printlogo


کد خبر: 16668تاریخ: 1397/12/26 10:28
معلولان در رنج عبور از موانع و چالش ها
معلولان در رنج عبور از موانع و چالش ها
معلولان نیازمند امکانات و زیرساخت هایی هستند تا بتوانند از ظرفیت های موجود در جامعه بهره مند شوند. اما وجود مسائل و مشکلاتی در زمینه مقررات، بودجه، مبلمان شهری و نیز امکانات اختصاص یافته، محدودیت هایی را برای آنها به همراه داشته است.

به گزارش ایران سپید به نقل از گروه تحلیل، تفسیر و پژوهش های خبری ایرنا، معلولیت به نقص مادرزادی یا عارضی در جسم و روان گفته می شود که به ناتوانی در انجام تمام یا بخشی از امور عادی زندگی منجر می شود. به عبارت دیگر معلولیت نقص یا ناهنجاری است که موجب اختلال در جسم و روان می شود و در کارکردهای فرد و زندگی اثر می گذارد. به عبارت دیگر معلول به فردی اطلاق می شود که با توجه به شرایط سنی و طبیعی خود در حد توانایی پایین تری قرار دارد و با محدودیت هایی مواجه می گردد و از فعالیت های متعارف و ایفای نقش عادی در زندگی و جامعه محروم می شود.

معلولان به عنوان بخشی از جامعه نیازمند عنایت و توجه بسیار هستند تا بتوانند با سهولت و بدون مشکل از ظرفیت های موجود در جامعه استفاده نمایند اما به دلیل نقصان هایی که در زمینه مقررات، بودجه، امکانات و خدمات وجود دارد معمولا نگران و منتقد وضعیت موجود هستند.
چندی پیش رییس سازمان بهزیستی کشور با بیان اینکه اجرای قانون جامع حمایت از معلولان نیازمند تامین بودجه است، گفت: یک میلیون و 415 هزار معلول داریم که 800 هزار مورد معلولیت شدید دارند. از این تعداد 25 هزار نفر حق پرستاری و 40 درصد حقوق می‌گیرند. 
قبادی دانا در نشست مقدماتی جلسه شورای عالی رفاه و تامین اجتماعی که در وزارت رفاه برگزار شد با اشاره به دستور کار دوم نشست مقدماتی شورای عالی رفاه پیرامون قانون جامع حمایت از معلولان و برگزاری جلساتی در زمینه مناسب‌سازی و هماهنگی گفت: در زمینه دستگاه‌های مسوول 32 موضوع احصا شده است. او با اشاره به تشکیل شبکه ملی مردم نهاد معلولان و انتخاب نماینده انجمن‌های صنفی و تدوین شش آیین‌نامه در این باره گفت: در زمینه اعتبارات نیز 12 هزار و 500 میلیارد تومان تعیین شد که در 34 عنوان فعالیت تقسیم‌بندی شده است.
در خصوص مسائل و مشکلاتی که معلولان با آن مواجه هستند، پژوهشگر ایرنا با روزا حسینی، کارشناس کاردرمانی و مسوول فنی مرکز توانبخشی امیر کبیر به گفت وگو نشست.

** مسائل و مشکلات معلولان
حسینی در خصوص مسائل و مشکلات معلولان گفت: بطور کلی همه معلولان با مشکلاتی مواجه هستند مثلا کودکی که متولد می شود و فلج 'سی تی' است و مشکل حرکتی از اول زندگی تا آخر عمر دارد، از همان اوایل زندگی اش نیاز به خدمات پزشکی دارد. در اکثر کشورها برخی کمک ها و حمایت ها از طریق دولت صورت می گیرد. به تبع وقتی در قشر ضعیف این اتفاق می افتد، هزینه ای که قرار است برای این کار کنار گذاشته شود در توان مالی خانواده نیست و خیلی از آنها بدون درمان رها می شوند. 
وی افزود: به طور کلی هدف از توانبخشی در بیمارانی که مشکل معلولیت دارند و هر گز امکان درمانشان نیست، بیشتر رساندن آنها به استقلال است که در آینده خودشان بتوانند از پس مشکلات خود بربیایند و یا در برخی موارد که مشکلاتشان حاد باشد، پشتیبانی داشته باشند. اما متاسفانه این خدمات نه اینکه در کشور ما وجود نداشته باشد بلکه بسیار محدود است. مثلا اگر از سازمان های بهزیستی هم بپرسید خیلی خلا در ناحیه توانبخشی های جسمی به خصوص در کودکان احساس خواهید کرد. مثلا الان برای ضایعه نخاع فکر فکر می کنم کمک و پشتیبانی کمی از آنها صورت بگیرد.
حسینی افزود: بطور کلی هزینه های معلولان برای نگهداری و توانبخشی زیاد است و به تبع باید حمایت شوند به عنوان مثال در حیطه کاردرمانی مشکلی که وجود دارد این است که هنوز تحت پوشش بیمه قرار نگرفته اند. از طرف دیگر اینکه افراد دیگر از پروسه کاردرمانی سر دربیاورند و در جریان این پروسه قرار بگیرند امکان پذیر نیست. در اموری مثل فیزیوتراپی و پزشکی که ویزیت می کنند و می خواهند دارویی تجویز کنند حتما یک بعد ثابتی برایش در نظر می گیرند اما در امور مربوط به کاردرمانی این امکان وجود ندارد. تعریفی در این مورد در بیمه صورت نگرفته است چون فکر می کنم به دلیل بالا بودن هزینه های این بیماران است.
** محدود بودن فضا و مکان برای معلولان
حسینی در خصوص محدود بودن فضا و مکان برای معلولان گفت: ما به فضاهای بزرگتری برای کار کردن با معلولان نیاز داریم. بخصوص در حیطه جسمی بزرگسالان نیاز بیشتری به مکان بزرگ داریم. نظر من این است که دولت باید با افراد و پرسنلی که در این زمینه کار می کنند همکاری کند و زمینه ها و بسترهایی در این حیطه فراهم کند.
وی افزود: مهمترین چالش و مشکل برای معلولان همان مسائل مالی و خدمات رسانی به آنها است. علاوه بر اینها مشکلاتی در زمینه اطلاع رسانی هم وجود دارد. چون برای زدن یک تابلو همیشه محدودیت هایی وجود دارد. مثلا برای یک آرایشگاه یک تابلوی بزرگ می زنند ولی برای توانبخشی تنها ما مجاز هستیم تابلویی در ابعاد 50 در 70 بزنیم. 
حسینی افزود: از طرف دیگر همیشه برای معلولان کمبود فضا وجود دارد چه در مکانی که به انها برای توانبخشی کمک می شود و چه در فضاهای عمومی که می خواهند در خیابان با ویلچر حرکت کنند. 

** نقصان آموزش های دانشگاهی در مراکز توانبخشی
حسینی گفت: مورد دیگر آموزش های دانشگاهی است. بسیاری از فارغ التحصیلان به دلیل اینکه اطلاعات ساده و ضروری را ندارند آسیب هایی را متوجه بیمار می کنند که جبران کردنش بسیار سخت است. از طرفی بیمار به دلیل هزینه هایی که برای درمانش کرده نسبت به پروسه درمانی اش بدبین می شود و این امر را به سایر مراکز درمانی هم تعمیم می دهد.
وی درخصوص بودجه و کمبود آن در درمان معلولان گفت: برخی کودکان و بزرگسالان تحت پوشش بیمه هستند ولی مبلغی که اختصاص داده می شود بسیار محدود است. به عنوان مثال برای فردی که در یک ماه قرار است حدود 20 جلسه در کلینیک حضور داشته باشد هزینه ای که اختصاص داده می شود تنها برای دو جلسه است. یا مواردی این چنینی وجود دارد که بیماران باید از درمانگاه ها و بیمارستان های تحت پوشش خدمات بگیرند تا مشمول معافیت های هزینه ای نیز باشند. بسیاری از مراکز توانبخشی در بسیاری از جاها شعبه ندارد و فرد معلول ناگزیر است مسافت بسیاری را از شمال به جنوب و... طی کند تا بتواند تحت درمان قرار بگیرد. مخصوصا اینکه تعداد مراکز توانبخشی در شهرستان ها اندک است و افراد آموزش دیده یا کم هستند و یا اینکه تبحر لازم را برای درمان بیمار ندارند. و به دلیل اطلاعات محدودی که دارند کارهایی ارائه می دهند که باید و شاید جالب نیست.
حسینی افزود: از آنجایی که سه سالگی زمان طلایی تشخیص بیماری ها است در صورت عدم تشخیص نه تنها زمان طلایی از دست می رود بلکه فرد با مشکلات بیشتری حتی ممکن است مواجه شود. 

** نقش سمن ها در توانبخشی معلولان
حسینی در خصوص نقش سمن ها در توانبخشی معلولان گفت: معمولا کسانی که بطور عملی در جریان کارهای توانبخشی هستند، کلینیک هایی احداث می کنند که پایه و پیشینه علمی در این زمینه ندارند. بنابراین خدماتی که به بیماران ارائه می دهند جامع نیست و حتی به این دلیل ممکن است آسیب های بیشتری را متوجه بیماران کنند. به نظر من چنین اجازه هایی نباید به چنین افرادی داده شود . وقتی فردی در رشته ای سر رشته ندارد نباید وارد آن شود چون نه تنها بیمار درمان نمی شود بلکه حتی ممکن است آسیب های جدی تری هم به آنها وارد شود.
وی در خصوص دریافت مجوز برای تاسیس مراکز توانبخشی گفت: حتما باید یک پزشک متخصص این مجوز را دریافت کند و پزشک متخصص فرقی نمی کند که در چه حیطه ای تخصص دارد. مثلا یک پزشک متخصص اطفال اصلا در توانبخشی اطفال اطلاعات آنچنانی ندارد ولی این امکان را دارد که مجوز مرکز توانبخشی را دریافت کند ولی ما که رشته توانبخشی خوانده ایم و مدام با این افراد در ارتباط هستیم چنین اجازه ای نداریم و مادام با محدودیت هایی رو به رو هستیم. 
وی افزود: به نظر من در دانشگاه ها باید این دید ترویج شود که بین پزشکان و جامعه توانبخشی باید همکاری و هماهنگی های لازم صورت بگیرد و کارهایشان را بصورت تیمی ارائه دهند ولی متاسفانه این اتفاق نظر وجود ندارد. من فکر می کنم ما باید در کنار هم باشیم تا هم خودمان بتوانیم پیشرفت داشته باشیم و هم به بندگان خدا خدمات برسانیم.


لینک مطلب: http://iransepid.ir/News/16668.html
Page Generated in 0/0050 sec