روزنامه «ایران سپید»

دوشنبه 22 مرداد 1397

1 ذی الحجه 1439

13 آگوست 2018

سال بیست و دوم شماره 5924

صاحب امتیاز:

خبرگزاری جمهوری اسلامی      

مدیر مسئول: سهیل معینی

سامانه پیامکی: 3000465040

نشانی پستی: تهران- ص.پ. 158755388

تلفن: 84711371

شماره انتشارات: 5-88548892

وبسایت: www.iransepid.ir

پست الکترونیک: iransepid@icpi.ir

.........عناوین این شماره.......

مروری بر سوابق سرپرست وزارت کار و رفاه اجتماعی 2

پیام دکتر روحانی به ربیعی 3

سروهای «پریشان» و «زریوار» همچنان ایستاده اند 5

مضرات و فواید پخت و پز در انواع ظروف 11

آشنایی با ستارگان ایران در مسابقات آسیایی جاکارتا 15

نوزاد کرمانشاهی در کیسه زباله

اطلاعرسانی

..........ویژه

* انوشیروان محسنی بندپی، سرپرست وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی طی حکمی «پهبد پورشعبانان» را به عنوان جانشین رئیس سازمان بهزیستی کشور منصوب کرد.

* مروری بر سوابق سرپرست وزارت کار و رفاه اجتماعی: روز چهارشنبه ۱۷ مرداد علی ربیعی، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با رأی نمایندگان مجلس استیضاح و از این وزارتخانه جدا شد، از روز شنبه انوشیروان محسنی بندپی با حکم رئیس جمهوری به سمت سرپرست وزارت رفاه منصوب شد. وی که سابقه نمایندگی مجلس دارد و در دوره های ششم تا هشتم مجلس و بین سالهای ۷۹ تا ۹۱ نماینده مردم چالوس، کلاردشت و نوشهر در مجلس شورای اسلامی بود، با روی کار آمدن علی ربیعی در وزارت رفاه و از سال ۱۳۹۲ به سمت معاون وزیر کار و رفاه اجتماعی منصوب شد. وی طی سالهای ۹۲ تا ۹۴ از سوی ربیعی به ریاست بیمه سلامت منصوب شد و در نهایت از سال 94 تا کنون ریاست سازمان بهزیستی کشور را بر عهده داشت.

........سیاسی

* پیام دکتر روحانی به ربیعی. رئیس جمهوری در پیامی با تشکر و قدردانی از زحمات و خدمات علی ربیعی در دوران تصدی مسئولیت وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، اظهار داشت: تداوم بهره مندی از خدمات و تجربیات ارزشمند شما در دولت تدبیر و امید مورد انتظار است.

* حسین مرعشی، رئیس کمیته سیاسی حزب کارگزاران در جمع جوانان حزب کارگزاران گفت: آقای نوبخت هیچ موافقی در دولت ندارد و مسئله ایشان مسئله کارگزاران نیست. وی حزب اعتدال و توسعه را حزبی بیهنر دانست که میخواهند مسئله آقای نوبخت را سیاسی کنند و افزود: مسئله آقای نوبخت، مدیریتی است و هر کس از آقای نوبخت در شرایط کنونی حمایت کند، آینده ای در سیاست ایران نخواهد داشت.

* سفیر جمهوری اسلامی ایران در عراق به اظهارات اخیر نخست وزیر این کشور درباره پیروی از تحریمهای آمریکا واکنش نشان داد و گفت: ایشان یک اظهار نظری کرد، اما قرار نیست این کارها انجام شود. مسجدی در خصوص این اظهار نظر نخست وزیر عراق گفت: صحبتهای العبادی هیچ تأثیری در روابط ایران و عراق ندارد و نداشته و روابط ما کما فی  السابق ادامه دارد و ما مشکلی در این زمینه نداریم.

* امیر تتلو که از کشور خارج شده، در ویدئویی اعلام کرد به زودی مسائلی از پشت پرده دیدارش با رئیسی و تیم تبلیغاتی او را منتشر خواهد کرد.

* محمدرضا پور ابراهیمی، نماینده مردم کرمان در مجلس از شکایت خود از مسعود پزشکیان، نایب رئیس پارلمان خبر داد و گفت: در متن شکایتی که بنده تنظیم کرده ام، ذکر شده که باید نایب رئیس مجلس رابطه کاری فرزند خود با یکی از زیرمجموعه های وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی را مشخص کند. مسعود پزشکیان نیز نسبت به این موضوع واکنش نشان داد و گفت: من نمیدانم این اتهامات را برای چه چیزی مطرح کردند، اما اکنون از همه دعوت میکنم که وضعیت زندگی بنده را ببینند، آنکه حساب پاک است از محاسبه چه باک است.

........گزارش ویژه

* سروهای «پریشان» و «زریوار» همچنان ایستاده اند: به گزارش ایران سپید «نگاههای سنگین مردم آزار دهنده است... مردم توانمندیهای ما را نمیبینند... ما همیشه زیر ذره بین هستیم...» این عبارات را زمانی میشنوی که پایت را از هیاهوی پایتخت بیرون بگذاری و به بهانه های کاری و غیر کاری مثل حضور در یک همایش تخصصی یا فرار از گرمای کشنده برج اسد به یکی از شهرهای سردسیر تکیه زده بر سینه کوههای پنجه و پریشان سفر کنی و همنشین کسانی شوی که در نرم دلی و سخت جانی به حریر دیبا میمانند و بشنوی از رنجی که میبرند و جنگی که میکنند تا اثبات کنند معنای در انداختن طرحی نو را. روزهای نخست مرداد ماه جاری، شهرستان قروه میزبان معلولان استان کردستان شد که به نمایندگی از تشکلهای شهرهای این استان گرد هم جمع شده بودند تا مسائل و معضلاتشان را بررسی کنند و راهکارهای تازه ارائه دهند. فرصت مغتنمی بود که به این بهانه با چند بانوی اهل قروه و مریوان گپ مختصری بزنم. - افسانه و همسرش، هر دو نابینا هستند. میگوید وجود یک زوج معلول و حضور این زوج در اجتماع، ترحم جامعه را دوچندان میکند: «من و همسرم نابینا هستیم. وقتی میخواهیم به میهمانی یا حتی گردش برویم، با تاکسی تلفنی سفر میکنیم. علتش همان ترحمی است که گفتم. ضمن اینکه محیط عمومی «قروه» اصلاً برای تردد معلولان مناسب سازی نشده است؛ مثلاً فاصله زمانی خانه من تا جایی که باید بروم، سه دقیقه است، اما به علت نامناسب بودن محیط مجبورم از تاکسی تلفنی استفاده کنم.» معتقد است مادیات نقش مهمی در زندگی معلولان دارد و در واقع، حرف اول را میزند: «به نظر من مادیات در زندگی یک زوج نابینا خیلی مؤثر است، اگر این زوج وضع مالی خوبی داشته باشند، با کمترین مشکلات مواجه خواهند بود. خود من یک سرایدار دارم؛ من خانه ای در اختیار او و خانواده اش قرار داده ام و در ازای دریافت اجاره، او کارهای مرا انجام میدهد.» حرفهایی که لیلا میزند، به بیانی دیگر اعتقاد افسانه را تأیید میکند: نقش مهم مادیات در زندگی معلولان. میگوید اگر توان اقتصادی داشت، حاضر نمیشد با وسایل نقلیه عمومی رفت و آمد کند و از واکنشهای مردم زجر ببیند: «خیلی دلم میخواهد از تاکسی تلفنی استفاده کنم، اما پولش را ندارم. به همین علت از وسایل نقلیه عمومی استفاده میکنم که کم دردسر نیست. متأسفانه به علت کوتاهی قد، وقتی میخواهم سوار اتوبوس شوم، مجبورم دستگیره را بگیرم و بپرم داخل اتوبوس. همین حرکت واکنشهای مسافرانی که انگار تا آن لحظه فرد کوتاه قامتی را ندیده اند به دنبال دارد: بعضی میخندند، بعضی متعجب نگاه میکنند، بعضی هم میترسند. واقعاً دیدن این برخوردها زجرآور است.»  مناسبسازی نشدن در شهر کوچک قروه، برای او همیشه ایجاد دردسر میکند: «شهر قروه از نظر مناسبسازی وضعیت خوبی ندارد. من در تردد، با جویهای عریضی مواجه میشوم که نمیتوانم از آنها عبور کنم. خیلی وقتها تاکسی یا اتوبوسها با فاصله ای دورتر از جایی که من هستم، توقف میکنند و تا بخواهم خودم را به آنها برسانم، خسته میشوم.» لیلای روستازاده سختیها و تلخیها را بیان میکند، اما معتقد است که باید او و دیگر معلولان جامعه را آگاه کنند؛ البته که این اعتماد به نفس او، از همان روستازادگیش برمیخیزد: «با تمامی این تلخیها معتقدم باید با کسانی که میشود حرف زد و آگاهشان کرد، باید من و امثال من بنشینیم و صحبت کنیم و شرایط را توضیح دهیم. آنها را از اندیشه هایمان آگاه سازیم.» افسانه هم سعی میکند با همسایه هایش تعامل برقرار کند تا آنها را نسبت به معلولان و ویژگیهایشان آگاه سازد، اما با ترحم مستمر همسایه ها مواجه میشود: «بار ها پیش آمده من به تنهایی خانه یکی از همسایه هایمان رفته ام: با وجودی که او دیده من خودم مستقلاً به خانه شان رفته ام، باز ترجیح داده خودش مرا به آپارتمانم برساند. واقعاً این ترحم پایدار از سوی افرادی که هر روز تو را میبینند که چطور میروی یا میآیی، عجیب است. من سعی میکنم با همسایه ها روابط حسنه ای برقرار کنم، اما هنوز این ترحم آزار دهنده سر جایش هست!» از هر دری که لیلا برای یافتن کار میزند، جواب منفی میشنود، اما به قول خودش از پا نمینشیند: «وضع اشتغال برای من و همنوعانم که واقعاً فاجعه است. بارها شده به اداره های مختلف برای کار مراجعه کرده ام. به محض اینکه مسئولان آن اداره ها متوجه شده اند که فرد مراجعه کننده یک شهروند کوتاه قامت است، بدون هیچ پرسش و پاسخی جواب منفی به درخواستم داده اند. باز از پا ننشسته ام و به کار خیاطی در انجمن باران مشغول شده ام تا حد اقل خانه نشین نباشم.»  سینما را دوست دارد و دلش میخواهد همچنان برای شهرش افتخارآفرین باشد: «عاشق سینما و گویندگی هستم. سعی میکنم همچنان در تئاتر فعالیت کنم و مثل دوره های قبل، برای شهرم افتخارآفرین باشم.» در مقابل صحبتهای لیلا و افسانه، زهره که معلول جسمی-حرکتی است و به کار مددکاری مشغول است، با تأیید حرفهای دوستانش معتقد است که نگاه نسل امروز نسبت به معلولان تغییر کرده: «تا حدود ۱۰ سال قبل، مردم شهر کوچکی مثل قروه با معلولان رفتار صحیحی نداشتند، اما طی این ۱۰ سال، به علت فعالیتهای خود معلولان و حمایت تشکلهای آنها، میزان این رفتارها کم شده؛ البته افراد سالخورده و کم سواد همچنان به ما نگاهی ترحم آمیز دارند، اما جوانان و به طور کلی نسل امروز در نگرش خودشان تجدید نظر کرده اند.» زهره سعی میکند در کوچه و بازار به جای قهر و غضب در مقابل نگاههای جامعه، از در تعامل وارد شود: «خود من وقتی وارد فروشگاهی برای خرید میشوم و میبینم فروشنده یا یکی از شهروندان نگاه سنگینش را روی من متمرکز کرده، به جای قهر و رفتار تلخ، سعی میکنم با روابط اجتماعی بالا و حرف زدن او را نسبت به معلول و معلولیت آگاه کنم.» این نکته را یک فرد دیگر هم تأیید میکند: «البته اوضاع در مریوان کمی در حال تغییر است. یکی از عوامل این تغییر، رفتارهایی است که خود ما نشان میدهیم.» ادامه دارد...

..........آموزشی

* مضرات و فواید پخت و پز در انواع ظروف: نمیتوان یک نسخه یکسان برای تمام قابلمه ها پیچید، اما میتوان گفت پخت غذا در برخی ظرفها در طولانی مدت خطرناک است، مثل قابلمه های مسی یا قابلمه های تفلون. به طور کلی پخت غذا در ظرفهای فلزی میتواند منجر شود تا املاح فلزی از داخل قابلمه وارد غذا شود. در قرن شانزدهم میلادی، پزشک دربار لویی چهاردهم برای درمان بیماری کلوروزیک که یک نوع کم خونی شدید است، داخل قابلمه ها یک میخ می انداخت، او بیشتر این کار را برای درمان رنگ پریدگی صورت افراد به کار میبرد که البته رنگ پریدگی آنها به دلیل کمبود شدید آهن بود. اما الآن به هیچ وجه از این روش استفاده نمیشود. متأسفانه استفاده از این روشها به دلیل اطلاعات کم پزشکی است و همین میشود تا گاهی توصیه های عجیب و غریبی بشنویم. به طور کلی یک مقدار از املاح فلزی قابلمه های مسی یا حتی روی و آهنی در زمان پخت و پز وارد غذا میشود. تکرار این روش میتواند باعث افزایش دریافت این املاح شود و حتی میتواند منجر به مسمومیت شود؛ چرا که همه افراد به یک اندازه به یک ماده نیاز ندارند و دریافت بیش از اندازه آن بیماریزاست. تمام افراد یک خانواده مثلاً کمبود آهن یا مس یا روی ندارند که بخواهند با پخت غذا در قابلمه خاصی مشکلشان حل شود. توصیه میشود از ظرفهای مختلف برای مدت زمان طولانی استفاده نشود، مثلاً یک بار در پیرکس، یک بار در ظرف مسی، یک بار تفلون، اما این کار مقرون به صرفه نیست و همه این ظرفها را ندارند. مسأله ای که وجود دارد این است که مردان مشکل کمبود آهن ندارند، اما در مقابل فقر روی دارند؛ مثلاً خانواده ای که غذایشان را با ظرفی میپزند که آهن دارد، مردان نیازی به آن ماده ندارند و برایشان حتی ضرر دارد، اما ظرف روی برایشان خوب است، به ویژه برای اعضای کم سن خانواده، ولی حالا از این روش استفاده نمیشود، تکنولوژی پیشرفت کرده و کسی برای جبران کمبود آهن از ظرف غذا استفاده نمیکند. این روشها قدیمی است، مردم میتوانند به پزشک مراجعه کنند و میزان کمبود ویتامینهای بدنشان را بسنجند و بر اساس آن دوز درستی از دارو را مصرف کنند. پخت غذا در برخی ظرفها در طولانی مدت میتواند خطر ایجاد کند؛ مثلاً تفلون وقتی کهنه میشود، ترکیبات شیمیاییش سرطانزا میشود. زمانی که تفلون جدید است، مشکل خاصی برای سلامتی ایجاد نمیکند، اما وقتی کهنه میشود، براده های تفلون خراشیده و وارد غذا میشود. اینها همه به کیفیت و میزان استفاده هم بستگی دارد. ظرفهای آلومینیومی هم فلزی است و میتواند به همین اندازه خطرناک باشد، اما ظرفهای پیرکس و استیل بهترین ظرفها برای پخت غذا هستند. با این همه، اما میگویند قابلمه های استیل، حرارت را مستقیم منتقل میکنند و احتمال سوزاندن غذا را بالا میبرند، بنا بر این تاکید میشود این قابلمه ها برای پخت انواع خورش و غذاهای آبدار مناسبترند. ظروف پخت شیشه ای یا اصطلاحاً پیرکس حرارت بالا را تحمل میکنند و در صورتی که این ظروف رنگ نشده باشند، میتوان گفت سالمترین نوع ظروف برای پخت غذا هستند. اگر به این ظروف ضربه ای محکم وارد نشود و دچار شوک دمایی نشوند، مقاوم هستند و از همه مهمتر بازیافت میشوند. تنها نکته این است که باید مراقب باشید غذا داخل آنها ته نگیرد و نچسبد. البته لازم است هنگام استفاده از آنها رعایت نکات احتیاطی برای احتراز از شکسته شدن یا غیر بهداشتی شدن غذای مورد طبخ رعایت شود. چدن نخستین ظرفی است که برای پخت و پز مناسب تشخیص داده شده است. اگرچه ظروف چدنی نسبت به ظروف فلزی دیگر مثل ظروف مسی، آلومینیومی و استیل، رسانای حرارتی ضعیفتری دارند. با وجود این، حرارت به خوبی در این ظروف پخش شده و به طور یکنواخت به ماده غذایی منتقل میشود. نگهداری از چدن هم راه و رسم خاصی دارد. مثلاً در ظرف چدنی که هنوز استفاده نشده، نباید آب به مدت طولانی بماند؛ چرا که منجر به زنگ زدن میشود. ادامه دارد

........ورزشی

* آشنایی با ستارگان ایران در مسابقات آسیایی جاکارتا: کاروان ایران در بازیهای آسیایی جاکارتا، 378 نفر شامل: (280 ورزشکار مرد و 98 ورزشکار زن) را در دل خود جای داده است. ستاره های زیادی از ورزش کشورمان در کاروان ایران که با شعار یک ایران، یک صدا، راهی اندونزی میشوند، حضور دارند. از حسن یزدانی در کشتی آزاد گرفته که این روزها خودش را به عنوان یک نابغه در کشتی جهان شناسانده، تا فردی مثل احسان حدادی که در ۳ دوره اخیر با مدال طلا از بازیهای آسیایی برگشته و در صورت قهرمانی در این دوره، میتواند یک رکورد منحصر به فرد را به نام خود ثبت کند. در حالی که روز بیست و هفتم مرداد این مسابقات رسماً افتتاح میشود، با برخی از ستاره های ایران در این رقابتها که شانس مدال طلا را دارند، آشنا میشویم: الهه احمدی (تیر اندازی) بانوی تیر انداز ایرانی پس از مصدومیت کیمیا علیزاده، حالا پرچمدار کاروان ایران نیز به شمار میرود. وی که در ۲ دوره اخیر المپیک با بدشانسی از کسب مدال بازمانده، سابقه مدالآوری در بازیهای آسیایی را دارد. الهه احمدی در گوانگژو ۲ مدال نقره از ۵۰ متر خفیف انفرادی و ۱۰ متر بادی تیمی کسب کرد و در دوره قبلی در اینچئون هم یک نقره و یک برنز به دست آورد. حمیده عباسعلی (کاراته) ستاره کاراته زنان ایران که به عنوان مدافع قهرمانی در تاتامی جاکارتا حضور پیدا میکند، در جستجوی دومین مدال طلای آسیایی خود خواهد بود. عباسعلی که حتی در سطح جهانی هم حرفهای زیادی برای گفتن دارد، چهره شناخته شده ای در ورزش زنان به حساب میآید. زهرا نعمتی (تیر و کمان) بعد از المپیک و پارالمپیک 2016 ریو، حالا بازیهای آسیایی و پارا آسیایی هم به طور همزمان از پدیده ورزش ایران میزبانی میکند. زهرا نعمتی که بارها نامش به عنوان یکی از بهترین کمانداران جهان در بخش معلولین مطرح شده، با تلاش و سختکوشی توانست مجوز حضور در جاکارتا را هم بدست آورد. خواهران منصوریان (ووشو) شهربانو و الهه منصوریان ۲ سهمیه ووشوی زنان ایران را در بازیهای آسیایی در اختیار دارند. این ۲ ووشوکار باتجربه که در دوره قبلی هم حضور داشتند، جزو شانسهای اصلی مدال طلا هستند. البته الهه منصوریان برنز و نقره این بازیها را پیشتر کسب کرده است. هر دو خواهر نیز سال گذشته قهرمان جهان شده اند و حالا همه منتظر درخشش آنها در بازیهای آسیایی هستند. محسن شادی (قایقرانی) گویا بازیهای آسیایی یک طلای دیگر به محسن شادی بدهکار است. این قایقران که در ۲ دوره قبلی این بازیها به مدال طلا دست پیدا کرده، برای تکمیل هت تریک طلایی خود از خداحافظیش صرف نظر کرد و به قایقرانی بازگشت. حسن یزدانی (کشتی آزاد) حسن یزدانی در ۲ سال اخیر به هر مسابقه ای که رفته، با اقتدار قهرمانی را کسب کرده و با طلا به میهن بازگشته است. البته او برای اولین بار بازیهای آسیایی را تجربه میکند. (ادامه دارد)

........حوادث

* نوزاد کرمانشاهی در کیسه زباله: یک نوزاد دو روزه داخل کیسه زباله در بوستانی واقع در کرمانشاه پیدا شد. مدیر کل بهزیستی استان کرمانشاه در اینباره به ایرنا گفت: نوزاد پسر توسط یکی از شهروندان، ساعت 7:30 صبح روز جمعه (19 مرداد) در بوستانی نزدیک میدان آزادگان شهر کرمانشاه درون یک کیسه زباله پیدا شد که گزارش آن به اطلاع پلیس 110 رسید. این نوزاد توسط تیم سیار اورژانس اجتماعی بهزیستی از پلیس 110 تحویل و پس از دریافت مجوز قضایی به شیرخوارگاه معتضدی منتقل شد.  این نوزاد 2 روزه در سلامت کامل به سر میبرد، اما هیچ اطلاعی از والدین او در دست نیست.

* دختر کوچولوها در دام زن همسایه: سه دختر بچه مشهدی که هنگام دزدی دستگیر شده بودند، در بازجوییها مدعی شدند روش سرقت را از زن همسایه یاد گرفته اند. فرمانده انتظامی مشهد در این باره گفت: تیمهای گشت نامحسوس کلانتری بانوان مشهد در اجرای مرحله دیگری از طرح تشدید مقابله با سرقتهای خیابانی به  حرکات و رفتار 3 دختربچه در خیابان ظنین شدند و آنها را زیر نظر گرفتند. افسران پلیس زن پس از دقایقی، 3 دختر بچه را در حال دزدی از یک مغازه دستگیر کردند. این 3 دختربچه 10 ساله که با هم همسایه هستند، پس از انتقال به کلانتری بانوان در بازجوییهای اولیه ادعا کردند که زن همسایه و دختربچه 8 ساله اش به آنها روش سرقت را یاد داده و 25 جفت کفش، 30 جلد کتاب و مقدار زیادی خوراکی سرقتی را به این زن تحویل داده اند. آنچه در این ماجرا بسیار عجیب به نظر میرسید، بی اطلاعی خانواده این 3 کودک از کارهای خلاف فرزندانشان بود. والدین این بچه ها مدعی شدند فرزندانشان برای بازی با دختر همسایه به خانه این زن میرفتند. تحقیقات پرونده تا زمان دستگیری زن جوان ادامه دارد.

* گلواژه: بدترین شکل دلتنگی برای کسی آن است که در کنار او باشی و بدانی که هرگز به او نخواهی رسید. گابریل گارسیا مارکز

...........اطلاعرسانی

* به اطلاع خوانندگان محترم میرساند: روز یکشنبه 21 مرداد ماه روزنامه ایران سپید به دلیل مشکلات و مسائل فنی به چاپ نرسید. البته نسخه الکترونیکی روزنامه در سایت به نشانی www.iransepid.ir موجود است

* انجمن علمی-فرهنگی دانشجویان و دانشآموختگان نابینای ایران در نظر دارد نسبت به برگزاری نشست ادبی با موضوع شعر و شعرخوانی در روز پنج شنبه مورخ 25/5/97 از ساعت 17 لغایت 19 اقدام نماید. بدین وسیله از شاعران و کلیه علاقه مندان به شعر و شعرخوانی دعوت میگردد تا در محل انجمن واقع در سیدخندان، خیابان خواجه عبد الله انصاری، خیابان بیستم (چگینی)، کوچه جوانه، پلاک 3 حضور بهم رسانند. همچنین این انجمن پنجمین کارگاه آموزشی یوگا خنده (خنده درمانی) روز پنجشنبه 25/5/97 ساعت 10:30 الی 12:30 در محل انجمن برگزار میکند. تلفن تماس: 22880088.