به گزارش ایران سپید در میان چهره هایی که در قرن بیستم، دنیا را عوض کردند، بسیاریشان هستند که در این دانشگاه تحصیل کرده اند. از «تی اس الیوت»، نویسنده مشهور آمریکایی گرفته تا «بیل گِیتس»، مالک و مدیر مایکروسافت و «مارک زاکربرگ»، بنیانگذار فیسبوک. حتی در میان کسانی که در بر هم زدن نظم دنیا جزو نوابغ محسوب میشوند هم هستند کسانی که در این دانشگاه درس خوانده اند. نمونه اش «بنیامین نتانیاهو» است که نبوغش در موضعگیریهای ضد بشری بر کسی پوشیده نیست.

این بار اما یک نابینا که به کلی از نعمت شنیدن هم محروم است، توانسته نام خود را به عنوان یکی از «اولین» های هاروارد به ثبت برساند. «Haben Girma»، دختری است که توانسته به عنوان اولین فارغ التحصیل نابینا-ناشنوای رشته حقوق از این دانشگاه، مورد توجه راویان اخبار قرار گیرد. گِرما را در هاروارد به نام قهرمان حقوق معلولین میشناسند. با پشتوانه دانش حقوقی که دارد، تمام تلاشش را معطوف آن کرده که بتواند از طریق فراهم آوردن امکانات مناسبتر و دسترسپذیری بیشتر در بستر قانون حمایت از معلولین آمریکا، زندگی با کیفیتتری را برای همنوعانش رقم بزند.

گِرما فرزند مادری است که در سالهای آغازین دهه هشتاد قرن بیستم، از اریتره، در شرق آفریقا به آمریکا مهاجرت کرده و از قضای روزگار در کالیفرنیا به دنیا آمده است. او این اتفاق را یکی از خوش شانسیهایش در زندگی به شمار میآورد. چرا که معتقد است امکاناتی که زندگی در آمریکا در اختیارش قرار داده، بزرگترین عامل موفقیتش محسوب میشود. او میداند که بدون دستیابی به ابزارهای دسترسپذیری، هیچ کدام از این موفقیتها برایش دست یافتنی نمیبودند. هابن، برادر خود را به عنوان گواه این باور خود مثال میزند که از او بزرگتر است و او هم نابینا و ناشنواست اما بیشتر عمرش را در فقر امکانات، در اریتره گذرانده. در جایی که اقوامشان، معلولیت این فرزندان را ناشی از گناهانی میدانستند که احتمالاً این خانواده مرتکب شده اند.

هابن گرما، در سال ۲۰۱۴ در پایان ماه اوت و مصادف با سالگرد تصویب قانون معلولین آمریکا و در جشنی که به مناسبت این روز در کاخ سفید برگزار میشد، به عنوان قهرمان تلاش در جهت استیفای حقوق معلولین شناخته شد و موفق شد دقایقی با باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا صحبت کند. در این گفتگو، گِرما که به علت عدم توانایی تکلم، صحبتهایش را برای حضار و شخص رئیس جمهور تایپ میکرد، از مقامات این کشور خواست تا بستری را فراهم کنند که افراد دارای دو معلولیت نابینایی و ناشنوایی بتوانند حضوری فعال در جامعه داشته باشند و استعدادهای خود را به منصه ظهور بگذارند.