printlogo


کد خبر: 21198تاریخ: 1399/4/11 13:30
سازمانهای متولی به مشکلات نابینا ناشنوایان توجه خاص داشته باشند + فایل صوتی
به مناسبت هفته حمایت از نابینا، ناشنوایان
سازمانهای متولی به مشکلات نابینا ناشنوایان توجه خاص داشته باشند + فایل صوتی
در هفته حمایت از نابینا، ناشنوایان هستیم. افرادی که با محدودیتهای جسمی بسیار، توانایی انسان را به رخ می کشند. میثم امینی یکی از این افراد است. هر چند کم شنوایی او عمیق است ولی توانسته کارشناسی مترجمی زبان انگلیسی بگیرد.

امینی  که از همکاران انجمن موج نور اصفهان است از شرایط این گروه می گوید: نابینایان روی شنوایی خود به عنوان حسی که می تواند جایگزین بینایی باشد خیلی تکیه می کنند. آنها با شنیدن می توانند راه خود را پیدا کنند؛ صدای خیابان را بشنوند و بفهمند ماشین از کدام طرف می آید. من نمی توانم هنگام رفت و آمد از شنوایی استفاده کنم. دیگر اینکه افراد نابینا می توانند از آموزشهای صوتی استفاده کنند ولی من ممکن است خیلی دقیق نتوانم متوجه صدا شوم به خصوص در کلاسهای حضوری که دیگر  چون شدت کم شنوائیم خیلی زیاد است اصلا نمی توانم استفاده کنم و بیشتر تکیه ام بر روی کلاسهای آن لاین است. من از دستگاههای گویا استفاده می کنم ولی برای استفاده از آن باید صدایش را بالا ببرم تا بشنوم.

س: آیا در هنگام کار هم مشکل پیدا می کنید؟

ج: من با صدا کار می کنم چون دسترسی به بریل خیلی کند است و هم برجسته نگار بریل گران قیمت است. اما وقتی از صدا استفاده می کنم چون مجبورم صدا را بالا ببرم برای دیگران ایجاد مزاحمت می شود. و دیگر اینکه در اثر استفاده مداوم از اسکرین ریدر ها

س: آیا از هد فن بر روی سمعک می توانید استفاده کنید؟

ج: سمعکهای من پشت گوشی است چون میزان افت شنواییم آنقدر زیاد است که سمعکهای داخل گوشی نمی توانند کاری انجام دهند. برای همین وقتی هدفن روی سمعک قرار می گیرد به سمعک فشار می آورد و خیلی ناراحت کننده است و ممکن است سمعک را بشکند. به همین دلیل استفاده از هدفن خیلی سخت است.البته بعضی از سمعکها بولوتوس دار هستند ولی سمعکهای من معمولی است.  س: موقع رفت و آمد نبود حس شنوایی را چگونه جبران می کنید؟

ج: من هیچوقت به تنهایی ازخیابان نمی گذرم. همیشه منتظر می مانم کسی کمکم کند. در رفت و آمد وقتی افراد بینا من را راهنمایی می کنند ؛ مثل اینکه می گویند: برو سمت چپ یا راست، خیلی وقتها نمی فهمم چه می گویند و باید چند بار بپرسم و گاه بعد از چند بار پرسیدن هم نمی فهمم. در جایی که خیابان نباشد بر اساس مسیری کهحفظ کرده ام می روم و می آیم.

س: در دانشگاه چگونه متوجه صحبتهای استاد می شدید؟

ج: من در دانشگاه پیام نور درس خوانده ام. البته می خواستم دوباره کنکور بدهم ولی دیدم با وضعیت شنوایی من دانشگاه پیام نور برایم مناسب تر است چون دانشگاه پیام نور بیشتر بر کتاب تکیه دارد. البته سخنرانی اساتید هم هست ولی من خیلی وقتها آن را رد می کردم  یا اگر می شد استفاده می کردم. کلاسهایی هم که عملی بود، استادها کمکم می کردند. مشکلم را درک می کردند و تا حدی کمکم می کردند

س: یعنی واضح تر صحبت می کردند؟

ج: مثلا استاد می گفت جلوی همه بنشینم و خودش هم نزدیک من می ایستاد و صحبت می کرد تا بهتر بفهمم. البته چون زبان انگلیسی بود کم شنوایی مشکل را بیشتر می کرد چون درک انگلیسی سخت است. گاه بعد از کلاس با استاد صحبت می کردم و به من پروژه می دادند. و به هر حال یکجوری با این مسئله کنار می آمدیم.

س: فکر می کنید سازمانهای متولی امور معلولان به افراد دو معلولیتی باید چه توجه خاصی داشته باشند؟

ج: اغلب ما نمی توانیم سمعکهایی که کیفیت بهتری دارند تهیه کنیم مثل سمعک بولوتوس دار که به کامپیوتر و گوشی وصل شود که بتوانیم از صدا استفاده کنیم. دیگر اینکه خدا را شکر،من شاغلم ولی پیدا کردن شغل برای کسانی که دو معلولیت دارند سخت است و در کاریابی باید به آنها کمک کرد یا مستمری بیشتری به آنها داد.از طرف دیگر تکنولوژی بریل برای ما خیلی مهم است  هم برای اینکه بتوانیم از کامپیوتر استفاده کنیم و هم اینکه مقدار شنوایی که برایمان باقی مانده را حفظ کنیم. اگر دسترسی به تکنولوژی بریل فراهم شود مثل برجسته نگار و چاپگرهای بریل خیلی به ما کمک می شود.

س: سمعک را از بهزیستی می گیرید آیا مناسب است؟

ج: یک سمعک را که قیمتش دو میلیون بود به قیمت 400 هزار به من دادند که کیفیت خیلی پایینی دارد و آن را به عنوان زاپاس استفاده می کنم و در کیف نگه می دارم که اگر برای سمعکم مشکلی پیش آمد از آن استفاده کنم.

س: سمعکهای بولوتوس دار چه قیمتی دارند؟

ج: قیمتشان خیلی بالاست. من چند سال پیش می خواستم بخرم که قیمت هر یک سمعک، 5 میلیون بود الان شاید هر کدام 20-30 میلیون باشد.

 

به گزارش ایران سپید


لینک مطلب: http://iransepid.ir/News/21198.html
Page Generated in 0/0086 sec