آزمایش های انجام شده روی موش ها نشان می دهد که سلول های انسانی می توانند تا حدودی دید را در موش های کاملا نابینا احیا کنند.

دانش پژوهان دانشگاه کالج لندن می گویند دستیابی به نتایج مشابه در انسان می تواند کیفیت زندگی آنها را بهبود بخشد اما دیدی که بتواند توانایی مطالعه فرد را بازیابی کند به دست نمی آید.

آزمایش های انسانی این شیوه قرار است طی 3 سال آینده انجام شود.

در حال حاضر از قرنیه اهدایی برای بهبود دید برخی افراد استفاده می شود اما این گروه از محققان موسسه چشم پزشکی دانشگاه کالج لندن نوع خاصی از سلول را از عقب چشم افراد مرده گرفتند.

این سلول های "گلیای مولر" نوعی سلول بنیادی بزرگسالی است که می تواند به سلول های تخصصی در عقب چشم تبدیل شده و در درمان گستره وسیعی از اختلالات دید مفید واقع شود.

آنها این سلول ها را در آزمایشگاه به طور شیمیایی به گونه ای رشد دادند تا به سلول های استوانه ای که نور را در شبکیه تشخیص می دهند تبدیل شوند.

تزریق سلول های استوانه ای در عقب چشم موش های کاملا نابینا تا حدودی دید آنها را احیا کرد.

اسکن های مغزی نشان می دهد با این درمان 50درصد سیگنال های الکتریکی بین چشم و مغز توسط احیا شد.

پروفسور "آسترید لیم" یکی از محققان این پروژه گفت: چنین تغییری برای نابینایان  می تواند به این معنا باشد که اگرچه ممکن نتوانند مطالعه کنند اما می توانند در محیط آزادانه تر حرکت کرده و وجود یک میز در یک اتاق را تشخیص دهند.

آنها می توانند یک کتری و یک فنجان را برای درست کردن یک فنجان چای تشخیص دهند. کیفیت زندگی آنها می تواند بسیار بهتر شود حتی اگر نتوانند کتاب و روزنامه بخوانند یا تلویزیون تماشا کنند.

این سلول ها می تواند به بیماران مبتلا به اختلالاتی مانند تحلیل ماکولا یا ریتینت پیگمنتوزا کمک کند.

آزمایش سلول های بنیادی انسانی در حال حاضر با استفاده از مواد و سلول های به دست آمده از جنین در حال انجام است.

اما مسایل اخلاقی و زمان چندین ماهه آماده شدن این سلول ها کار را برای محققان در این زمینه دشوار کرده است.

استفاده از سلول های گلیای مولر اهدایی افراد مرده می تواند طی یک هفته آماده شود.

پروفسور لیم می گوید دست یابی به منبع این سلولها آسان تر و کار با آن در ازمایشگاه بسیار ساده تر است از این رو چشم انداز بهتری دارند. اما این سلول های اهدایی آنتی ژن هایی بیان کنند که می تواند واکنش ایمنی را القا کند. این به آن معناست که احتمال پس زده شدن سلول های اهدایی مانند یک عضو پیوندی وجود دارد.

گام بعدی آماده سازی این سلول ها برای درمان بالینی است تا بتوان وارد فاز آزمایش های انسانی شد.

محققان بر این باورند که سه سال طول می کشد تا چنین آزمایشی بر روی بیماران انسانی آغاز شود.

دکتر پاول کالویل- نش مدیر برنامه پزشکی باززایی در شورای تحقیقات پزشکی انگلیس می گوید این مطالعه جذاب نشان می دهد که سلول های گلیای مولر یک مسیر زیست پذیر از اکتشاف سلول درمانی در بیماری های شبکیه است.

وی افزود: هنوز مشخص نیست وقتی این شیوه های تجربی وارد آزمایش های انسانی شود، کدام راهبرد موثرترین خواهد بود و به همین دلیل است که پیشرفت این تحقیقات از تمامی مسیرها برای یافتن راهی برای دید از بین رفته مهم تلقی می شود.