به گزارش ایران سپید از صبح که اولین خبر این حادثه را شنیدم در تلاطم بودم، در نهایت هم بعد از پرس و جوهای فراوان راهی بیمارستان خاتم الانبیا می شوم ساعتی جلوی در منتظر می مانم،  آمبولانس می رسد. بر روی برانکارد عباس  بی جان افتاده است، خواهرش اشک می ریزد. چشمم بهش می افتاد، جوانی رعنا روی تخت با کلی دم و دستگاه که به او آویزان است. اشک از چشمان خواهرش جدا نمی شود،  با خواهرش به پذیرش بیمارستان می روم،  اولین حرف مسئول پذیرش این بود که توان پرداخت هزینه را دارید؟ همین موقع برادر و اقوام عباس می رسند  و عباس پذیرش می شود. خواهرش آن قدر آرام اشک می‌ریزدکه حتی دیوارها هم صدای گریه هایش را نمی شنوند... با آنکه وقت مناسبی برای پرسش نیست اما می خواستم که بگوید چه بلایی سر عباس نوباغی آمده است: «عباسم فقط ۲۸ سالش است. از یک سالگی به دلیل تب شدید نابینا شد. اما ما اصلا این را حس نمی کردیم چرا که انقدر زرنگ و توانمند بود که خیلی وقتها او برای کمک به ما پیش قدم می شد. لیسانس مشاوره از دانشگاه آزاد دارد یادم نیست گره ای داشته باشیم و  عباس نتوانسته باشد راه حلی برای باز کردنش پیدا کند. متاسفانه چند وقت است که بیکار شده. سه سال است که با یک دختر بینا ازدواج کرده و برای تامین هزینه زندگیش دنبال کار می گردد. صبح شنبه نهم بهمن ماه قصد پیوستن به چند تن از اعضای انجمن نگاه روشن را  داشت که از پل عابر پیاده سقوط می کند.  انها می خواستند برای پیگیری اشتغال نابینایان بروند چرا که در ورامین وضعیت اشتغال به خصوص برای نابینایان مناسب نیست. از او می پرسم می دونی مقصر این حادثه کیه؟ اشکهایش را آرام پاک می کند و می گوید: زمان حادثه ما آنجا نبودیم اما  مسوولان شهرداری به ما  گفتند از پله دوم افتاده! شما وضعیت عباس را نگاه کنید مگر می شود کسی از پله دوم بی افتد و به این روز دچار شود و  حال و روزش این شود دو روز است برادرم درد می کشد. »

پله ها  به سقوط ختم شد

عرشه پل عابر پیاده خیابان رسالت شهرستان ورامین مدتی است که به علت اصلاح هندسی میدان رازی این شهر جا به جا شده و به گفته ساکنان و عابرین ورامین هیچ علامت و یا حفاظ هشدار دهنده ای مبنی بر اینکه پله ها از عرشه جدا شده است بر ورودی این پل نصب نشده است. عباس نوباغی که قاری قرآن و از مداحان برجسته ورامین است، به هوای آنکه این پل همان پل همیشگی است از پله های آن بالا می رود اما دریغ از آنکه  پله ها به سقوط ختم می شوند

خستگی در چهره ابراهیم  برادر عباس حک شده .. صورتی، سرخ از غم و خیس از اشک . انگار سالهاست این غم را به دوش می کشد.  این چند روز لحظه ای وقت ایستادن نداشته  و مدام در حال پیگیری کارهای تک برادرش عباس در رفت و آمد است. با نگاهش بهم فهماند که الان نه نخواستم در این اوضاع در هم پیچیده باری روی دوشش باشم اما محمد نهاردانی   از اقوام نزدیکشان است او از اول ماجرا کنار ابراهیم بوده و می داند چه شده از او می خواهم که ماجرا را برایم بگوید: «پلی که عباس از آن سقوط کرد هیچ علامت هشدار دهنده یا حفاظی که مانع از ورودش بشود نداشته است. او از ارتفاع بلندی به داخل خیابان پرت می شود. سرش به جدول کنار خیابان برخورد می کند و پنج تا از دنده ها و فکش هم بر اثر شدت ضربه می شکند. البته احتمال می رود جمجمه اش هم ترک بر داشته باشد. پس از حادثه توسط پیمانکاران شهرداری به بیمارستان مفتح ورامین منتقل می شود. این بیمارستان تجهیزات انجام سی تی اسکن ندارد برای همین عباس را با آن حال وخیمش به مرکز دیگری می فرستند تا سی تی اسکن بر رویش انجام شود. پس از کلی اتلاف وقت برای تشخیص میزان جراحاتش در نهایت ساعت ۴ بعدازظهر به بیمارستان لقمان تهران منتقلش می کنند. من با شهردار ورامین صحبت و تلفنی گلایه کردم که افرادی با این جراحات را باید با هلی کوپتر به مراکز درمانی مجهز رساند.  در بیمارستان لقمان هم بی توجهی ها ادامه داشت تا انجا که از عصر شنبه تا صبح یکشنبه عباس در اورژانس بیمارستان مانده بود و همین باعث شد از شدت خونریزی سطح هوشیاریش پایین بیاید. چرا که  دکتر تشخیص داده بود وی باید در بخش ICU بستری شود. با دیدن این اوضاع تصمیم گرفتیم او را  به بیمارستان خاتم الانبیا ببریم که آن زمانی که منتظر اورژانس بودیم تازه مسئولان بیمارستان لقمان عباس را به بخش مراقبت های ویژه منتقل کردند. اما ما همچنان بر تصمیمان ماندیم و در نهایت ساعت ۴ یکشنبه 10 بهمن ماه  عباس در بخش ICU بیمارستان خاتم الانبیا بستری شد. خانواده نوباغی از شهرداری شکایت خواهند کرد و در پی این موضوع جمعی از نابینایان انجمن نگاه روشن ورامین هم قصد تحصن جلوی ساختمان شهرداری ورامین دارند.»

عباس را فراموش نکنید

به سراغ شهردار ورامین می روم علی حیدریان شهردار ورامین  که 15 سال است که مسوولیت شهرداری ورامین را به عهده دارد و این روزها خبرهایی مبنی بر استیضاحش نیز  از سوی شورای شهر ورامین به گوش می رسید در توضیح این حادثه می گوید: زمانی که این حادثه رخ داد در جلسه در تهران شرکت کرده بودم اما به محض شنیدن خبر خود را به ورامین رساندم و از عباس  در بیمارستان مفتح  این شهر دیدار کردم. از او  می خواهم که بگوید چرا مانعی بر سر راه این پل قرار نداشته است؟ حیدریان می گوید: حدود چهار ماه است عملیات عمرانی در میدان رازی آغاز شده و تمام تدابیر لازم هم اندیشیده شده و پیمانکار تمام مسائل ایمنی را در نظر گرفته است. من در صحنه نبودم اما به گفته پیمانکار نوار خطر بر روی پل بسته شده بوده. البته باید بگویم ما سه بار در مورد مسائل امنیتی به این پیمانکار تذکر داده بودیم!  ارتفاع این پل شش متر است و اگر کسی از آن سقوط کند. صدمات جبران ناپذیری برای فرد رخ می دهد اما به گفته پزشکان حال این نابینای عزیزمان خوب است. ما در حال پیگیری این واقعه هستیم و اگر در بازبینی دوربین ها مشاهده کنیم پیمانکار مسائل امنیتی را در نظر نگرفته و قصوری صورت گرفته قطعا با پیمانکار برخورد خواهد شد. با این حال شهرداری تمام هزینه های درمان این عزیز را تقبل خواهد کرد. مهمترین مساله در حال حاضر بهبود حال اوست.» اظهارات جناب شهردار در حالی صورت می گیرد که اگر الان به سراغ این پل برویم می‌بینیم در حدی جوانب احتیاط رعایت شده مثلا ورودی پل هوایی را با فلز جوشکاری کرده اند و نوارهای زرد رنگ را به صورت ضربدری در سراسر پله ها کشیده اند اما شاهدان می گویند همین که عباس به بیمارستان منتقل شده ماموران به سراغ پل آمده اند و نوارها  را نصب کرده اند و

ورودی پل هم  آن چنان با فلز جوشکاری شده که چه بینا و چه نابینا نمی تواند وارد پله ها شود و قطعا اگر قبل از حادثه اینها می بود عباس نمی توانست اصلا وارد پله ها شود چه برسد که از آنها بالا هم برود .

محمدرضا اسدی معاون توانبخشی بهزیستی استان تهران در گفت‌وگو با ایسنا، در خصوص این حادثه ضمن انتقاد شدید از عملکرد شهرداری در حوزه مناسب سازی گفت: ساعت 9 صبح روز شنبه ( 9 بهمن ماه)یک معلول نابینا به علت عدم مناسب سازی‌ها دچار حادثه شده است و سریعا طی ارتباط با شهرداری خواهان ارائه گزارش شدیم و اولویت را بر پیگیری مسائل درمانی فرد مذکور قرار دادیم اما پس از دریافت گزارش کامل متوجه کوتاهی بارز و فوق العاده شهرداری در خصوص حادثه رخ داده شده ایم.

وی ادامه داد: شهرداری ورامین قصد تعمیرات و عملیات اجرایی در میدان رازی شهرستان ورامین را در دست داشته و بدون توجه به ایمن سازی و ممنوع کردن ورود به پل عابر پیاده، نیمی از پل را به عرض طرف دیگر بلوار برداشته و همین امر باعث شد تا این نابینا که قاری قرآن و مداح اهل بیت نیز هست از همان نیمه پل به پایین سقوط کند.

اسدی ادامه داد: جای سوال است که چرا هیچ اقدامی به لحاظ ایمنی از سوی شهرداری صورت نگرفته و با برخی از سهل انگاری‌ها برخی از اقشار جامعه تبدیل به شهروندان درجه 2 یا درجه چند می‌شوند.

وی با انتقاد از عدم حضور مسولان بالادستی شهرداری در جلسات ستاد مناسب سازی گفت: در این جلسات مقام بالادستی از شهرداری حضور پیدا نکرده و تنها به حضور کارشناس در این جلسات بسنده می‌کنند. کوتاهی‌های شهرداری‌ها در شهرستان‌ها به مراتب مشهودتر از کلانشهرهاست. شهرداری‌های برخی از استان‌ها اصلا توجهی به موضوع مناسب سازی و حفظ ایمنی معلولان ندارند این در حالیست که همواره تاکید می‌کنیم تمامی آحاد باید شهروند درجه 1 محسوب شوند.

معاون توانبخشی بهزیستی استان تهران معلولان را جزو اقشار بی‌صدا خواند که صدای دردشان با بروز چنین فجایعی به گوش دیگران می‌رسد.

اسدی همچنین اعلام کرد: سازمان بهزیستی شکایتی را از سوی بهزیستی شهرستان ورامین علیه شهرداری ورامین تنظیم کرده که حتما به طور جدی پیگیری خواهد شد تا دیگر شاهد چنین مسائل و مشکلاتی برای معلولان نباشیم. همچنین مسئولان بهزیستی پیگیر این مسئله هستند و تا بازگشت سلامتی این فرد نابینا در کنار وی خواهند بود.

میدان رازی ورامین (محل وقوع حادثه) محل عبور و مرورو خیلی از شهروندان و به خصوص نابینایان این شهر است،  این که چرا پیمانکار یا شهرداری قبل از وقوع این حادثه به فکر اعلام خطر نیافتاده اند  و چرا همیشه باید اتفاقی بیافتد تا به فکر بیافتند و این که به هر حال این شهروند نابینا  تا هر ارتفاعی هم که باشد از پله ها بالا رفته و دچار حادثه ای تلخ شده و حالا مقصر اصلی کیست سوالهایی است که بی جواب مانده و متاسفانه باز هم همانند دیگر حوادث مشابه قطعا تا مدتی بین شهرداری و پیمانکار پاس کاری می شود و بعد از مدتی در میان هزاران خبر رنگارنگ عباس هم  به فراموشی  سپرده می شود.