وی گفت: از ابتدای سال که دوچرخه‌سواران معلول و نابینا و کم‌بینا تحت پوشش فدراسیون دوچرخه‌سواری قرار گرفتند، تنها ۳ دوچرخه‌سوار معلول به اردوی آمادگی دعوت شدند و نابینایان و کم‌بینایان به خاطر این که تجهیزات آنها بسیار قدیمی و مناسب برای شرکت در مسابقات نبود و امکان تهیه دوچرخه دونفره نیز برای فدراسیون دوچرخه‌سواری وجود نداشت، در نتیجه دوچرخه‌سواران اصلاً به اردوی آمادگی دعوت نشدند و از ۳ دوچرخه‌سوار معلول دعوت شده نیز تنها مهدی محمدی که شانس کسب مدال دارد، همراه تیم دوچرخه‌سواری عازم ازبکستان می‌شود.
رئیس انجمن دوچرخه‌سواری معلولان و نابینایان و کم‌بینایان اضافه کرد: به نسبت سال‌های گذشته هزینه‌ی اعزام ورزشکاران به مسابقات برون مرزی چند برابر شده اما بودجه فدراسیون هیچ تغییری نکرده و حتی کمتر نیز شده است. حتی فدراسیون برای اعزام ورزشکاران مجبور است ارز را به صورت آزاد تهیه کند اما آیا واقعاً با این شرایط می‌توان انتظار اعزام بیشتری از سوی فدراسیون دوچرخه‌سواری داشت.
وی در پاسخ به این پرسش که کاهش اعزام دوچرخه‌سواران معلول و نابینا و کم‌بینا به مسابقات برون مرزی آیا تأثیر منفی به دنبال نخواهد داشت، اظهار کرد: قطعاً این مساله سبب بی‌انگیزه شدن دوچرخه‌سواران برای ادامه فعالیت در این رشته خواهد شد. ما تا پایان سال ۲۰۱۹ دیگر تورنمنت مهمی نداریم که دوچرخه‌سواران در آن شر کت کنند.
عصفوری در پایان خاطرنشان کرد: تجهیزات و وسایل دوچرخه‌سواری معلولان و نابینایان و کم‌بینایان مربوط به سال ۲۰۰۶ است که بسیار قدیمی و از رده خارج شده است. البته چون تجهیزات افراد سالم و معلول یکسان است، معلولان مشکلی برای استفاده از دوچرخه‌های افراد سالم ندارند. اما این شرایط برای نابینایان و کم‌بینایان امکانپذیر نیست و برای شرکت در مسابقات نیاز به دوچرخه دو نفره دارند که تهیه چنین دوچرخه‌ای در شرایط کنونی برای فدراسیون دوچرخه سواری میسر نیست.