به گزارش ایران سپید بر همین اساس، برای آشنایی بیشتر مخاطبان از نحوه تولید یک برنامه زنده تلویزیونی پر مخاطب، گزارش اختصاصی ایران سپید از فضای پشت صحنه این برنامه در پی می آید. نکته جالب توجه در این گزارش، تقارن حضور ایران سپید و میهمان نابینای برنامه است که بدون هماهنگی قبلی و کاملاً غیر منتظره بود.

 یک سوله، هزاران بیننده

 استودیوی برنامه، وسط یک سوله بزرگ در یک منطقه نظامی طراحی و مستقر شده؛ سطح استودیو پوشیده از کفپوش های چوبی براق است و محیط اطراف استودیو، با استندهای بزرگ آراسته شده؛ استیج برنامه دایره ای شکل است و به گونه ای طراحی شده که یک دایره بزرگ و دو دایره تو در توی کوچک شکل ماه را نشان میدهد. این استیج به میزان 60 سانتیمتر از سطح استودیو بالاتر طراحی شده تا دوربین های مستقر، با زوایای مختلف بدون مشکل کار تصویر برداری را انجام دهند. جنس بدنه و کف استیج، از جنسی شبیه شیشه است که از قطعات به هم پیوسته چاپ شده به وسیله دستگاه های مخصوص ساخته شده، درب ورودی استودیو که میهمانان از آن وارد میشوند، از دو ال ای دی بزرگ در ابعاد دو طاق یک درب بزرگ تشکیل شده که با کنار رفتن این دو ال ای دی، در باز میشود و با بسته شدن آنها، یک ال ای دی بزرگ در ابعاد پرده 70 میلیمتری سینما درست میشود. مقابل در ورودی، سه پله است که میهمان از آن پله ها وارد استیج شده، در صندلی مخصوص که وسط استیج پیشبینی شده، مقابل مجری مینشیند. کنار پله های مذکور، یک رمپ ویژه میهمانان ویلچری پیشبینی شده است. 

تعداد زیادی لامپ های ال ای دی کوچک و بزرگ دور تا دور سقف استیج را برای تنظیم نور پوشانده است. اگر از پشت استیج، محلی که میهمانان وارد میشوند به موقعیت دوربینها نگاه کنیم، یک دوربین مقابل استیج، یک دوربین سمت راست، دو دوربین سمت چپ و یک دوربین روی سقف مستقر شده است و یک کرین (وسیله ای که دوربین را بالا و پایین برده و موقعیتش را تنظیم می کند) در گوشه ای قرار دارد. ساعت نزدیک 7 عصر است، احسان علیخانی به عنوان تهیه کننده و مجری برنامه دقایقیست که با میهمانان و همچنین تصویربرداران صحبت کرده، نکات لازم را گوشزد میکند. با اعلام سکوت از طرف حامد میرفتاحی، کارگردان هنری، تیتراژ برنامه آغاز میشود.

 ماه عسل بهترین فرصت برای طرح دغدغه های طیفهای مختلف است

 در حاشیه تهیه گزارش از پخش ماه عسل، صحبت کوتاهی با مرتضی امیری، میهمان نابینای برنامه که از مؤسسه امروز کیمیای فردای خرم آباد آمده بود، انجام دادیم. امیری ماه عسل را فرصت خوبی برای مطرح کردن دغدغه های طیف های مختلف می داند: «ازدواج برای ما نابینایان کشور یک مسأله است، خود من با این مسأله مواجهم و هنوز نتیجه نگرفتم. احساس کردم باید این مسأله در جایی مطرح شود. طی مشورت با دوستان به ماه عسل رسیدم که بعد از نود، پر بیننده ترین برنامه سیماست. معتقدم حضور در این برنامه فرصت خوبیست تا دغدغه های خودم و بسیاری از نابینایان در زمینه ازدواج را مطرح کنم.»

رویکرد امسال ما، امیدبخشی بر اساس قصه هاست

تلاش کردیم تا با احسان علیخانی گفتگو کنیم، اما او حاضر به گفتگو نشد، چون قسم حضرت عباس خورده بود تا با هیچ روزنامه و خبرگزاری در طول ماه رمضان گفتگو نکند، اما برای آگاهی از رویکردهای عوامل برنامه، با آرش ظلیپور، مدیر برنامه ریزی گفتگوی کوتاهی کردیم. ظلیپور برنامه امسال را قصه محور می داند و می گوید: «ما هر سال با رویکرد سوژه محوری برنامه را تولید میکردیم، اما امسال به قصه زندگی افراد پرداختیم؛ یعنی به سراغ افرادی رفتیم که زندگیشان دارای قصه است. اما این قصه ها باید چند شاخص داشته باشند؛ نخست، پایان امیدبخش و دوم رسیدن به فضای روشن.» ظلیپور در ادامه صحبتهایش در خصوص پیدا کردن سوژه ها و مهمانها اظهار می کند: «شاید 7-8 سال پیش همکاران من در یافتن سوژه ها با سختی مواجه بودند، اما امروز بعد از ده سال، ماه عسل به یک برند تبدیل شده و مشکلات اولیه وجود ندارد. باور نمی کنید، بعد از پایان ماه رمضان، تلفن های دفتر ما دائماً از تماس های مردم اشغال میشود، غالباً تماس می گیرند و سوژه معرفی می کنند. مثلاً چند تن از مهمانانی که در هفته اول ماه رمضان امسال داشتیم، بر اساس مواردی بود که سال قبل معرفی شده بودند، اما در کنار آن، مهمانانی را بر اساس موردی که حدود 10 روز پیش از ماه رمضان امسال معرفی شده بود، انتخاب کردیم.» وی درباره علت انتخاب یک منطقه نظامی برای استقرار استودیوی برنامه چنین توضیح می دهد: «تراکم برنامه های سازمان زیاد است و ما هم احتیاج به فضای بیشتری داریم که عوامل بتوانند کار بکنند.»