به گزارش ایران سپید در نشست خبری محمد رضا جوادی یگانه، معاون اجتماعی-فرهنگی شهرداری و رئیس ستاد پنجمین دوره ی انتخابات شورایاری های محلات تهران که ظهر سه شنبه ۴ تیر برگزار شد، سید حمید طهایی، دبیر این انتخابات در پاسخ به پرسش ایران سپید مبنی بر مناسب سازی سامانه ی ثبت نام برای نابینایان پاسخی داد که نشان دهنده میزان بالای بی اطلاعی او از تحولات شتابان در حوزه ی فنآوری های نوین برای استفاده نابینایان بود.

طهایی اظهار کرد: «متأسفانه نابینایان عزیز نمی توانند مستقلاً در سامانه ی ثبت نام انتخابات شورایاری های محلات تهران ثبت نام کنند؛ چون به این منظور امکانات لازم پیش بینی نشده است. اما این عزیزان می توانند با حضور در کافی نت ها یا کمک گرفتن از فرزندان و اطرافیانشان در این سامانه ثبت نام کنند.»

پاسخ دبیر پنجمین دوره ی انتخابات شورایاری های محلات تهران از دو منظر قابل بررسیست:

• میزان بالای بی اطلاعی مدیران میانی و حتی ارشد شهرداری از تحولات حوزه ی فنآوری: با وجود اخبار فراوانی که حکایت از تحولات سریع در حوزه ی فنآوری دارند، دبیر انتخابات شورایاری ها همچنان در دو دهه ی گذشته سیر می کند و به دنبال انجام کار های اینترنتی در کافی نت هاست. این میزان از بی اطلاعی از سوی یک مدیر در خصوص تحولات مهم در سطح زندگی اجتماعی اقشار مختلف از شهروندان اصلاً توجیه پذیر نیست. مخصوصاً که رئیس ستاد انتخابات شورایاری های این دوره در نشست خبری خود به گروه های مختلف داوطلب از جمله توانیابان هم اشاره کرد.
• ۲- بی توجهی شهرداری به مباحث تخصصی درباره ی اقشار مختلف: از منظر دیگر شاید نتوان طهایی و دیگر مدیران شهری را محکوم و منکوب کرد که چرا از پیشرفت های شتابان در زندگی اقشار مختلف بی اطلاعند. ممکن است در نگاه اول این بی اطلاعی منطقی به نظر برسد؛ چرا که اساساً شهرداری تهران توجه چندانی به مباحث تخصصی پیرامون زندگی اجتماعی اقشار مختلف منجمله نابینایان ندارد. به تعبیری صحیحتر، شهرداری به دنبال نگاه تخصصی به این اقشار نیست. بر همین اساس، نوک اصلی پیکان نقد این یادداشت هم باید به سمت شخص شهردار نشانه رود.
• شهردار تهران باید با نگاهی کاملاً تخصصی و به دور از هر نوع انتخاب رفاقتی، اقدام به تشکیل یک گروه مشاور از میان معلولان کارشناس و کارشناسان حوزه ی معلولان کند؛ گروهی آشنا به مسائل و دغدغه های معلولان که ضمن آگاه ساختن مدیران شهری از تحولات زندگی معلولان، راهکار های لازم را به شهردار و مدیران اجرایی او ارائه دهد تا مشکلات مختلف در زمینه ی مناسب سازی معابر عمومی، مبلمان شهری، سامانه های مختلف شهرداری و... به صورت تخصصی بررسی و برطرف گردند.
• مادامی که این نگاه در سطح کلان مدیریت شهری نباشد، همچنان شاهد بی خبری مدیران ارشد و میانی شهری از ابعاد مختلف زندگی معلولان و دیگر اقشار خاص خواهیم بود.