به گزارش ایران سپید این، قصه ای است که در برنامه تابستانه مؤسسه پرکینز برای دانشآموزان مقطع ابتدایی شاهدش هستیم. گروه کر دانشآموزان در سالن Dwight، مشغول تمرین یک اوراتریو از باخ است که قرار است در کنسرت پیش رو اجرایش کند. کودک سه ساله ای در مرکز خردسالان در جلسه درمان با کوبیدن روی شستیهای پیانو، اصوات ناهنجاری تولید میکند. در سر تا سر مرکز پرکینز، شنیده شدن صدای موسیقی به معنای آن است که روند آموزش در جریان است. «موسیقی به ما امکان میدهد به کودکان در سنین پیش از دبستان آموزش دهیم و به اموری همچون توانبخشی و مهارتهای اجتماعی و حتی مسائل درمانی آنها رسیدگی کنیم». اینها را Jill Buchanan، موسیقی درمانگرِ مرکز پرکینز میگوید. او میگوید: «این همان چیزی است که فرایند آموزش را در پرکینز برای دانشآموزان جذاب میکند. به بیان دیگر، در پرکینز، هر درس موسیقی، متناسب با نیاز دانشآموز طراحی و ارائه میشود.» کارشناسان از موسیقی به عنوان اهرمی برای ارتقا سطح توانمندیهای دانشآموزان در سایر حوزه های به ظاهر نامرتبط استفاده میکنند. در مورد بعضی دانشآموزان، به خصوص آنهایی که دچار مشکل تکلم هستند، موسیقی وسیله ای برای ابراز وجود است. آنها با نتهای پر طنین یا آرام و کند یا تندی که بر روی پیانو اجرا میکنند، به نوعی سعی در بیان احساسات درونیشان دارند. در عین حال فراگیری موسیقی میتواند به آموزش تحرک و جهتیابی هم کمک کند. کودکی که سعی میکند به گونه ای حرکت کند که شستی خاصی را روی پیانو فشار دهد یا با چوب درامز بر روی طبل به خصوصی ضربه بزند، راحتتر میتواند یاد بگیرد که چطور قاشق را روی میز پیدا کند یا با صفحه کلید رایانه تایپ کند.

البته برنامه های پرکینز در حوزه موسیقی فقط اهداف آموزشی یا درمانی را در بر نمیگیرد. درست مثل هر گروه موسیقی دانشآموزی، اعضای این گروهها با سازهای مختلف آشنا میشوند و یاد میگیرند آواز بخوانند و برای انواع و اقسام شنوندگان برنامه اجرا کنند. معلمان موسیقی در پرکینز هم میآموزند که چطور سازها را برای شاگردان نابینایشان با استفاده از نشانه های قابل لمس، دسترسی پذیر کنند و نتها را برای آنها به بریل برگردانند. «Arnie Harris»، معلم موسیقی در باره آموزش به نابینایان میگوید: «موسیقی یک پدیده کاملاً اجتماعی است. مسأله یادگیری موسیقی همانقدر که به خودِ موسیقی مربوط میشود، به این هم میپردازد که چطور میتوان در جامعه با سایرین رقابت کرد و حتی از آنها جلو زد.» در پرکینز تلاش میشود فرایند آموزش موسیقی علمی، کاربردی و درعین حال جذاب و سرگرم کننده باشد تا دانشآموزان از جهات مختلفی جذب این هنر سودبخش شوند. صدا قطعاً چیزی نیست که بتوان آن را رؤیت کرد اما طنین موسیقی آنچنان فضای پرکینز را پر کرده که همه در سر تا سر مرکز احساسش میکنند.