به گزارش ایران سپید بیناییش آنقدر تحلیل رفته بود که دیگر توان پرداختن به کارهای هنری را نداشت. اما آنطور که «Mark Hiller»، خبرنگار آزاد به ما میگوید، او حالا توانسته به مدد فناوری، بخش زیادی از توانایی هنری خود را باز یابد. «Leon Vieira»، ۶۷ ساله است و بیناییش به قدری کم شده که برای تشخیص موانعی همچون پله یا جدول کنار خیابان دچار مشکل میشود. برخلاف احساس نیاز به استفاده از عصای سفید که به تازگی در وییرا شکل گرفته، تمایل به انجام کارهای هنری، چیزی است که او از سالیان کودکی در نهاد خود کشف کرده است. او در این باره میگوید: «خردسال که بودم، تلاش میکردم عکسهایی را که در روزنامه میبینم، عیناً نقاشی کنم.» او در نقاشی آنچنان پیش رفت که ۱۰ سال پیش توانست اسب سفیدِ با فر و شکوهی را بر روی بوم، نقاشی کند. اما بالاخره گلوکوم، وادارش کرد قلمموی نقاشی را کنار بگذارد.

وییرا بینایی یک چشم را به کل از دست داد و با چشم دیگر هم به سختی میتوانست چیزی ببیند. او از آن روزها با عنوان «دوران سقوط به چاه افسردگی» یاد میکند. وییرا وقتی بینایی خود را در ۲۰۱۴ از دست داد، هیچ وقت فکرش را هم نمیکرد که روزی دوباره بتواند نقاشی کند. درست در همان روزها، سر و کله فناوریها در زندگی وییرا پیدا شد. کسانی که بینایی خود را از دست میدهند، معمولاً در آغاز به شدت ویران میشوند. چرا که تصور میکنند با از دست دادن این حس، تمام دنیایشان از دست رفته است. وییرا در همان سال با دستگاهی به نام «آکروبات» آشنا شد. محصولی از شرکت «Envision» که قادر بود تصاویر را تا ۸۵ برابر اندازه واقعیشان بزرگ کند. وییرا کارش را اینطور پیش میبرد که عکسی از مناظر یا تابلوها میگرفت و به کمک آکروبات آن را تا اندازه ای که بتواند جزئیات تصویر را ببیند، بزرگ میکرد. تابلو «لنگرگاه تروویل»، اثر «کلود مونه»، نقاش امپرسیونیست فرانسوی، نخستین اثری بود که وییرا توانست به کمک آکروبات رسم کند. در پی این اتفاق، وییرا دریافت که میتوان به کمک فناوریهایی از این دست، علاقه های قدیمی را دوباره پی گرفت. او در پی این اتفاقات، زندگی را دوباره باز یافته و با حضور در دوره های بازتوانی، سعی میکند روند عادی زندگی را از سر گیرد. علاوه بر دوره های توانبخشی، هفته ای یک بار هم در کلاسهای نقاشی شرکت میکند تا بتواند علاقه اش به خلق تصاویر را به شکلی علمی و حرفه ای دنبال کند. او در این راه از یادگیری چگونگی استفاده از فناوریها هم باز نمیماند چرا که معتقد است همین فناوریها او را یاری کرده اند تا از چاه افسردگی به آغوش زندگی بازگردد.