بخشی از گفتگوی ورزشی ما با دکتر عباس عراقچی که مربوط به فدراسیون نابینان و کم بینایان بود، پیش روی شماست با این توضیح که متن کامل مصاحبه که شامل بحث های مختلفی درخصوص رشته های دیگر از جمله فوتبال است.

آقای دکتر عراقچی! شاید خیلی از مردم و حتی اهالی ورزش از حضور شما در فدراسیون نابینایان و کم بینایان بی اطلاع یا کم اطلاع باشند. بفرمایید چگونه شد که از این فدراسیون سر درآوردید و عضو هیات رئیسه آن شدید؟

 

واقعیت امر این است که حدود 5 سال پیش دو دوست عزیز و جانبازم از من دعوت کردند در هیات رئیسه این فدراسیون حضور داشته باشم. من به دعوت آقای مظلومی، رئیس فدراسیون که جانباز و اتفاقا نابینا هستند و سردار روغنی، که از دوستان جانباز من هستند، در این فدراسیون حضور یافتم.

 

البته من یک انگیزه شخصی و خاص هم داشتم. از شما پنهان نیست که پدر من در سال های پایان عمرش به دلیل بیماری دیابت نابینا شد. من 17 سالم بود که پدرم فوت کردند و از 12 سالگی تصویری که از پدرم در خاطر دارم، چنین فردی است، یک فرد نابینا که همه جا را تیره و تار می دید. به همین منظور همواره سعی در کمک به این فدراسیون داشته و دارم.

 

جلسات هیات رئیسه این فدراسیون سالی 2 الی 3 بار برگزار می شود و هیچ پولی در آن نیست و کاملا عام المنفعه است. من تلاش می کنم هنگام اعزام تیم های مختلف نابینایان و کم بینایان به مسابقات، از طریق سفارتخانه های کشورمان به آنها کمک کنم. این فدراسیون از نظر مادی فقیر بوده و بودجه آنها بسیار اندک است و می توان از طریق سازمان بهزیستی به آنها کمک کرد و خودم نیز در حد توان کمک می کنم.

 

چقدر در جریان ریز فعالیت های فدراسیون هستید؟ در چند رشته فعالیت می کنند؟

 

این فدراسیون به دلیل مشکلات مالی در 7 یا 8 رشته فعالیت می کند که فوتبال، گلبال، شطرنج و جودوی آن از همه مشهورتر است. مسابقات فوتبال نابینایان سال گذشته در ژاپن برگزار شد و جذابیت خاصی یافته بود و خیلی مورد توجه قرار گرفت. البته باید تاکید کنم ورزش بسیار خطرناکی است و بازیکنان در مسابقه فوتبال در یک زمین بسته بازی می کنند و تعدادی بازیکن نابینا باید رودرروی هم قرار می گیرند و تنها فرد بینا در جمع آنها، دروازه بانی است که دورن دروازه می ایستد. یعنی یک تیم نابینا باید به یک دروازه بان بینا گل بزند. بازی خطرناکی است و احتمال شکستگی و آسیب دیدگی در آن زیاد است و مربیان از پشت دروازه بازیکنان را هدایت می کنند. گلبال زمین و توپ خاصی می خواهد و بازی شطرنج هم به مهره های خاصی نیاز دارد که مخصوص نابینایان است. البته دو و میدانی و شنا هم جزو رشته های پرمدال در این فدراسیون هستند.

 

 

آقای دکتر! عکسی از شما منتشر شد که در جلسه هیات رئیسه فدراسیون نابینایان و کم بینایان حضور دارید اما پس از انتشار این عکس هجمه زیادی به شما شد. علت این همه هجمه را چه می دانید؟

 

شاید برایشان جالب بود عراقچی چطور سر از فدراسیون نابینایان درآورد! اگر به اینستاگرام من مراجعه کنید در سال 93 هم عکسی از حضورم در هیات رئیسه را گذاشته ام. شاید برخی اطلاعی از حضور من نداشتند و تا حدودی فضای سیاسی هم اقتضا می کند همه به دنبال سوژه های جذاب باشند و این هم به سوژه ای جذاب برای آنها تبدیل شد.

 

اگر صحبت خاصی درباره این فدراسیون دارید سراپا گوشیم

 

من از مسئولین رده بالای کشور و وزارت ورزش و جوانان مردم درخواست می کنم توجه ویژه ای به ورزش معلولین، جانبازان و نابینایان داشته باشند. نابینایان در شرایط سختی هستند و در اوایل بیماری در معرض افسردگی قرار می گیرند. شما تصور کنید بستن چشم برای نیم ساعت غیرقابل تحمل است در حالی که این افراد باید همه عمر نابینا باشند و از دیدن زیبایی ها محروم. تنها دلیل رفع افسردگی آنها ورزش کردن است. البته این کار ساده ای نیست زیرا برای مثال ورزش شنا استخر مخصوص نیاز دارد و باید حتما همراه داشته باشند، گلبال به سالن، دروازه و توپ ویژه نیاز دارد و فوتبال هم زمین بسته برای بازی احتیاج دارد که تهیه همگی آنها مستلزم بودجه است. آقای مظلومی، رئیس فدراسیون، انگیزه خاصی دارد و همواره برای حل مشکلات این ورزشکاران تلاش می کند. امیدوارم خیرینی که به دنبال مدرسه سازی، مسجد سازی و کتابخانه سازی هستند، عنایتی به این دوستان هم داشته باشند زیرا ورزشگاه ساختن برای مردم ثوابی کمتر از مدرسه سازی ندارد. ساخت ورزشگاه و ایجاد بسترهای لازم برای نابینایان اجر ویژه ای نزد خداوند دارد. از مردم عادی و مسئولین درخواست دارم نسبت به این موضوع عنایت ویژه ای داشته باشند.

منبع: خبرگزاری برنا