* باید اعتمادسازی کنند. دکتر روحانی، رئیس جمهوری در مصاحبه با شبکه تلویزیونی فاکسنیوز، اعتمادسازی را لازمه هر گونه برنامه ریزی برای رسیدن به اهداف مد نظر دو ملت ایران و آمریکا دانست و تأکید کرد: دولت آمریکا با خروج از برجام و اعمال تحریمهای دارویی علیه ملت ایران، این اعتماد را از بین برده است و اگر اکنون علاقه مند به مذاکره است، باید با توقف فشارها، اعتمادسازی کند. * در نخستین دیدار انگلا مرکل، صدر اعظم آلمان با رئیس جمهوری ایران، مرکل ضمن استقبال از پیشنهاد طرح «ابتکار صلح هرمز» ایران، گفت: این ابتکار را با علاقه مندی بررسی خواهیم کرد. * «علی ربیعی» سخنگوی دولت در یادداشتی توییتری نسبت به سخنان رئیس جمهوری آمریکا در مجمع عمومی سازمان ملل واکنش نشان داد. در توییتهای علی ربیعی آمده است: ترامپ در سازمان ملل سعی کرد گفتمان صلح را مصادره کرده و ایران را به شکل کشوری خشونت طلب بازنمایی کند.

.............پرونده

* بازخوانی یک حادثه، افقهای ناروشن رفع خطر/ یک اظهار نظر کاملاً متفاوت: بررسی حادثه ای که برای مرحوم جواد ایزدی رخ داد، با اظهار نظر مسئولان مرتبط ابعاد تازه ای پیدا کرد. قدرت افتخاری، مدیر عامل شرکت اتوبوسرانی اصفهان در گفتگو با ایران سپید، وقوع این گونه حوادث را به یک علت خلاصه نمیکند و بر این باور است که هر حادثه قطعاً علل متعددی دارد: «علل و دلایل مختلف در یک زمان و مکان جمع میشوند و حاصل هم افزایی آنها یک حادثه را رقم میزند. از نظر حقوقی و راهنمایی و رانندگی شاید یک علت تامه به عنوان علت حادثه عنوان شود؛ مثلاً عدم رعایت سرعت، عدم توجه به جلو و قِص علی هذا که عمدتاً راننده را به عنوان مقصر اصلی معرفی میکنند. این یک واقعیت کلیست که در مباحث حقوقی و بیمه ای، به این روش متوسل میشوند. اشکالی که این روش دارد، این است که ما را از دیگر علل دور میکند که به نوبه خود اثرات زیادی دارند. مثلاً بسیاری از خودروهای ما نا ایمن هستند و چون نمیتوانیم آنها را عوض کنیم، در تصادفات راننده یا مسافر یا عابر را به عنوان مقصر اعلام میکنیم. هرچند که نیروی انسانی نقش عمده ای در وقوع یا حتی عدم وقوع حادثه دارد.» افتخاری از روز حادثه درگذشت جواد ایزدی، به عنوان روزی تلخ یاد میکند و در یک اظهار نظر متفاوت، علت حادثه را تماماً قصور راننده عنوان نمیکند: «در حادثه ای که برای مرحوم ایزدی رخ داد و روز تلخی را در خاطر همه ما ثبت کرد، تنها علت حادثه قصور راننده نبود و علل دیگری هم جمع شد و این حادثه تلخ را رقم زد.» وی در تشریح نظر خود اظهار میدارد: «مسیرهای بی آر تی و ایستگاهها به مرور بهبود پیدا کرده اند. بسیاری از ایستگاهها مجهز به رمپ یا مسیر ویژه ی نابینایان نیستند. با پیگیریهای صورت گرفته، این نقایص در حال تکمیل است، اما هنوز در بسیاری از ایستگاهها این تجهیزات نیست و حتی نصب رمپ که یک امکان اولیه برای معلولان است، با مشکلات عدیده ای همراه است. فرار از مسئولیت و عدم پاسخگویی راحت است؛ میشود همه تقصیرها را گردن یک نفر انداخت و به دلایل دیگر نپرداخت، اما واقعیت چیز دیگریست. ضمن اینکه اگر راننده ما کمی مکث میکرد این اتفاق برای مرحوم ایزدی نمی افتاد یا نهایتاً منجر به فوت ایشان نمیشد؛ هرچند مرحوم ایزدی حدود ساعت ۷:۳۰ صبح دچار این حادثه شد و ساعت ۱۳:۳۰ فوت کرد.» وی ادامه میدهد: «ایستگاههای بی آر تی طوری طراحی شده است که امکان پهلو گیری دقیق اتوبوس با لبه سکو وجود ندارد. حد اقل ۲۰ یا ۳۰ سانت بین سکو و اتوبوس فاصله است که این فاصله برای یک فرد غیر معلول شاید زیاد نباشد؛ این مشکل حتی در ایستگاههای مترو هم هست که البته با پلی اورتان آن فاصله ها را پر کرده اند. موقعیت حادثه چنین بود که روسازی نامناسب، باعث بالا زدگی آسفالت کنار ایستگاه شده؛ اگر سطح کناری ایستگاه هموار بود، شاید این امکان وجود داشت که ۲۰ یا ۳۰ سانت نزدیک به ایستگاه پهلو بگیرد. دقیقاً ۲۰-۳۰ سانت از لبه ایستگاه به شکل طولی بالا زدگی آسفالت وجود دارد که راننده را وا میدارد کمی با آن فاصله بگیرد. مرحوم ایزدی به جای اینکه پایش را روی سکو قرار دهد، از اتوبوس پیاده شده و پایش را روی زمین میگذارد و عملاً بین اتوبوس و سکو گیر میکند. این طور نبود که دست یا پا یا کیفی از ایشان داخل اتوبوس گیر کند و راهبر ما پا روی گاز بگذارد. مرحوم ایزدی از اتوبوس پیاده شده، اما به جای اینکه پا روی سکو بگذارد که ۵۰ سانت از زمین فاصله دارد، پا را روی زمین گذاشته و همان لحظه راننده تعجیل کرده و ایشان شاید هول شده یا دستش را کنار اتوبوس گذاشته یا تعادلش را از دست داده؛ من هم که فردی غیر معلول هستم، اگر در این فاصله کنار اتوبوس باشم، ممکن است زمین بخورم. خلاصه ایشان کاملاً از اتوبوس پیاده شده و این طور نبود که پایشان روی رکاب مانده باشد. شواهد پلیس هم این را تأیید میکند. فاصله ای که اتوبوس توقف کرده، یک و نیم متر بعد از این موقعیت بود؛ یعنی وقتی مرحوم ایزدی زمین خورد، راننده ما هم اتوبوس را متوقف کرد. اصلاً هیچ قسمت از بدن ایشان زیر اتوبوس قرار نگرفته بود.» افتخاری در ادامه به موضوع آموزش اشاره میکند و اظهار میدارد که اقشار مختلف جامعه آموزشهای لازم در برخورد با معلولان را ندیده اند: «من این نکته را در تلویزیون هم عنوان کردم که اقشار جامعه آموزشهای لازم در نحوه برخورد با افراد معلول را ندیده اند. برخی هم از سر دلسوزی رفتارهایی میکنند که خوشآیند نابینایان و دیگر معلولان نیست. عمر اتوبوس رانی اصفهان به بیش از ۵۰ سال قبل میرسد. ما چند ماه قبل از این حادثه به راهبرهایمان آموزش نحوه برخورد صحیح با مسافران ویلچری را دادیم. این نکته هم شایان توجه است که بسیاری از راننده های ما مسافران معلول و به ویژه نابینایان را میشناسند. ما تازه آموزشهایمان را شروع کردیم و البته هنوز شیوه کار به صورت آکادمیک نیست؛ اما در همین زمینه از مشورت انجمنهای معلولان و مشاور شهردار که خود معلول ویلچریست بهره برده ایم.» ادامه دارد...

.............بهداشت و سلامت

* کودکان بدون صبحانه مدرسه نروند: یک متخصص تغذیه گفت: کودکان هرگز نباید صبحانه نخورده به مدرسه بروند و در این بین سال اول مقطع دبستان از اهمیت بیشتری برخوردار است. نیستانی افزود: کودکان در سنین مدرسه شروع به وزنگیری میکنند و جنس بافتی که در این دوران ایجاد میشود بسیار مهم است. اگر بیشترین بافتی که در بدن کودکان از ۷ سالگی تا دوران بلوغ ایجاد میشود، بافت چربی باشد، احتمال چاق شدن و چاق ماندن این کودکان وجود دارد. عادات و ترکیب غذا، ذائقه مصرف میان وعده در کودکان از اهمیت بالایی برخوردار است. مصرف خوراکیهایی مثل کیک یا بیسکویت به دلیل حجم کم و کالری بالا میتواند به ضرر کودکان تمام شود؛ چرا که در ترکیبات این مواد مقادیر زیادی از چربی و قند آزاد وجود دارد. فردی که به مواد غذایی ناسالم و روشهای نادرست تغذیه ای عادت کرده، این عادات غذایی را تا بزرگسالی با خود حمل میکند.

............از شش نقطه جهان

* معماری که به صدای ساختمانها گوش میدهد: آنها که تجربه نابینا شدن در سنین بالا را داشته اند، حتماً با نگارنده همنظر هستند که آشنایی با یک یا چند نابینای توانمند و موفق میتواند در بازگرداندنشان به آغوش زندگی عادی و طبیعی بسیار مؤثر باشد. اتفاقی که برای «Chris Downey» به خوبی رقم خورد. کارشناسان حوزه توانبخشی میگویند ۹۹ درصد آدمهایی که در سنین جوانی یا بالاتر نابینا میشوند، هرگز تجربه برخورد یا همکلامی با هیچ نابینایی را در زندگیِ پیش از نابینایی نداشته اند. به همین سبب هم دنیای جدید پر است از انواع ترس و وحشت و شرایط و اتفاقات ناشناخته. کریس هم جزو همان ۹۹ درصد بود. بعد از دو دهه سابقه در معماری، در سال ۲۰۰۸ و در پی عمل جراحی برای برداشتن یک تومور در مغزش، بینایی خود را به کل از دست داده بود. یکی از کارهایی که مؤسسات توانبخشی به آن میپردازند، این است که بر اساس حرفه و میزان تحصیلات افراد دیر نابینا، از میان نابینایانِ قدیمی کسی را با او مرتبط میکنند تا تجربیاتش را در اختیار فرد آسیبدیده قرار دهد. نظیر همین کار هم برای کریس صورت گرفت. به مرکز نابینایان «خانه نور» در کالیفرنیا مراجعه کرد و از آموزشها و کمکهای توانبخشی این مرکز بهره گرفت تا بتواند زندگی را دوباره از سر بگیرد.

کریس از جمله کسانی بود که پس از نابینایی، به جای پرداختن به سرگرمیها یا مشاغل مرسوم در میان نابینایان، تلاش کرد با استفاده از فناوریهای موجود، حرفه قبل از نابینایی را پی بگیرد. او که معماری حازق به حساب میآمد، به صرافت راهی افتاد تا همچنان معماری را پی بگیرد. با این تفاوت که او این بار از جایگاه خود در این حرفه و هنر، به نفع نابینایان بهره برد. کریس درباره بازگشت خود به حرفه معماری میگوید: «قبل از نابینایی با یک نگاه میتوانستم تمام نقشه یک ساختمان را از نظر بگذرانم و از جزئیاتش آگاه شوم. حالا اما با انگشتانم فکر میکنم. نقشه ساختمانها را به شکل برجسته چاپ میکنم و با لمس خطوط مختلف، آن را تصور میکنم. من حالا علاوه بر معماری، به نیازهای یک گروه خاص در طراحی ساختمانها هم تسلط کامل دارم. حالا به عنوان یک معمار نابینا خوب میدانم که نابینایان در زمان تردد در ساختمانهای مختلف چه میخواهند و چه چیزهایی آنها را آزار میدهد.» او همچنین به نکته جالبی در طراحی ساختمانها اشاره میکند که تا پیش از نابینایی هیچ توجهی به آن نداشته است: «بعد از نابینایی، به شدت به موضوع معماری و تأثیر آن بر آکوستیک ساختمانها علاقمند شده ام. کیفیت انعکاس صدای پای نابینایان یا صدای حرف زدن آدمها یا کار کردن دستگاهها در یک ساختمان به میزان قابل توجهی بر راحتی حضور و تردد عابران نابینا تأثیر میگذارد. از همین رو سعی دارم در طراحیها به این نکات به طور خاص توجه کنم.» ساختمان خانه نور کالیفرنیا، از جمله ساختمانهایی است که کریس طراحی آن را به عهده داشته است.

.............گزارش فرهنگی

* چشمه میزبان نابینایان: عصر دومین روز از پاییز، جمعی از نابینایان به میزبانی «سوینا» و نشر چشمه گرد هم آمدند تا جدیدترین کتابی را که مطالعه کرده بودند، نقد کنند. به گزارش ایران سپید، این جلسه به ابتکار و اهتمام «سوینا» با مدیریت گلاره عباسی، بازیگر سینما و تلویزیون و به میزبانی نشر چشمه، با حضور مهدی یزدانی خرم داستاننویس، مجید سرایی روزنامه نگار و منتقد و با اجرای پوریا عالمی روزنامه نگار و طنزنویس و جمعی از نابینایان اهل مطالعه برگزار شد. نابینایان در این جلسه کتاب «هیچکس مثل تو مال اینجا نیست» نوشته میراندا جولای، نویسنده آمریکایی که به وسیله نشر چشمه با صدای گلاره عباسی صوتی شده بود، نقد و بررسی کردند. پوریا عالمی در ابتدای جلسه ضمن اظهار آشنایی با معلولیت، خاطره کوتاهی نقل کرد که در آن به شکل کاملاً ملموس شرایط ناگواری را که معلولان با آن مواجهند، درک کرده بود. او گفت که بر اثر حادثه ای پایش شکست و مجبور شد از عصا استفاده کند. در طول مدتی که عصا دست میگرفت، متوجه شد معلولان تا چه میزان در رفت و آمد دچار مشکل هستند. گلاره عباسی نیز ضمن اظهار این نکته که سوینا به هیچ وجه به دنبال جدا کردن نابینایان از جامعه نیست، تأکید کرد که هدف اصلی سوینا، فراهم ساختن امکان حضور نابینایان به اتفاق همراهانشان برای تماشای فیلم در سینماهاست. وی اظهار داشت: «برای اولین بار سوینا با همکاری نشر چشمه اقدام به برگزاری جلسات نقد کتاب به شکل مستمر کرده و من امیدوارم در ادامه این مسیر، اتفاقات خوبی با همراهی نابینایان رقم بزنیم.» در ادامه این جلسه، مجید سرایی به عنوان منتقد به ویژگیهای مجموعه داستان «هیچکس مثل تو مال اینجا نیست» اثر «میراندا جولای» نویسنده آمریکایی اشاره کرد. وی اظهار داشت که کشمکشهای میان تخیل و واقعیت، نخ تسبیح هفت داستان این مجموعه است که زمینه فکری اتفاقات داستانها، حسرت روزهای از دست رفته، آرزوهای دست نیافته، نبود یک منطق صحیح در روابط انسانی، سرگشتگی در جهان کنونیست که ماحصل زندگی در یک جامعه رفاهزده و فراصنعتیست. وی افزود: «نویسنده با روایتی ساده تلاش کرده خواسته های خود را که دغدغه های ذهنیش محسوب میشوند، با رفت و آمد میان تخیل و واقعیت روایت کند. البته که این تصویرهای ذهنی، به معنی اعتراض به سرمایه داری و صنعتی شدن جامعه آمریکا نیست.» مهدی یزدانی خرم نیز در ادامه این جلسه، با برشمردن ویژگیهای کتاب صوتی، درباره این کتاب اظهار داشت: «محتوای این مجموعه داستان، بیانگر نادیده گرفته شدن قهرمان داستان از سوی اطرافیانش است. او به دنبال این است از هر راهی که میتواند، کاری کند تا جدی گرفته شود. همین است که ما سرخوردگی و سرگردانی را در سراسر داستانها میبینیم. میراندا جولای از جان چیور، یکی از نویسنده های شهیر آمریکا الگو گرفته و شاید فضای نوشته هایش کمی رنگ و بوی روانکاوی شخصیتی داشته باشد.»

............ورزشی

* کسب دو طلا برای جودوی نابینایان در ازبکستان: ملیپوشان دسته سنگین وزن جودوی نابینایان کشورمان با غلبه بر تمامی حریفان خود، دو مدال طلا در مسابقات گرندپری ازبکستان به ارمغان آوردند و شانس خود برای کسب سهمیه پارالمپیک توکیو را افزایش دادند. در اولین روز از رقابتهای گرندپری جودوی نابینایان که در ازبکستان در حال برگزاری است، محمدرضا خیر اللهزاده، جودوکار وزن +100 کیلوگرم کشورمان در دور نخست استراحت داشت، در دور دوم رقابت خود با حریف ترکیه ای وارد تاتامی شد و وی را ضربه فنی کرد. وی سپس رقیب خود از انگلستان را مغلوب کرد و راهی فینال شد. خیر اللهزاده در مرحله فینال با نماینده گرجستان که پس از جودوکار نابینای کشورمان رنکینگ ۲ جهان را دارد، رقابت کرد و با برتری برابر این جودوکار، به مدال طلا دست یافت. وحید نوری، دیگر نماینده کشورمان نیز در وزن -۹۰ کیلوگرم در دور اول نماینده ای از کره جنوبی را ضربه فنی کرد، در دور دوم حریف ازبکی را شکست داد و در نیمه نهایی جودوکاری از فرانسه را از پیش رو برداشت. نوری در فینال این مسابقات با شکست دادن رقیب گرجستانی، دومین مدال طلای گرندپری را به نام ایران زد و قهرمان شد. نماینده گرجستان در نیمه نهایی، حریف اکراینی را شکست داده بود که او رنکینگ یک جهان را در اختیار داشت. * اسامی نهایی تیم ملی فوتبال پنج نفره: اعضای تیم ملی فوتبال 5 نفره نابینایان کشورمان در اردوی متصل به اعزام خود برای شرکت در مسابقات آسیایی تایلند هستند و شامگاه پنجم مهر راهی میشوند. امیر پور رضوی، بهزاد زادعلی اصغر، صادق رحیمی، حسین رجبپور، احمدرضا شاهحسینی، سامان اجرتدست، مرتضی کریمی، رسول باصری، میثم شجاعیان و مرتضی رمضانی، ملیپوشان اعزامی به مسابقات آسیایی تایلند هستند. جواد فلفلی به عنوان سرمربی، امیرحمزه زارع و محمدرضا شاددل به عنوان مربی، تیم ملی را هدایت و رهبری میکنند.

............چاردیواری

* با سلام و تبریک آغاز سال تحصیلی به دانشآموزان و معلمان عزیز کمبینا و نابینا و نیز گرامی داشت هفته دفاع مقدس و 5 مهر، روز شکست حصر آبادان. جا دارد تشکیل نخستین جلسه کمیته هماهنگی و نظارت بر قانون حمایت از حقوق معلولان را که روز دوشنبه با حضور دکتر جهانگیری، معاون اول رئیس جمهوری در محل دفتر ریاست جمهوری برگزار شد، به همه عزیزان تبریک بگویم؛ زیرا این کمیته، بالاترین نهاد نظارت بر قانون شهروندان معلول است و قطعاً تشکیل آن موجب قوتبخشی روند اجرای این قانون خواهد شد. در این خصوص توجه شما را به یادداشت سخن هفته روز شنبه 6 مهر جلب میکنم. اما تماسها و پیامکهای شما: آقای شریعتی از اصفهان و خانم راشدی از مشهد هر دو به شدت به میزان کم افزایش مستمریها اعتراض کردند و آن را موجب خجالت مسئولان دانسته اند. همچنین آقای شریعتی ضمن قدردانی از گزارشهای مربوط به درگذشت جواد ایزدی عزیز، خواهان نصب سیستم گویا در تمام اتوبوسهای بی آر تی شدند که حد اقل سه سال است شبکه تشکلهای نابینایان پیگیر این ماجراست که در نهایت در چند ماه گذشته شاهد راه اندازی این سامانه گویا در برخی اتوبوسهای ناوگان بی آر تی تهران بودیم، اما قطعاً این فناوری باید در تمام سیستم حمل و نقل شهری کشور راه اندازی شود. البته تشکلهای شهرستان باید در محدوده شهر خود این خواسته را از شهرداریها پیگیری کنند. آقای حیدر همرنگ از تهران به عدم مناسبسازی ایستگاههای مترو اشاره کردند که این امر نیز در حال پیگیری است. اخیراً طبق تفاهمنامه شهرداری تهران با انجمن باور مقرر شده است تیم بازرسین آموزشدیده این انجمن اقدام به ارزیابی ضوابط دسترس پذیری ایستگاههای متروی شهر تهران نموده تا بر اساس محتوای این گزارش، رفع نواقص دسترس پذیری در دستور کار مترو قرار گیرد. دوستان عزیزمان حقیقی از تهران و فرزندی از اصفهان خواهان اخبار مربوط به لیگ برتر فوتبال و نیز درج اخبار هواشناسی در کانالهای ایران سپید شدند. قابل توجه شما دوستان، دسترسی شما به این اخبار از طریق رسانه هایی مثل رادیو بسیار سریعتر و بروزتر از روزنامه خواهد بود. اجازه دهید حجم محدود روزنامه به اولویتهایی اختصاص یابد که کمتر از طرق دیگر در دسترس شما است. آقای موحدزاده خواننده قدیمیمان از اصفهان در خصوص مصلحت تلاش برای واگذاری امور نابینایان از بهزیستی به شهرداریها پرسیده اند. دوست عزیز! برخلاف کشورهای اروپای غربی و شمالی، شهرداریها در ایران نهاد خدمات اجتماعی و حمایتی نیستند؛ در نتیجه نه جایگاه قانونی، نه ساختار و نه بودجه این نهادها برای ارائه خدمات اجتماعی به شهروندان معلول طراحی و پیشبینی نشده است. این مشکل را باید از راه اصلاح و بهینه سازی سازمان بهزیستی و تحول ساختاری در آن انجام داد. در خصوص اعتراض به تیتراژ پایانی سریال ستایش در هفته آینده، میزگردی را برگزار و چاپ خواهیم کرد. با سپاس و ایام بکام.

............اطلاعرسانی

شرکت پکتوس در سلسله همایشهای خود در استانهای مختلف کشور، هفته آینده در نظر دارد همایش آشنایی با برجسته نگار هوشمند همراه در سه استان زنجان، کهگیلویه و بویراحمد و کرمان را برگزار کند. زمان و مکان به شرح زیر است: کرمان چهارشنبه 10 مهر، ساعت 10 الی 12، کتابخانه مرکزی. آدرس: کرمان، چهار راه ولی عصر، خیابان شهید رجایی، کتابخانه مرکزی، سالن اجتماعات باستانی پاریزی. شماره تماس با آقای پیمان رضاییزاده: 09135027977. زنجان، سه شنبه 9 مهر، ساعت 15:30 الی 18:30 کتابخانه اندیشه سپید. آدرس: زنجان، بلوار 22 بهمن، جنب پارک رجایی، کتابخانه اندیشه سپید. شماره تماس با رضا عابدینی: 09128425532. کهگیلویه و بویراحمد چهارشنبه 10 مهر، ساعت 10 الی 12:30 کتابخانه مرکزی نهاد، بخش نابینایان. آدرس: یاسوج، بلوار آیت ا... کاشانی، کتابخانه مرکزی، بخش نابینایان. شماره تماس با مهدی خسروی: 09173419048.