شناسه خبر: 20243 منتشر شده در مورخ: 1398/11/29 ساعت: 10:18 گروه: فرهنگی  
شب سرد زمستان و نفس گرم نوازنده ایتالیایی + صوت

شب سرد زمستان و نفس گرم نوازنده ایتالیایی + صوت

با توجه به اتفاقات تلخی که ایرانیان در سه چهار ماه منتهی به بهمن امسال پشت سر گذاشته اند، طبیعی است که فستیوال موسیقی فجر، در مقایسه با سالهای پیش، آنچنان فروغی نداشته باشد.

به گزارش ایران سپید در میان همین اجراهای کم رمق و خنثی اما هنوز میشود گاه و بیگاه اجراهایی یافت که ممکن است بتوانند بر وزن جشنواره امسال، کمی بیفزایند. تریو یا سه نوازی گروه ایتالیایی به رهبری «Luca Aquino»، یکی از همین معدود اجراهای ارزنده جشنواره امسال است. اجرایی که شنبه شب بر صحنه تالار وحدت، دو ساعت تمام مخاطبانش را غرق لذت کرد. البته لذتی نه از آن جنس که جیغ سوت و هورای تماشاچی را برمی انگیزاند؛ که در اجرای تریو ایتالیایی خبری از این عکس العملها نبود. گروه سه نفره ایتالیایی که شامل پیانو، کنترباس و ترومپت میشد، سبک Jazz را برای اجرای موسیقی انتخاب کرده بود. سبکی که لوکا را در دنیا با آن میشناسند. آنطور که خودِ لوکا آکینو هم در میانه اجرا توضیح داد، جَز، بر مبنای بداهه نوازی است و عوامل زیادی میتواند بر اثری که در لحظه در حال خلق شدن است، تأثیرگذار باشد. عواملی همچون حس و حال نوازنده ها، شرایط محیط و احوال شنوندگان و ... لوکا در بخش دیگری از صحبتهایش برای شنوندگان توضیح داد که در سبک جز، با توجه به همین عوامل، دو اجرا لزوماً شبیه به هم نخواهد بود و ممکن است همین گروه اگر شب دیگری در تهران اجرا داشته باشد، رپرتوار کاملاً متفاوتی را بنوازد. برآیند کلی حس و حال نوازندگان تریو ایتالیا، آن شب به یک اجرای آرام و رمانتیک منتهی شده بود. جَزی که لوکا آکینو ارائه میکند، به نوعی فقط از چارچوبهای فلسفی و فکری جز پیروی میکند و در هارمونیها، چرخش آکوردها یا شیوه نوازندگی، به تعریف کلاسیکی که شنونده عادی از جز در ذهن دارد، شباهتی ندارد. این موسیقی در فرم، کاملاً جَز است. قطعات با تمی که در ابتدا رهبر گروه با ساز خود مشخص میکند، شروع میشود و به ترتیب، هر یک از نوازندگان، سولوی خود را اجرا میکند و بقیه همراهی میکنند، تا نوبت دوباره به نوازنده اصلی برسد و او است که تعیین میکند، قطعه به پایان برسد یا با تم و فضایی جدید، ادامه یابد. اجرای لوکا هم از همین الگو پیروی میکرد، با این تفاوت که از لحاظ موسیقایی، تنه ای هم به world music یا موسیقی جهانی میزد. رد پای موسیقی جنوب ایتالیا هم از دیگر مؤلفه هایی بود که در جای جای قطعات به گوش میرسید. اصوات غیر موسیقایی، دیگر ابزاری بود که این گروه برای القای حس خود به کار میبرد. صداهایی نظیر نچ نچ، انواع دمیدنهای عجیب و غریب در ساز، ضرباتی که نوازنده با دست به بدنه ترمپت وارد میکرد، خندیدن در لوله ساز و سوت زدن. میتوانید دقایقی از اجرای شنبه شب را در وبسایت ایران سپید بشنوید.

Luca Aquino
  twitter linkedin google-buzz facebook digg afsaran
کلید واژه
 
نظرات بینندگان
نظر شما
لطفا جهت تسهیل ارتباط خود با ایران سپید، در هنگام ارسال پیام این نکات را در نظر داشته باشید:
1.ارسال پیام های توهین آمیز به هر شکل و با هر ادبیاتی با اخلاق و منش اسلامی ،ایرانی ما در تناقض است لذا از ارسال اینگونه پیام ها جدا خودداری فرمایید.
2.از تایپ جملات فارسی با حروف انگلیسی خودداری کنید.
3.از ارسال پیام های تکراری که دیگر مخاطبان آن را ارسال کرده اند خودداری کنید.
4. ثبت نظرات در سايت ايران سپيد براي هر نظر حداکثر 400 واژه است.
نام:
ایمیل:
نظر: *