به گزارش ایران سپید به نقل از ایران آنلاین روباتی که می‌تواند یک شهر را تسخیر کند و همه چیز را از بین ببرد و در مقابل روبات دیگر حامی بشر در مقابل روبات نابودگر باشد، چطور؟ انسان‌هایی آزمایشگاهی که تراشه‌هایی در بدن دارند و از راه دور کنترل می‌شوند هم از داستان‌های جذابی محسوب می‌شوند که ذهن بیننده را درگیر می‌کنند. اما یک کمپانی امریکایی در ویسکانسین که ملقب به «سرزمین لبنیات امریکا» است، تا چند روز دیگر یعنی اول آگوست (10 مرداد) قرار است به یکی از این رویاها جامه عمل بپوشاند و به این ترتیب جهان یک گام به تکنولوژی سایبورگ (cyborg) نزدیک‌تر شود.
سال هاست که مجمع دوستداران و طرفداران تراشه(transhumanism)، گروهی به نام grinders را پایه‌گذاری کرده‌اند که اعضای آن علاقه بسیاری دارند تراشه‌های الکترونیکی و میکروچیپ‌ها را درون بدن خود جاسازی کرده و این تجربه را قبل از دیگران داشته باشند. این گروه معتقدند خود را وقف علوم کامپیوتری و دیجیتال کرده‌اند، چرا که مطمئن هستند روزی همه کارها در جهان با تراشه‌های موجود در بدن انسان‌ها انجام خواهد شد چیزی شبیه فیلم‌های تخیلی که پیش از این گمان می‌شد تنها در فیلم‌ها قابل تصور است و هیچ وقت نمی‌تواند در زندگی واقعی، نمود داشته باشد. ولی حالا به یمن تکنولوژی، این ایده‌ها قابل اجرا شدن هستند و روزی می‌تواند در زندگی معمولی همه مردم جهان دیده شود. در همین راستا، کمپانی‌هایی در اروپا به این عرصه وارد شده‌اند اما امریکا تاکنون در این زمینه عقب مانده بود که حالا با توان مضاعف به این وادی پا گذاشته است.
در سال 2015 برای نخستین بار یک استارتاپ سوئدی به نام Epicenter که در زمینه حمل و نقل ریلی فعالیت می‌کند، از روش کاشت تراشه به عنوان جایگزینی برای خرید بلیت‌های مشتریان دائم خود استفاده کرد و همچنین 150 نفر از کارکنانش نیز چندسالی است که در بدن آنها تراشه کاشته شده است. این بار نیز یک کمپانی سوئدی با شرکت Three Square Market (32M) که یک کمپانی طراحی نرم افزار است همکاری کرده تا در قالب طرحی خاص برای نخستین بار در جهان، همه کارمندان خود را مجهز به یک میکروچیپ یا تراشه ویژه کند. این تراشه RFID که به اندازه یک دانه برنج است و زیر پوست درست حدفاصل انگشت اشاره و شست، کاشته می‌شود از تکنولوژی NFC (ارتباط میدان نزدیک) استفاده کرده و به کارمندان این امکان را می‌دهد که بدون استفاده از دست و به صورت اتوماتیک، در اتاق محل کار خود را باز کرده، رمز کامپیوتر را وارد کنند یا در ساعات استراحت خود اسنک، قهوه و... را از فروشگاهی که در این کمپانی ساخته شده، تنها با حرکت دادن دست خود انجام دهند. گفته می‌شود که چون بین دو انگشت چربی کمی وجود دارد، یک سوزن بسیار ریز حاوی تراشه، وارد چربی شده و پس از تزریق آن، سوزن از بدن خارج می‌شود. گفتنی است که این کار تنها در عرض چند ثانیه انجام شده و تراشه در بدن کاشته می‌شود تا در ساختمان این شرکت همه کارها با استفاده از این تراشه انجام گیرد.
«تاد وستبی» مدیرعامل این کمپانی گفت: ما می‌خواهیم همه کارمندان‌مان به این تراشه مجهز شوند تا تمام کارها اعم از خرید، باز کردن قفل گوشی و کامپیوتر، پرداخت‌های بانکی، ذخیره اطلاعات پزشکی و...، همگی به صورت اتوماتیک و بدون نیاز دست انجام شود. درواقع می‌توان گفت که این تراشه، یک کارت اعتباری است که درون دست کاربر جاسازی شده و می‌تواند جایگزینی مناسب برای پسوردها باشد. وی ادامه داد: ما تلاش داریم تا این تکنولوژی را فراگیر کنیم و حتی اعتقاد داریم که در آینده پاسپورت، حمل و نقل، هرگونه کار تجاری و... همه و همه فقط با این تراشه‌های کاشتنی انجام پذیر باشد و به این ترتیب میزان تقلب و جعل اسناد و... نیز بسیار کمتر شود. مدیرعامل کمپانی32M ادامه داد: این میکروچیپ شبیه تراشه‌ای است که در کارت‌های هوشمند یا میکروچیپ‌هایی برای حیوانات خانگی به کار رفته و می‌تواند اطلاعات زیادی را در خود ذخیره کند. درواقع می‌توان این تراشه را جایگزینی برای کارت‌های اعتباری با امنیت بالاتر دانست پس بی‌شک سرانجام به راه استاندارد پرداخت پول و... در جهان تبدیل خواهد شد. البته شاید برخی هم علاقه‌ای به کاشت تراشه نداشته باشند و این تراشه را در قالب جواهرآلات، ساعت یا بخشی از گوشی هوشمند بیشتر پذیرا باشند پس باید به فکر طراحی ویژه آن بود.
وی افزود: تاکنون بیشتر کارمندان برای پیوستن به این طرح اعلام آمادگی کرده‌اند و قرار است طی جشنی ویژه با عنوان چیپ پارتی یا میهمانی تراشه، به صورتی هماهنگ، این تراشه در دست کارمندان کاشته شود که این کار در نوع خود بی‌نظیر است و برای نخستین بار در جهان یک گروه همراه با هم دارای تراشه خواهند شد. به گفته وی، برای دیگر کارمندان هم که علاقه‌ای به کاشت تراشه ندارند از دستبند یا انگشترهای فناورانه هوشمند استفاده می‌شود تا به هر حال همه کارمندان این شرکت در محیطی کاملاً تکنولوژیک فعالیت داشته باشند. برخی از کارمندان که برای کاشت تراشه در دست خود اعلام آمادگی کرده‌اند می‌گویند بسیار خوشحال هستند که به عنوان نخستین نفرات در امریکا از این تکنولوژی جدید استفاده می‌کنند و به این ترتیب درواقع آینده را در دست خود خواهند داشت.
در حالی که بسیاری به قابلیت‌های تکنولوژی تراشه‌ها اذعان دارند و معتقدند وقتی تراشه در بدن کار گذاشته شود دیگر استرس و نگرانی‌هایی همچون جا گذاشتن کیف پول، کارت‌های اعتباری، بحث بر سر پرداخت هزینه تاکسی و... از بین می‌رود و خود به خود حذف می‌شود ولی برخی آن را با مشکلاتی عمده همراه می‌دانند. به عنوان مثال برخی معتقدند که کاشت این تراشه‌ها در بدن کارمندان مناسب نیست چون نمی‌توان به همه اعتماد کامل داشت و ممکن است آنها بتوانند به این ترتیب برای آینده آن شرکت یا دفتر خطرهایی ایجاد کنند. برخی دیگر هم معتقدند مدیران با استفاده از این تراشه‌ها کارمندان خود را ردیابی می‌کنند که این نقض آشکار حریم خصوصی محسوب می‌شود. اما مدیران این کمپانی در پاسخ به این دغدغه‌ها نیز عنوان کرده‌اند در حال حاضر برای انواع این تراشه هایRFID کارآیی‌ها و وظایف بسیار محدود طراحی شده است اما به هر حال در آینده به راحتی می‌توان دنیایی را تجسم کرد که تراشه‌ها کارهای بیشتری می‌توانند انجام دهند و از آن استفاده‌های بیشتری شود. ازسوی دیگر این مدیران می‌گویند که تراشه RFID به هیچ عنوان مشابه GPS نیست پس اصلاً قابلیت ردیابی شدن کاربر عملاً وجود ندارد و به کارمندان نیز اطمینان داده شده است که این تراشه‌ها هرگز برای ردیابی آنها مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. ازسوی دیگر اگر شغل این افراد عوض شود یا از این کمپانی اخراج شوند این تراشه قابل درآوردن است.
یک گروه هم به جنبه حفظ حریم خصوصی و احتمال نقض آن اشاره دارند و گروهی نیز معتقدند که این میکروچیپ‌های RFID یا تراشه‌ها به راحتی می‌توانند در دسترس هکرها قرار بگیرند تا این مجرمان سایبری به آنها حمله کرده و اطلاعات را به سرقت ببرند به همین دلیل این عمل کمپانی 32M را زیر سؤال برده‌اند. در پاسخ به این افراد که بسیار نگران امنیت سایبری این تراشه‌های RFIDکاشته شده در بدن هستند نیز مدیران کمپانی32M می‌گویند این موضوع را نیز مد نظر داشته‌اند و به امنیت سایبری و حفظ حریم خصوصی کارمندان حاضرخود و کاربران احتمالی آینده این تراشه‌ها، بیش از هر چیز دیگر اهمیت می‌دهند. به گفته این گروه، این میکروتراشه‌ها بسیار ریز هستند و دامنه بسیار کمی هم برای هک شدن احتمالی دارند. این تراشه‌های کوچک به طور معمول می‌توانند تنها وقتی شناسایی شوند که به وسیله‌های مورد نظر بسیار نزدیک شوند به همین دلیل هم احتمال هک شدن این تراشه‌ها بسیار کم است و جای هیچ نگرانی وجود ندارد. به هرحال دنیا در نهایت به سمت زندگی هوشمند و فناورانه پیش می‌رود و اگر بخواهیم در شهرهای هوشمند آینده زندگی کنیم باید به این موارد فناورانه نیز تن بدهیم.