printlogo


کد خبر: 19849تاریخ: 1398/10/15 14:48
معلمی بی ادعا
معلمی بی ادعا
عاطفه حاجیزاده که حدود 22 سال معلم ورزش مدرسه دخترانه نابینایان نرجس بود، حق زیادی به گردن بسیاری از ملی پوشان ورزش بانوان بویژه در استان تهران دارد.

به گزارش ایران سپید در اینترنت که نامش را جستجو میکنم، اثری از مصاحبه های آنچنانی، گلایه های همیشگی از کمبودها و... نمیبینم. به گفته شاگردانش همیشه مثل مادری دلسوز و مهربان، به فکر ترغیب دختران نابینا به سمت فعالیتهای ورزشی بود.

عاطفه حاجیزاده که حدود 22 سال معلم ورزش مدرسه دخترانه نابینایان نرجس بود، حق زیادی به گردن بسیاری از ملی پوشان ورزش بانوان بویژه در استان تهران دارد. متولد سال 51 بود و در خرداد سال 98، از آموزش و پرورش استثنایی بازنشسته شد؛ اما دیری نپایید که در نهم دی سال جاری، شاگردانش را تنها گذاشت و به دلیل نارسایی کبد در 47 سالگی، آسمانی شد.

مریم کوه فلاح یکی از شاگردان عاطفه حاجیزاده و عضو اسبق تیم ملی گلبال بانوان در مصاحبه با ایران سپید میگوید: سال 72 به عنوان معلم ورزش در مدرسه نابینایان دخترانه نرجس مشغول به کار شد. او در رشته های گلبال، دو و میدانی، شنا و شطرنج فعالیت میکرد و از دانشآموزان نابینا در این زمینه استعدادیابی میکرد. خود من ابتدا در سال 72 در رشته دو و میدانی و در سال 76 در رشته گلبال فعالیتهای ورزشیم را نزد ایشان آغاز کردم.

خانم حاجیزاده عنوان داوری درجه یک گلبال و عنوان درجه دو مربیگری گلبال را در کارنامه اش داشت. در رشته شنا غریق نجات بود و یک استاد برجسته در این زمینه محسوب میشد. حتی در شنا علاوه بر نابینایان، در مدرسه دخترانه صیاد شیرازی به عنوان مربی شنا فعالیت میکرد. او در رشته شطرنج نیز دستی بر آتش داشت و افرادی همچون ندا حقیقت را که تا سطح ملی رسیدند، تربیت کرد. کوه فلاح درباره تعدادی دیگر از شاگردان ایشان که در رشته های مختلف فعالیت داشتند اظهار کرد: در رشته شنا خانم آناهیتا سیروس، زهرا قطبی و فرزانه چنگیزی، در دو و میدانی خانم هاجر تکتاز و مریم بهرامی و در رشته گلبال این جانب و فاطمه قمصری از شاگردان خانم حاجیزاده بودیم. وی درباره ویژگیهای شخصیتی عاطفه حاجیزاده میگوید: او ارتباط بسیار نزدیکی با نابینایان برقرار میکرد و به یاد دارم روزهای اولی که با ایشان در مدرسه نرجس آشنا شدم، به ما میگفت برای آنکه بتوانم بهتر نابینایان را درک کنم، در خانه چشمان خود را میبندم و برای پیدا کردن لباسهایم از حس لامسه استفاده میکنم. خانم حاجیزاده اهل مصاحبه کردن و جلب توجه نبود و مثل یک انسان بی ادعا، تنها در راه آموزش و تعلیم نابینایان فعالیت میکرد.

متأسفانه جامعه ما خیلی به چنین افرادی بها نمیدهد. مربی گلبال تیم تهران از سال ۸۷ تا ۹2 و سپس از سال ۹۴ تا ۹7 و عضو شورای انجمن گلبال فدراسیون نابینایان، از دیگر مسئولیتهای عاطفه حاجیزاده در ورزش نابینایان است که کوه فلاح درباره او ادامه میدهد: جایگزین کردن انسانی مانند ایشان در زمینه تربیت ورزشکاران نابینا بسیار دشوار است. امیدوارم شاگردان ایشان مثل ما بتوانیم راهش را ادامه دهیم. «امیر سرمدی»

 

 

 

 


لینک مطلب: http://iransepid.ir/News/19849.html
Page Generated in 0/0050 sec