اگر الآن سال ۱۹۷۰ بود و قرار بود گروهی از متولیان امور نابینایان، راهی برای تأمین امکان بازی کودکان نابینا فراهم کنند، احتمالاً اولین تصمیمی که میگرفتند، طراحی زمینی اختصاصی برای این گروه از کودکان بود که بازیهایش برای نابینایان مناسبسازی و گوشه گوشه زمینش هم از موانع خالی شده باشد.