگوید: «رشته تحصیلی ام مهندسی معماری و فیلد تخصصی آن در کارشناسی ارشد مناسب سازی بود. به واسطه تخصصی که داشتم با اداره بهزیستی و ستاد مناسب سازی همکاری هایی را در جشنواره شهید رجایی و ارزیابی ادارات شهر اصفهان با همکاری بهزیستی انجام دادم.
هدف جشنواره شهید رجایی ارزیابی شاخص های مناسب سازی در دستگاه ها و ادارات مختلف استان است. من به همراه تیمی به ادارات شهر اصفهان سر میزدیم و میزان مناسب سازی و قابل دسترس بودن محیط ادارات را برای عموم مردم به ویژه افراد دارای معلولیت ارزیابی می کردیم.»
ابراهیمی با اشاره به کمبود هایی که در بحث مناسب سازی مشاهده کرده بود، بیان می کند: «فرهنگ سازی در جهت مناسب سازی یکی از خلا های بزرگیست که با آن رو به رو هستیم و البته نبود مؤسسه ای که به صورت تخصصی در این زمینه فعالیت کند. به همین دلیل به فکر ایجاد مؤسسه ای افتادم تا با بهره گیری از تخصص و توان اساتید برجسته دانشگاه و تجربیات افراد دارای معلولیت گامی بزرگ در عرصه مناسب سازی شهری و زندگی گروهی از شهروندانمان بردارم. هدف من فقط مناسب سازی و استاندارد سازی فضا، اماکن و محیط زندگی افراد نیست چرا که مناسب سازی فقط جنبه فیزیکی ندارد و باید در بحث فرهنگسازی هم قدم های بزرگی را برداریم. »
وی با بیان آنکه فرهنگسازی فقط مختص مسئولان نیست، می افزاید: « فقط مسئولان نیستند که بدانند در جایگاهی که قرار دارند باید چه اقداماتی را در جهت رفع نیاز معلولان انجام دهند که کل جامعه باید با نیازهای این بخش از جامعه آشنا شود. مردم باید آگاه شوند تا هنگامی که جایگاه پارک معلولان را دید به حق او احترام گذاشته و در مکان دیگر خودروهایشان را پارک کنند یا کسبه های کوچه و خیابان باید آگاه شوند که نباید محیط پیاده رو را با وسایل داخل مغازه شلوغ و به قولی سد معبر کنند. این نکات هر چند کوچک اما میتواند قدمی مهمی در جهت آگاه سازی افکار عمومی باشد.»
مدیرعامل مؤسسه فرصت برابر آریا سپاهان می گوید: «فرهنگسازی ها میتواند در زمینه های مختلف برخورد با معلولان باشد به طور مثال باید مردم بدانند اگر با فرد ناشنوایی مواجه میشوند نیازی نیست صدایشان را بالا ببرند تا فرد ناشنوا بشنود فقط کافی است شمرده شمرده سخن بگویند تا او بتواند لبخوانی کند. یا هنگامی که میخواهند به نابینایی کمک کنند از عرض خیابان عبور کند چگونه این کار را انجام دهند. اعضای هیئت مدیره مؤسسه فرصت برابر آریا سپاهان متشکل اعضای افراد عادی و معلولان هستند. هیئت مدیره مؤسسه از اساتید برجسته دانشگاه تشکیل شده تا بتوانیم از ظرفیت های علمی آنها در جهت پیشبرد اهداف مؤسسه استفاده کنیم. دکتر احمد شایوندی عضو هیئت علمی دانشگاه هنر، دکتر مریم قاسمی سیچانی عضو هیئت علمی دانشگاه خوراسگان و دکتر عماد رامین فر دکترای عمران و از گروه معلولان جسمی_ حرکتی آقای محسن جلوان، محمد سرمه، محمدرضا طاهری، ناشنوا خلیل رحیمی و سما زمانی و نابینایان علیرضا حیدری هستند وجود این افراد کنار هم این فرصت را ایجاد کرده تا از تجربیات معلولان در کنار تخصص اساتید بهره مند شویم.»
وی با اشاره به آموزش های کارکنان مترو و اتوبوسرانی در برخورد با شهروندان دارای معلولیت می گوید: «در این چهار سال فعالیت های بسیاری در زمینه فرهنگ سازی و آموزش انجام دادیم و همکاری های خوبی را با ستاد مناسب سازی اصفهان داشتیم. به علت شیوع ویروس کرونا و تعطیلی کلاس های حضوری فعالیت هایمان کمی محدود تر شده است اما هنوز فعالیم و آموزش هایمان را در قالب تهیه بسته های آموزشی، بروشورها و پیام های آموزشی در فضای مجازی دنبال میکنیم. «مؤسسه فرصت برابر آریا سپاهان» یعنی ایجاد فرصت برابر برای همه شهروندان با هرتوان فیزیکی در محیط شهری که این امر مثلثی بین مردم، معلولان و مسئولان را می طلبد. معلولان باید بتوانند در سطح شهر حضور موثر داشته باشند تا مردم با توانمندی این شهروندان آشنا شوند. این حضور موثر، زیرساخت های را نیاز دارد که فقط مسئولان میتوانند با جایگاه و امکاناتی که دارد ایجاد کنند.»
ابراهیمی ادامه میدهد: «وقتی حرف از مناسب سازی میشود همه ابتدا به معلولان فکر می کنند اما مناسب سازی فقط برای این گروه نیست همه افراد با هرتوان فیزیکی است نیازمند محیطی مناسب و استاندار هستند. ما در کشور سالمندان، بانوان باردار و افرادی که در یک بازه زمانی دچار مشکلات حرکتی میشوند را هم داریم که نیازمند زیر ساخت های مناسب شهری هستند. خاطرم هست که برای بازدید و ارزیابی به اداره ای سر زدیم وقتی مشکلات داره را بیان کردیم گفتند که معلولی در این اداره رفت و آمد ندارد چه نیازی به مناسب سازی است! باید این نکته را همیشه یادآوری کنیم که کارمندانی که 30 سال در ادارات مشغول کارهستند بالاخره در یک بازه زمانی ممکن است دچار مشکلات موقت شوند مثلاً کارمندان زن دوران بارداری را تجربه می کنند یا کارمندان مرد با کهولت سن تردد برایشان در مکانی نامناسب دشوار خواهد شد و یا اگر دچار حادثه ای شوند نمی توانند به راحتی در محل کارشان ترد کنند به همین دلایل نیاز داریم محیط های دارای اصلاح شوند و مناسب سازی صورت گیرد.»
ابراهیمی در پاسخ به این سوال که محیط شهر اصفهان و فضای ادارات آن را چگونه ارزیابی کرده است، می گوید: «4 سال است که به واسطه بهزیستی درگیر مناسب سازی ادارات شهر اصفهان شدم که میتوان به جرات گفت حدود 60 درصد از ایراداتی که بر روی محیط ها گذاشتیم برطرف شده و پیشرفت خوبی را شاهد بودیم اما انکار نمی کنم خلا های بسیاری به وسعت شهر اصفهان وجود دارد. خیابان های ما هنوز اصلاح نشده است اما آینده خوبی را پیشرویمان می بینم چرا که همکاری خوبی میان شهرداری، بهزیستی و استانداری اصفهان صورت گرفته است که این همکاری قطعاً نتایج مثبتی هم در بر دارد.»
مدیرعامل مؤسسه فرصت برابر آریا سپاهان در پایان صحبت هایش با اشاره به سرفصل های آموزشی می گوید: «ما در سرفصل های آموزشی، کارگروه های مختلف علمی، معلولان جسمی، ناشنوایان و نابینایان را داریم. هر گروه سرپرستی دارند که بحث های آموزشی را پیگیری میکند. در کارگروه های معلولان خود افراد دارای معلولیت آموزش های مورد نیاز را به کارمندان و رانندگان میدهند با حضور معلولان در این گارگاه های آموزشی افراد میتوانند به درستی نیازها و مشکلات شهروندان دارای معلولیت را بشناسند و یا چطور با آنها برخورد کنند. در حال حاضر به خاطر عدم برگزاری کلاس های گروهی پکهای آموزشی را برای پرسنل و کارمندان طراحی کردیم و پیامهای آموزشی را هم در کانال اینستاگرام مؤسسه قرار میدهم تا از کارهایمان عقب نیافتیم.»
* آموزشهای مورد نیاز بیماران دیابتی"بخش ششم"
با ورود نسل جدید انسولینها یعنی انسولینهای قلمی، نابینایان نیز می توانند با شنیدن صدای کلیک و تنظیم میزان انسولین مورد نیاز خود آن را جدا و به صورت مستقل تزریق کنند. اشرف السادات حیدری مسئول آموزش کلینیک دیابت در بیمارستان بقیه الله "عج" در باره استفاده از این انسولینها می گوید: در انسولینهای میکس انسولین nph رگولار را داریم که باید آن را قاطی و به بیمار تزریق کرد و در انسولینهای مدرن که قلمی هستند انسولین نوومیکس را داریم که تنها انسولین قلمی میکس محسوب می شود.که باید قبل از مصرف آن را به آرامی قاطی کرد. برای تزریق انسولین اول درپوش انسولین را بر می داریم و یک سرسوزن به آن می پیچانیم بعد از آن درپوش اول سرسوزن را بر می داریم و بعد درپوش دوم را هم بر می داریم . انسولینها درجه بندی دارند که از یک تا شصت درجه است برای شروع تزریق انسولین را روی درجه یک می گذاریم. این انسولینها به گونه ای هستند که افراد نابینا هم می توانند از آنها استفاده کنند با یک کلیک یا یک صدای تق انسولین را از درجه صفر روی یک می آوریم. بعد انسولین را رو به بالا می گیریم به طوری که سرسوزن بالا قرار گیرد و با انگشت یک ضربه به بدنه سرنگ یعنی جایی که محفظه انسولین است، می زنیم. بعد یک واحد را خالی می کنیم به این صورت هواگیری انجام می شود. این یک اصل است که در هر بار تزریق و برای هر انسولینی باید این یک واحد را هواگیری و خارج کنیم. وقتی یک قطره از سر سوزن خارج شد دوزی که دکتر تجویز کرده را روی انسولین می آوریم یعنی انسولین را به آن اندازه می پیچانیم که با صدای تق تق می توانیم مقدار واحد مورد نظر را بشماریم و روی انسولین جدا کنیم. هر صدای کلیک یا تق معادل یک واحد است. بعد یکی از مناطق تزریق را انتخاب می کنیم. مناطق تزریق عبارتند از قسمت خارجی دو بازو، قسمت خارجی دو ران و ربع فوقانی خارجی باسن یعنی جایی که تزریقهای عضلانی را در آنجا انجام می دهند، در منطقه شکم هم همه جای شکم به جز بالای ناف را می توانیم انتخاب کنیم انسولین های جدید را به صورت عمود وارد ناحیه مورد نظر می کنیم در انتهای انسولین یک ماشه تزریق وجود دارد دست را روی ماشه می گذاریم و فشار می دهیم تا کل انسولین تخلیه شود. وقتی انسولین تنظیم شده تخلیه شود دیگر صدای تق تق شنیده نمی شود. در این حالت انسولین روی صفر قرار گرفته است. وقتی به صفر رسید هم عجله نمی کنیم و سوزن را از پوست خارج نمی کنیم بلکه سوزن باید همچنان داخل پوست بماند و به اندازه خواندن سه صلوات یعنی حدود 20-30 ثانیه صبر می کنیم و بعد سوزن را خارج می کنیم اگر سوزن به سرعت خارج شود انسولین از سوراخ ریزی که ایجاد شده به بیرون برمی گردد بعد از گذشتن این مدت سرسوزن را از پوست خارج می کنیم و بلافاصله دو درپوش سرسوزن را روی آن می گذاریم و سرسوزن را از انسولین جدا می کنیم که سوزن در دست فرو نرود. این سرسوزنها در حقیقت یک بار مصرف هستند و باید در هر بار تزریق دور انداخته شوند اما چون هر دانه از این سرسوزنها حدود هزار تومان قیمت دارند و بیمار نمی تواند برای هر بار تزریق یک سرسوزن به کار ببرد به بیمار می گوییم یک قوطی تمیز مثل قوطی جای نوار تست قند خون یا یک قوطی جای دارو که تمام شده را بردارد و یک پاف الکل در آن بزند و بگذارد خشک شود قوطی نیاز به شستن ندارد دست هم نباید داخل آن برود بعد از خشک شدن قوطی، سرسوزنی که دو درپوش آن را گذاشته ایم را درون آن می گذاریم به این صورت سرسوزن تا پنج بار قابل استفاده خواهد بود.
* ناشنوایان و ادبیات
احسان رضایی, روزنامه نگار و منتقد ادبی نوشت: از سال ۲۰۰۹، هفته پایانی سپتامبر به عنوان هفته ناشنوایان نامگذاری شده است تا در مورد مشکلات این قشر بیشتر صحبت شود. معمولاً در این مواقع از نوابغی مثل بتهوون، آهنسگاز افسانه‌ای که نیمه دوم عمر با ناشنوایی گذراند (و اتفاقاً سمفونی‌های پنجم و نهمِ خودش را در همین دوران ساخت) یا توماس ادیسون، مخترع بزرگ که از نوجوانی تقریباً کم شنوا بود (و می‌گفت ناشنوایی مزیتی برایش است که روی کار متمرکز شود) یاد میشود. اما یک نکتۀ مهم در مورد ناشنواها، علایق و توانایی‌های ادبی آنهاست.
در کلاس‌های آموزش نویسندگی از اهمیت گوش دادن صحبت میشود و اینکه بین گفتار و نوشتار ارتباط زیادی هست. مثلاً یک نویسنده برای درآوردن لحن گفتگو(دیالوگ)ها باید شنوندۀ خوبی باشد، یا شاعران به نحوۀ تلفظ واژگان در کلمات پشت سر هم اهمیت زیادی میدهند و نگران تناسب یا تنافر آوایی آنها هستند. (استیون کینگ جایی توصیه کرده بهترین راه برای بازنویسی یک اثر این است که آن را با صدای بلند و با لحن‌های مختلف بخوانید، چون این‌طوری می‌توانید چیزی را که نوشته‌اید بهتر درک کنید و کم و کسری‌هایش را متوجه شوید.) اما نقطۀ مقابل ماجرا، قدرت تمرکز افراد ناشنوا بر روی متن و کتابخوانی بهتر و بیشتر آنهاست. انگار که کتابخانه را برای آنها ساخته باشند. اینها را سارا نوویچ، نویسندۀ ناشنوای آمریکایی-کروات در یک یادداشت گفته و توضیح داده که رمان‌نویس ناشنوا بودن چه حسی دارد (منتشرشده در گاردین). سارا نوویچ رمان تحسین‌شده و پرفروش «دختری در جنگ» دربارۀ جنگ خانمان‌سوز بالکان را نوشته (از این رمان دو ترجمه به فارسی هست).
در سابقۀ ادبی کشور ما، جز موارد معدودی مثل محمد ابراهیم خان صدیق خلوت، پیشکار ناصر الدین شاه که شعر هم می‌گفت و در اواخر عمر ناشنوا شد اما همچنان برای شعرخوانی به مراسم دربار دعوت می‌شد، نویسندۀ ناشنوایی نداریم که یک دلیلش عدم آموزش به افراد ناشنوا بوده. بعد از راه‌اندازی مدرسۀ باغچه‌بان و سوادآموزی این گروه، نویسندگی آنها هم شروع شد. اولین کتاب، «خورشید ما خاموشان» نوشتۀ کامران رحیمی، یکی از دانش‌آموزان این مدرسه بود که سال ۴۷ منتشر شد. در سالهای اخیر به آموزش نویسندگی برای ناشنوایان و برگزاری مسابقاتی برای آنها توجه بیشتری شده. شور و شوق جلسات داستان‌خوانی عزیزان ناشنوا در بنیاد شعر و ادبیات داستانی را که به همت خانم زهره عارفی که سال ۹۶ برگزار می‌شد, خودم به چشم دیده‌ام. دو کتاب «اول کلمه بود» و «خش خش کفش‌های من» (هر دو منتشرشده توسط انتشارات شکل) که حاصل دو دوره جشنوارۀ داستاننویسی «صدای سکوت» است هم در دسترس است. در این گزارش روزنامه اطلاعات هم تعدادی از شاعران و نویسندگان ناشنوا معرفی شده‌اند. کسانی که با همۀ مشکلات و محدودیت‌ها، عاشق کلمه‌اند.
در ادامه, بخشی از گزارش روزنامه اطلاعات با عنوان «بالیدن ناشنوایان در عرصه ادبیات» را که احسان رضایی به آن اشاره کرده, می خوانیم:
«ناهید حیدر زمانی-کارشناس آموزش توانیابان: «گمانی نیست که ناشنوایان مانند دیگر انسان‌ها دریافت خوبی دارند، درک میکنند، تخیل دارند، از خلعقیت برخوردارند و افزون بر نیروی بهره گیری از زبان نوشتاری، دارای زبان احساس و ویژگی چهرهMimic و نگاه ویژه خود هستند و همین دو زبانی، کمک میکند برای ارتباط‌گیری با مخاطب، احساسات ژرفتری را به نوشتار خود انتقال دهند.»
آنچه سببِ پیشرفت ناشنوایان در زمینه های هنری میشود، نیروی آنان در ابراز نیازها به زبان ادابازی(پانتومیم) است؛ زبانی که خود یک مهارت ویژه هنری است؛ از دیگر سو، گفتاردرمانی یکی از مهمترین راهکارهای بهبود رفتار ناشنوایان است؛ چرا که «گفتار» گونه دیگر «رفتار» است.
اینک روشن شده که یکی از راه‌های بالندگی کودکان، کشف استعداد و آموزش آنان در همان راستا است ولی این رویه در مورد ناشنوایان به کار نمی‌رود و آنان به جرم ناشنوایی ناچارند استعداد خود را از خویش برانند و رهسپار راه دیگری شوند که دوست ندارند.
استعداد هنری-ادبی در انسان، گونه‌ای نیاز درونی برای آفریدن به وجود می‌آورد که باید به آن پاسخ دهد، ولی ناشنوایان ناچارند سرکوب‌اش کنند. بسیاری از ناشنوایان به خودسرکوبی و خودسانسوری دچارند؛ برای شناساییِ مستعدهای شعرگویی و نویسندگی و هنری در میان ناشنوایان کشور، نیاز به یک پژوهش فراگیر است؛ آنان به اندازه‌ای از چالش‌های ریز و درشت رنج می‌برند که خوشنود نخواهند بود کنش‌وری ادبی هنری، به جای آزادگی، زنجیری دیگر به پاشان ببندد.
ناهید حیدر زمانی از توانیابان موفق میگوید: «کم اند ناشنوایانی مانند مهدخت شریعتی، اسلام یزدانی، کامران رحیمی، زهره پور بابکان و حبیب مهدوی که با سرسختی به کنش‌وری در زمینه شعر و نویسندگی ادامه دهند.»
«مینوش احمدیپور(قیامت) شاعر، نویسنده، پژوهشگر ادبی می‌کوشد ناشنوایان و توانیابان را در زمینه سرایش شعر و نویسندگی یاری دهد؛ اینک ۲ ناشنوا و ۲ توانیاب و یک تن دیگر که مستعد است، از شاگردان ایشان‌اند و با آموزش‌هایش توانسته‌اند در شعر و داستان بدرخشند.»
«خودِ مینوش فقط یک کتاب شعر(باغچه خدا) چاپ کرده است؛ در حالی که نوشته‌های زیادی در زمینه‌های گوناگون شعر و داستان و روان‌شناسی دارد ولی به سبب نبود پشتیبان مالی، موفق به چاپ آنها نشده است. اینک نیز سرگرم پژوهش درباره شاعران زن جهان است که به ۷ جلد رسیده و جلد ۶ آن ویژه زنان شاعر توانیاب و ناشنواست.»
«واسیه خلیلی، نقاش و نویسنده‌ای است که با تشویق مینوش، به سرایش شعر نیز پرداخته است؛ او که نویسندگی را نیز آزموده، بیشتر زمان‌اش به کشیدن میگذرد. در این زمینه با استعدادها زیادند، اسلام یزدانی(تبریز)، شاعر و نویسنده ناشنوا، کتاب شعری دارد به نام نگاه تو. کامران رحیمی نیز ۲ کتاب ادبی و داستانی به چاپ رسانده(خورشید خاموشان، آدمای سنگین) و داور نخستین مسابقه داستاننویسی ناشنوایان در شهریور سال ۱۳۹۶ نیز بوده است. سجاد حسینپور، شاعر خرم‌آبادی، طراح گرافیک هم هست که با تشویق مینوش و با توجه به ذوق سرایش، به شعر نیز میپردازد. مهدخت شریعتی از تهران، شاعر، مترجم، نقاش، تدوینگر فیلم کوتاه، شطرنج‌کار و آموزگار ناشنوایان است؛ نخستین کتاب شعر او «راز سکوت» (۳زبانه) به‌زودی چاپ خواهد شد.
سهند سلیمان‌فلاح، حنیف ستاریان و حبیب مهدوی از دیگر شاعران تهرانی‌اند. مریم پگاه‌راد (از شیراز) نویسنده و تصویرگر ناشنوا، نخستین کتاب قصه کودکان‌اش را به نام «زنگوله» چاپ کرده است.
«زهره پوربابکان شاعر(او هم از شیراز)، ترانه‌سرا و غزل‌سرا، به تازگی گونه(ژانر) داستان را نیز آزموده است؛ بیگمان او نخستین زن ترانهسرای ناشنوای امروز ایران است. محمد عاشوری(از گیلان) شاعر، نویسنده و نقاش است. همچنین نغمه کساری گیلک نیز از دیگر شاعران و نویسندگان ناشنوای گیلان است.»
«فاطمه صفایی(از خراسان) نخستین اثر خود را به نام تجربههای یک ناشنوا به چاپ رسانده است.
محسن لوح‌موسوی، مرتضی پیروزی، رضا محمودی و حبیب تهرانیزاده، مولفان کتاب اشارات فارسی نشان داده‌اند که با همکاری یکدیگر میتوان کارهای ارزنده‌ای انجام داد. زنده‌یادها محمد سعیدی و لیلا اعتماد نیز سردبیری مجله پیام ناشنوا و آوای نگاه را داشته اند که روزگار، فرصت بیشتری به آنان نداد.»
«ناشنوای دیگر پرستو فرمهینی(فراهانی) یک کتاب ادبی را به زبان فارسی برگردانده و روانه بازار کرده است. روزبه قهرمان نیز ناشنوایی است که در زمینه آموزش و پرورش پژوهش کرده است.»
نخستین بار در سال ۱۳۹۶ در تهران و شیراز، ، کارگاه داستاننویسی ناشنوایان برگزار شد و در آن داستان‌نویسان ناشنوا زهره پور بابکان، درنا رستمی، مریم راد، مهسا بلاغی، احسان یقیطین، علیرضا مولا، سارا رضایی، محبوبه رحمانیان، راضیه حضرتی، صفورا اکبری، راضیه پاسالاری و وحید چهره‌عالم و بسیاری دیگر از مستعدها از آن پیشواز کردند و نشان دادند که گرایش به ادبیات در میان ناشنوایان چقدر زیاد است.
همچنین در شهریور ۱۳۹۶ نخستین مسابقه داستان ناشنوایان برگزار شد که داور آن کامران رحیمی بود و داستان‌نویسان ناشنوای زیادی در آن شرکت جستند مانند غزل سراقی، محبوبه میر ابوطالبی، محبوبه حلاجیان، زهره پور بایگان، محمد قمری، فاطمه صفایی، نغمه کساری گیلک، عطیه سادات، سهیلا مجدی، فاطمه کوهی، فاطمه سادات حسینی، زهرا اجسانی، آسیه خلیلی، آسیه بهت، افروز جهاندیده، خدیجه مثنوی، فاطمه‌هاشمی، حسین نظری کرنق، توران چراغی، محبوبه اقبالی، وحید چهره عالم، نرگس بیات و سمانه حسنی.
زهرا کاظمی، شاعر و نویسنده ای است که نگاه همه سویه ای به کارهای ادبی ناشنوایان دارد و در این زمینه پژوهش‌هایی نیز انجام داده است. وی در کوشش است تا انجمن ادبی ناشنوایان ایران را تأسیس کند تا سبب رشد و بالندگی شاعران و نویسندگان ناشنوا شود.
شعرهای ناشنوایان شاعر تنها در برگیرنده کارهاییست که ابژه، ریخت و درونمایه آنها در باره ناشنوایان باشد. کوشش‌های نو برای چاپ کتاب شعر ناشنوایان بیشتر در کشورهای پیشرو در غرب و امریکا انجام می‌گیرد که در حقیقت، چراغ راهنمای جوانان ناشنوا در راستای سرودن شعر است.
در سال ۱۹۹۷ م- از سوی جامعه فرهنگی ناشنوایان کانادا، کتابی به نام صداهای جاندار بیرون آمد که برگزیده شعرهای خوب ناشنوایان آن کشور و دارای ۹۷ شعر با درونمایه‌های گوناگون است.
در ایران جبار باغچه‌بان و دخترش ثمینه باغچه‌بان -از بنیانگذاران آموزش و پرورش ناشنوایان-از داشتن ذوق ادبی برای سرودن اشعار کودکانه برخوردار بوده‌اند و در کلاس‌ها، شاگردان ناشنوا را با چکامه‌های ساده و دارای وزن آشنا می‌ساختند.
با افزایش شمار باسوادان ناشنوا(برآمده از گسترش آموزش و پرورش ناشنوایان در ایران) سبب گرایش ادبی ناشنوایان و افزایش توانایی‌شان برای خلق آثار ادبی از جمله شعر شده است.
و اما دیدگاه ناهید حیدر زمانی در این مورد: «از شاعران ناشنوای ایران از کامران رحیمی، دکتر میترا محمودی، حبیب مهدوی و فاطمه شفیعی میتوان نام برد که شعر هاشان به گونه‌ای بستگی با چالش ناشنوایی دارد و در روزنامه اطلاعات، شکست سکوت و خبرنامه کانون ناشنوایان ایران چاپ شده است.»
«شعر در مدرسه، سروده کامران رحیمی در سال ۲۰۰۶ میلادی که برای باغچه‌بان سروده شده، یکی از بهترین نمونه شعرهای ناشنوایان ایران شناخته میشود و داده‌های در خور توجه‌ای در باره دنیای ناشنوایی به خواننده انتقال میدهد.»
قهرمان جهان شعر
آنچه از خدا میدانم این است که صاحب دستانی است؛ چرا که مرا لمس میکند و هیچ‌چیز روشن‌تر از این برایم نیست در میان انبوه موجودات نامریی زندگی می‌کنم و مثل پرنده حشرهخوار شب دایم می‌شنوم؛ اما فقط یک‌بار به من اشاره شد. وقتی که همه امیدها نقش بر آب شد, تو آخرین امید ما هستی. خدا یا هرگز مگذار که صدایت بزنم و از آخرین فرصت خود محروم شوم که به همان سرعتی که میآید ناپدید شود و من به قدرت لایزال تو شک کنم. تنها چیزی که می‌خواهم این است به وجود خود ادامه بده؛ دستان‌ات را دریغ مدار. مرا همچنان بنواز (روزبه قهرمان)»
* شرایط حضور در دوره کسب و کار بین المللی ویژه بانوان پارالمپیکی
سازمان جهانی Ernst & Young، قصد دارد دوره های آموزش مدیریت کسب و کار را در سطح بین المللی و برای بانوان ورزشکار پارالمپیکی برگزار نماید.
این سازمان جهانی متشکل از چندین شرکت با مسئولیت محدود و هویت مستقل است که در انگلستان به ثبت رسیده و در بیش از ۱۵۰ کشور دارای ۷۰۰ دفتر اداری است.
هدف این شرکت ایجاد خدمات برابر و اعتماد سازی در اقتصادهای گوناگون می باشد که در این خصوص به ایجاد شبکه در بین جوامع مختلف پرداخته است.
این شرکت اقدام به ایجاد یک شبکه مشاغل ورزشی برای بانوان نموده تا از بانوانی که دارای پتانسیل مدیریتی هستند، حمایت نماید و در عین حال پل ارتباطی میان آنها ایجاد کند.
یکی از اقدامات مهم این شبکه، اجرای برنامه آموزش جهانی است و از میان ورزشکاران خانم در سراسر جهان ۲۰ نفر را برای شرکت در این دوره آموزشی بین المللی انتخاب می کند.
در این دوره آموزشی هر کارآموز منتخب به مدت ده ماه آموزش های لازم در حوزه کسب و کار را از طریق مدرسین دریافت خواهد کرد و برای شرکت در آن هزینه ای پرداخت نمی کند.
با توجه به فرارسیدن زمان ارسال درخواست از سوی ورزشکاران برای حضور در این برنامه آموزشی در سال ۲۰۲۱، از افرادی که واجد شرایط زیر هستند درخواست می شود اطلاعات دقیق خود را جهت بررسی به روابط عمومی کمیته ملی پارالمپیک ارسال نمایند:
-متقاضی شرکت در این دوره می بایست در حال حاضر ورزشکار بوده و یا سابقه شرکت در مسابقات پارالمپیک و بین المللی را داشته باشد
-علاقه مند به فعالیت در حوزه کسب و کار بین المللی و یا دارای زمینه مرتبط باشد
-محدودیت سنی برای ورزشکاران متقاضی وجود ندارد
-متقاضی می بایست از مهارت کافی در محاوره زبان انگلیسی برخوردار باشد.
افراد واجد شرایط به صورت مجازی در مصاحبه شرکت می کنند و در نهایت ۲۰ نفر برای شرکت در این دوره انتخاب خواهند شد.
متقاضیان تا پایان مهر ماه سال جاری فرصت دارند اعلام آمادگی خود را از طریق پیام رسان واتس اپ یا تلگرام به شماره ۰۹۱۲۳۲۷۱۶۹۵ اعلام نمایند.
* او را کشتم و برای صحنه سازی به خودم چاقو زدم
شرق نوشت: چند روز پیش مردی سوار بر خودروی خود را به پلیس استان البرز رساند و درحالی‌که زخمی و خون‌آلود بود زنی را نشان داد که او نیز مجروح شده و نیمه‌جان در صندلی جلوی ماشین افتاده بود.
این مرد گفت: یک زورگیر به ما حمله کرد و با چاقو زد و فرار کرد. زن و مرد زخمی که هر دو هدف ضربات عمیق قرار گرفته بودند به بیمارستان منتقل شدند، اما زن ۳۰ ساله به نام سمیرا طاقت نیاورد و تسلیم مرگ شد. مرد جوان به نام بهنام با وجود عمیق‌بودن ضربات با تلاش پزشکان زنده ماند و تحت بازجویی قرار گرفت.
او گفت: من و نامزدم برای صحبت بیرون رفته بودیم که یک موتورسوار سراغ‌مان آمد و خواست گوشی‌های ما را زورگیری کند، اما من و نامزدم مقاومت کردیم و او هر دو ما را با چاقو زد و سپس فرار کرد. کارآگاهان وقتی تحقیق در این رابطه را آغاز کردند، به این نتیجه رسیدند که حرف‌های بهنام منطقی نیست، چون او و سمیرا سوار خودرو بودند و در صورت حمله یک مهاجم می‌توانستند به‌سادگی شیشه اتومبیل را بالا بدهند و فرار کنند. با این وجود فیلم‌های دوربین‌های موجود در محدوده موردنظر بررسی شد و در این مرحله به اثبات رسید موتورسواری با مشخصات اعلامی از آنجا عبور نکرده است. این‌گونه بود که بهنام بار دیگر تحت بازجویی قرار گرفت و این بار واقعیت را برملا کرد. او گفت: من و سمیرا مدتی قبل با هم ازدواج کردیم، اما به‌خاطر اختلافاتی که داشتیم جدا شدیم تا اینکه بعد از مدتی من تصمیم گرفتم دوباره با سمیرا ازدواج کنم به همین دلیل با او مذاکره کردم و قرار شد چند جلسه با هم صحبت کنیم تا اگر به توافق رسیدیم دوباره زیر یک سقف برویم.
در همین اثنا بود که به سمیرا شک کردم و احتمال دادم او با فردی رابطه دارد به همین دلیل از دستش عصبانی شدم. متهم ادامه داد: روز حادثه برای صحبت بیرون رفته بودیم که موضوع شک خود را مطرح کردم و بعد از آن درحالی‌که عصبانی شده بودم، سر سمیرا را هل دادم و با چاقو ضربه‌ای به کمرش زدم. بعد برای اینکه صحنه‌سازی کنم با چاقو ضرباتی را نیز به خودم وارد کردم و درحالی‌که خون‌آلود بودم خودم را به پلیس رساندم و ادعا کردم هدف زورگیری قرار گرفته‌ایم. بنا بر این گزارش متهم در حال حاضر در بازداشت به سر می‌برد و تحقیقات از او ادامه دارد.