شناسه خبر: 10185 منتشر شده در مورخ: 1395/7/24 ساعت: 07:28 گروه: اخبار روزنامه ایران سپید  
روزنامه شنبه 24 مهر 1395

روزنامه شنبه 24 مهر 1395

۲۴ مهر روز عصای سفید را گرامی می داریم.

روزنامه «ایران سپید»
شنبه 24 مهر 1395
13 محرم 1438 
15 اکتبر 2016
سال بیستم شماره 5405
صاحب امتیاز: 
خبرگزاری جمهوری اسلامی      
مدیر مسئول: سهیل معینی
سامانه پیامکی: 3000465040
نشانی پستی:
 تهران- ص.پ. 158755388
تلفن: 84711371
وبسایت: www.iransepid.ir 
پست الکترونیک: iransepid@icpi.ir
24 مهر ماه، روز جهانی نابینایان، روز عصای سفید را گرامی میداریم.
.........عناوین این شماره.......
* برابری در دسترسی، برخورداری از ایمنی، اولویتهای سال نابینایان ایران 2
* واگویه های یک شهروند، در بامداد یک روز خاص 7
* مسیر سبز مترو برای معلولان خاکستری است 11
* رؤیاهایی که حقیقت یافتند 16
 
 
 
صئ.......برابری در دسترسی، برخورداری از ایمنی، اولویتهای سال نابینایان ایران
15 اکتبر، روز جهانی عصای سفید امسال با 24 مهر و ایام سوگواری سالار شهیدان و کاروان شهدای کربلا مصادف شده است. با استعانت از پیام این واقعه تاریخی، یعنی پایداری تا حصول نهایی اهداف عالی انسانی و معنوی ما نابینایان و کمبینایان ایران نیز با یکدیگر عهد میبندیم تا تحقق حقوق برابر و خواستهای برحق اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی خود، یعنی برخورداری از فرصتها و امکانات برابر رشد و تعالی همپای همه آحاد جامعه فعالیت مستمر داشته و تا به دست آوردن اهداف عالیه حقوق انسانی و اجتماعی خود از پا نیفتیم. فرصتهای برابر آموزش، تأمین اجتماعی، اشتغال پایدار و رفاه معادل متوسط برخورداریهای جامعه، رئوس حقوق اجتماعی نابینایان و کمبینایان ایران است. اما در سالی که پیش رو داریم، یعنی سال منتهی به روز جهانی عصای سفید در سال 96 اولویتهای نابینایان و کمبینایان و تشکلهای آنان چیست؟ اهداف تشکلهای نابینایان و کمبینایان کشور به دو دسته تقسیم میشوند. نخست اهدافی که با سایر افراد دارای محدودیتهای جسمی و حسی کشور یکسان است و دستاورد تحقق آنها شامل همه افراد دارای معلولیت است. مانند تصویب لایحه حمایت از حقوق معلولان در مجلس دهم که چتر آن بر سر همه ما خواهد بود و در تحقق برابر حقوق اجتماعی افراد معلول نقش اهرم زیربنایی را بازی میکنند. تشکیل فراکسیون جدید حمایت از حقوق افراد معلول در مجلس، گام اجرایی بعدی است که تضمینی است برای تصویب قوانین مورد نیاز همه افراد معلول و نیز نظارت مؤثر مجلس بر اجرای قوانین. پیگیری اجرای مواد مصوبه هیأت دولت در زمینه حقوق افراد معلول، ابلاغی پانزدهم شهریور سال 94 خود هدفی بسیار مهم برای تشکلهای نابینایان و کل تشکلهای افراد معلول کشور است. مصوبه ای که بخشی از حقوق افراد معلول را حتی قبل از تصویب در مجلس قانونی و لازم الاجرا میکند. باید با پیگیریهای خود اجازه ندهیم این بخش از قوانین حمایتی به سرنوشت سایر قوانین حمایت از حقوق افراد معلول دچار شود و با کمی و کاستیهای چشمگیر در اجرا رو برو شود. تحقق این مهم وظیفه روز کلیه تشکلهای معلولین از جمله نابینایان و کمبینایان است. دسته دوم اهداف تشکلهای نابینایان و کمبینایان که اهداف اختصاصی این گروه است، شامل تحقق برابری در دسترسی به فناوریهای کمک زیستی و توانبخشی نابینایان و کمبینایان در همه عرصه هاست. مهمترین نیاز و وظیفه در این زمینه نظارت بر خرید تجهیزات و فناوریهای توانبخشی نابینایان و کمبینایان توسط سازمان بهزیستی در سال جاری است که متأسفانه تا کنون به آن بی توجهی شده است. اما نباید اجازه داد این بی توجهی ادامه یابد. مسئولان سازمان در سال گذشته وعده دادند به بی توجهی سازمان در خرید تجهیزات توانبخشی برای نابینایان و کمبینایان پایان دهند و از بودجه خرید این تجهیزات سهم عادلانه نابینایان را رعایت کنند. اما تا امروز خبری دال بر اعمال این توجه به دست نرسیده است که وظیفه همه تشکلهای نابینایان کشور است در کنار شبکه تشکلهای نابینایان کشور، «چاووش» این امر را دنبال کرده و از مسئولین سازمانهای بهزیستی استانها گزارش عملکرد بخواهند. اولویت اختصاصی دیگر تحقق ایمنی محیطی برای تردد نابینایان و کمبینایان است. علیرغم گذشت بیش از دو دهه از شکلگیری روند مناسبسازی محیطی کشور برای دسترسی افراد معلول، همچنان این امر بدون نظارت واحد، بدون رعایت استانداردهای لازم الاجرا در سطح کشور و به صورت جزیره ای اجرا میشود. شبکه حمل و نقل مترو همچنان برای نابینایان و کمبینایان خطر آفرین است. پیاده روها معبر امن تردد نابینایان و کمبینایان نیست و انواع موانع محیطی و تردد بی محابای موتورسیکلتها تهدید جدی نابینایان است. باید ستاد مناسبسازی کشور و کمیته های تابعه را در استانداریها و فرمانداریها به پرسش گرفت و خواهان گزارش عملکرد از آنها شد. عمده دستاورد این نهادها تشکیل جلسات بی نظم و فاقد برنامه و عدم پاسخگویی دستگاههای اجرایی مختلف است. باید به این عدم پاسخگوییها پایان داد و این امر فقط از پیگیری تشکلهای نابینایان و دنبال کردن حقوق مصوب نابینایان بر میآید. البته نابینایان خواسته های دیگری نیز دارند. از جمله توجه ویژه و برنامه ریزی برای ایجاد اشتغال پایدار برای نابینایان بویژه در بخش غیر دولتی. تأمین منابع و وسایل کمک آموزشی نابینایان در همه سطوح آموزشی اولویت دیگر ما است. یکی از ضرورتها واکاوی برنامه های حمایت از دانشآموزان نابینا و کمبینا در مدارس عادی است که با مشکلات چشمگیر رو بروست و مستلزم مرور و بررسی جدی و پیشبینی راهکارهای مؤثر گره گشاست. تضمین تحقق این اولویتها اتحاد نزدیک تشکلهای نابینایان در سطح ملی با یکدیگر، تقویت شبکه تشکلهای نابینایان کشور (چاووش) و به صحنه آمدن نخبگان فعال نابینا است تا حقوق اجتماعی این گروه از روی کاغذ به عرصه عمل منتقل شود. آینده مان را از همین امروز و با هم بسازیم. 
 
صئ.......واگویه های یک شهروند، در بامداد یک روز خاص
* امروز مثل هر روز، مثل هر شهروند، مثل هر فعال، مثل هر شاغل، مثل هر دردمند، از درِ خانه قدم در کوچه ها و خیابانهای شهر میگذارم، با این اندیشه که امروز روزی از روزهای سال است، اما با کمی تفاوت؛ گرچه این تفاوت برای همه ملموس نیست؛ چه، اثر آن مشهود اقشار مختلف نمیتواند باشد. اما چه باک که فکر کردن به چنین روزی –حد اقل برای من و همنوعان من-، غیر عادی نمینماید. بگذریم! از فکر کردن گفتم، اما مقصودم این نیست که در بامداد امروز، 24 مهر و در مسیری که هر روز قدم میزنم، با واژه های مغلق ذهنم را در پیچ و خم عبارات گیر بیندازم. آنچه از صبح و قبل از خروج از خانه ذهنم را به خود گرفته، تقارن این شنبه، با شنبه شومیست که چند سال پیش دل من و همنوعانم را به درد آورد. شگفتا که آن شنبه هم مثل این شنبه، 24 مهر، روز جهانی عصای سفید بود. شاید در دقایقی مثل همین دقایق، یک معلم، یک دردمند، یک پر شر و شور در عرصه فعالیتهای مختلف فرهنگی و اجتماعی، به علت یک بی توجهی بزرگ، از ادامه زندگی باز ماند و خاطره تلخش تا امروز باقی ماند. مطمئنم در چنین روزی ذهن همه یاران و همنوعان من، هما را در صدر تمام دغدغه های روزانه قرار میدهند و مثل من، با خود می اندیشند که از آن روز تا امروز، چه اتفاقاتی رخ داد تا چنان واقعه ای تکرار نشود؟ چه تدبیری از سوی مسئولان اندیشیده شد تا جان معلولان در همه اماکن پر تردد در امنیت بماند؟ این بدیهیست که مرگ «هما بدر» معلم نامآشنا نقطه عطفی در باز اندیشی مسئولان حوزه های مختلف، پیرامون وضعیت معلولان، خاصه نابینایان قلمداد شد. اما تا چه میزان از آن اندیشه ها جامه عمل بر تن کردند؟ حال که با خودم در طلیعه بیست و چهارمین روز از مهر ماه 1395، فعالیتهای چند سال اخیر را مرور میکنم، نقاط مختلفی در ذهنم برجسته میشوند که خالی از توجه نیستند. هرچند که بسیاری از ما نابینایان در چنین روزی درِ صندوق گلایه هامان را میگشاییم و ناله سر میدهیم، اما بد نیست کمی وسیعتر ببینیم و نظر دهیم. با خودم فکر میکنم، از روزی که همایمان را از دست دادیم، این تلنگر در ذهن مسئولان شرکت مترو ایجاد شد که باید به نابینایان توجه کرد؛ نه توجه ویژه، توجه درست. گرچه این توجه به قیمت از دست دادن خون عزیزی به دست آمد. میبینم که به محض ورود من و امثال من به هر کدام از ایستگاههای مترو، مأموران در همراهی تا سوار شدن به قطار، گوی سبقت را از هم میربایند؛ شاید این صحنه ها در تمام ایستگاهها به شکلی که من مشاهده میکنم اتفاق نیفتد، اما دور از انصاف است که بگوییم هیچ توجهی از سوی مسئولان مترو صورت نمیگیرد. علاوه بر تغییر نگرش مسئولان شرکت مترو، میبینم با تمام مشقات، قانون جامع حمایت از حقوق معلولان بازنگری شده و امروز در مجلس با تشکیل فراکسیون جدید معلولان، بررسی این قانون همچنان جزو دغدغه های  نمایندگان است. قطعاً اینها همه قصه نیست و برای نیل به خواسته هایمان راهی بس دشوار در پیش داریم، اما با همین دستاوردهای به ظاهر ناچیز، نشان داده ایم که همچنان محکم و استوار هستیم. نمیدانم در آن روز شوم، هما به چه می اندیشید؟ شاید به این فکر میکرد که راه صحیح دستیابی به خواسته های نابینایان، چگونه باید به تمام افراد دارای آسیب بینایی تبیین شود؟ از چه روشهایی باید بهره جست تا به همنوعان نحوه صحیح مطرح کردن نیازها را آموخت و شایدهایی که فقط امروز و بعد از گذشت چند سال در ذهن من نقش بسته است. اما قدر مسلم این است، هما از آن دسته افراد مثبت اندیش بود که با درک تمام سختیها، اطمینان داشت با اتحاد میتوان کارها کرد کارستان. در نهایت، در این بامداد بیست و چهارم مهر، این نهیب را به خودم و یارانم میزنم که یاران! افق روشنی پیش رو و چشم اندازی وسیع در مقابلمان ترسیم شده است، اگر بر اساس اندیشه صحیح، منطقی استوار، بیانی منسجم و با اتکا به انسانهای آگاه و کارشناس قدم برداریم، قطعاً نتایج قابل قبولی به دست خواهیم آورد. 
صئ.........گزارش ویژه
* مسیر سبز مترو برای معلولان خاکستری است: صبح روز اول هفته همانند دیگر روزها، آماده میشود کودکان پنج و یک ساله اش را برای رساندن به مهد کودک لباس بپوشاند و خود را هرچه زودتر به کلاس درس شاگردانش برساند. صورت نحیف و کوچک دخترانش را میبوسد و... شاید اگر میدانست این آخرین باریست که فرزندانش را لمس میکند آنها را در آغوش گرم مادرانه اش میفشرد و صدها بار میبوسید، اما همه انسانیم و از آینده بی خبر. امروز گویی ساعت هم تندتر خودش را به 8 رساند تا آن حادثه تلخ رقم بخورد. وارد مترو خزانه شد، خود را به سکوی اصلی رساند، اما نبود علائم هشدار دهنده باعث شد درون چاله سقوط کند، سوت قطار را شنید اما نتوانست خود را از چاله بیرون بکشد، زمان امانش نداد و برای همیشه چراغ زندگیش خاموش شد.  24/7/89 روزیست که هما بدر جانش را به خاطر نبود مناسبسازی در مترو از دست داد. اکنون بیش از 6 سال از آن حادثه دلخراش میگذرد. ما نیز به همین بهانه سری به ایستگاههای این شهر زیر زمینی زدیم تا اقدامات 6 ساله مترو برای حفظ جان مسافران دارای معلولیت را بررسی کنیم و نظرات شهروندان دارای معلولیت را در این خصوص جویا شدیم که در ادامه میخوانید. برای یافتن مسیر، عصایش را بر زمین میزند، مردم با دیدن او به سمتش میروند تا همراهیش کنند. از وضعیت مترو و مناسبسازی ایستگاههای قطار از او میپرسم، میگوید: «یکی از وسایلی که برای تردد انتخاب میکنم مترو است، اما در ایستگاه خیام که مسیر هر روزه ام است با مشکل مواجه میشوم. هنگامی که برای رفتن به نزدیک سکوی قطار از کارمندان مترو درخواست کمک میکنم، آنها به درخواست کمک من توجهی نمیکنند. من نابینا هستم و آنها را نمیبینم، اما کارکنان مترو که من را میبینند! چرا برای کمک نمیآیند؟ بیشتر مواقع این مردم هستند که مرا تا سکو همراهی میکنند.» علی علیزاده یکی از افراد معلولی است که برای راه رفتن باید از دو عصا استفاده کند، تردد از پله ها برایش سخت و گاهی ناممکن است. این شهروند 64 ساله میگوید: «مترو برای معلولان ساخته نشده و زمانی که طرح و برنامه ریزی این شهر زیرزمینی را انجام دادند، یادشان نبود افراد با نیازهای ویژه را مد نظر قرار دهند.» به ایستگاه گلبرگ که در خط دو مترو واقع شده است سری زدم. شخصی با عصای سفیدش مشغول عصا زدن و یافتن مسیر برای رسیدن به سکوی قطار بود، نزدیکش رفتم و سر صحبت را باز کردم تا نظرش را در خصوص مناسبسازی داخلی مترو جویا شوم. آقای مقدم میگوید: «چند سال قبل با توجه به مناسبسازی این ایستگاه برای معلولان و نصب کفپوشهای مناسب میتوانستم مسیرم را تا سوار شدن در قطار پیدا کنم، اما چند وقتی است که این خطوط بریده بریده یا پاک شده است و دیگر برای ما نابینایان قابل تشخیص نیست. چرا مسئولان از کفپوشهای بادوامتری استفاده نمیکنند؟» علی عبد الله پور، قائم مقام مدیر عامل شرکت بهره برداری مترو تهران در رابطه با مناسبسازیهای فضای داخلی مترو میگوید: «مناسبسازی ایستگاهها برای افراد با نیازهای ویژه در دستور کار شرکت بهره برداری قرار دارد، اما ایستگاهها به صورت مناسبسازی شده به ما تحویل داده نمیشود، بلکه شرکت ساخت مترو ایستگاههایی که آماده بهره برداری باشند را در اختیار ما قرار میدهند، شرکت بهره برداری مترو پس از تحویل ایستگاه، نسبت به مناسبسازی آن اقدام میکند که همین امر مشکلات فراوانی برای ما رقم زده است. وی می افزاید: مسیر ویژه برای تردد نابینایان و کمبینایان در 40 ایستگاه از 104 ایستگاه فعال مترو ایجاد شده است. این مسیرهای برجسته و غیر همسطح به نابینایان کمک میکنند مسیرشان را تا نزدیکی سکوی قطار پیدا کنند. این ایستگاهها علاوه بر خطوط ویژه غیر همسطح به پله برقی و آسانسور نیز مجهز شده اند تا همه شهروندان بتوانند از مترو استفاده کنند. علاوه بر امکانات فیزیکی که برای شهروندان دارای معلولیت در ایستگاهها تعبیه کردیم، از پاکبانان مترو تا رئیس ایستگاه موظف هستند با مشاهده افرادی که مشکل تردد دارند از قبیل نابینایان، معلولان جسمی-حرکتی و... که وارد ایستگاه میشوند تا سوار شدن به قطار همراهی کنند. عبد الله پور با تأکید بر اینکه اگر افراد با نیازهای ویژه به ایستگاههای مترو مراجعه کردند و همکاری لازم از طرف کارمندان مترو صورت نگرفت، سریعاً ساعت حضور و نام ایستگاه مذکور را با شماره تلفن 02166712216 به ما اعلام کنند تا برخورد اداری با این افراد صورت گیرد. این مقام مسئول در پاسخ به اینکه چرا این مناسبسازیها در هنگام ساخت ایستگاه و قبل از افتتاح آن صورت نمیگیرد عنوان میکند: «برای حل این معضل مدیر عامل شرکت بهره برداری مترو تهران دستورات لازم را صادر کرده است تا در زمان ساخت ایستگاه، مناسبسازیها انجام شود.» وی در پایان صحبتهایش میگوید: «تا پایان سال 96 بحث مترو و توسعه خطوط با افتتاح خط 6 و 7 بسته خواهد شد و از آن زمان به بعد بحث کیفیت ایستگاهها، مناسبسازیها و افزایش واگنهای قطار مد نظر مسئولان قرار خواهد گرفت.» (جعفری)
 
صئ.........رؤیاهایی که حقیقت یافتند
* نابینایان رانندگی میکنند، نابینایان به فضا میروند. ماه گذشته اورلاندوی ایالت فلوریدای آمریکا میزبان مجمع عمومی اتحادیه جهانی نابینایان بود. نشستی با حضور 99 کشور جهان و با مشارکت 8 مؤسسه و اتحادیه بین المللی فعال در حوزه نابینایان، معلولین و امور تخصصی مانند آموزش افراد دارای اختلالات پایدار بینایی. در این نشست که به طور مشترک با کنفرانس جهانی آموزش افراد دارای اختلال بینایی برگزار شد. بر اساس برنامه ثابت مجمع عمومی اتحادیه جهانی نابینایان که هر چهار سال یک بار برگزار میشود، رئیس وقت اتحادیه جهانی نابینایان «آرنت هولت» از نروژ طی گزارشی به مجمع به بررسی دستاوردها و چالشهای عمده نابینایان جهان ظرف چهار سال گذشته پرداخت. هولت با تأکید بر اینکه در چهار سال گذشته جهان برای زندگی نابینایان بویژه در کشورهای در حال توسعه بیش از گذشته نا امن و خطرناک بوده است، نمونه هایی از این نا امنی و خطرات را برای بیش از 300 میلیون تن از جمعیت سیاره زمین که به نوعی با مشکل بینایی رو برو هستند تشریح کرد. وی فجایع انسانی سوریه و آوارگی صدها هزار تن از نابینایان و کمبینایان این کشور را نمونه ای بارز از این خطرات شمرد. حملات تروریستی کور به افراد غیر نظامی در سطح جهان به گفته رئیس اتحادیه جهانی نابینایان امنیت و آرامشی برای هیچ یک از نابینایان و کمبینایان جهان باقی نگذاشته است و افزون بر آن، خود این حملات زاینده نابینایی و آسیبهای بینایی برای بسیاری از مردم است. آرنت هولد پس از تشریح نا امنی روز افزون در جهان برای ساکنین دارای اختلال بینایی آن، به توضیح دستاوردها و موفقیتهای جامعه آسیبمندان بینایی جهان پرداخت. امضای معاهده مراکش به گفته او از بزرگترین دستاوردهای تاریخی نابینایان در جهان است. معاهده ای که حقوق آسیبمندان بینایی و خوانشی را در دسترسی برابر به منابع اطلاعاتی به رسمیت شناخت. به گفته رئیس اتحادیه جهانی نابینایان، این یعنی متقاعد کردن صاحبان صنایع، مدیران امور مالی و دولتمردان به ارجح دانستن عدالت در دسترسی به منابع اطلاعاتی افزون بر پول و ارزشهای مادی. به گزارش سخنران نشست، با پیوستن کانادا به معاهده مراکش به عنوان بیستمین کشور تصویب کننده این معاهده، اکنون این دستاورد بزرگ جهانی نابینایان عملاً وارد مرحله اجرایی شده است و وظیفه نابینایان در سراسر جهان توسعه قلمرو این معاهده به همه زبانهای جهان است. دستاورد بزرگ دیگر نابینایان در چهار سال گذشته ورود به عرصه تولید فناوریهای کمکی برای افراد نابینا است. از جمله گردهمایی چند مؤسسه نابینایی به رهبری انجمن سلطنتی نابینایان بریتانیا برای تولید نمایشگرهای بریل ارزان قیمت که امکان داده است نمایشگرهای بریل بیست سلولی با قیمتی کمتر از یک دستگاه آیفون در دسترس نابینایان قرار گیرد و روند ارزانی این فناوری که موجب دسترسی مستقل نابینایان به منابع اطلاعاتی از طریق خط بریل است، همچنان ادامه دارد. آرنت هولد تأکید کرد: این پروژه امکان داد نابینایان جهان به جای بهره گیری از فناوریهای موجود، خود طرحهای مبتکرانه تولید فناوریهای کمکی را کلید بزنند و در این عرصه خود سرنوشت نابینایان را به دست گیرند. به گفته رئیس سابق اتحادیه جهانی نابینایان، در این چهار سال یکی از رؤیاهای نابینایان به حقیقت پیوسته است و آن رانندگی مستقل نابینایان با خودروهای هوشمند «خودران» بسته است. (در حاشیه مجمع عمومی اتحادیه جهانی نابینایان، امکان رانندگی مستقل نابینایان فراهم بود) بزرگترین آرزوی هر نابینا زندگی مستقل است و تحقق رانندگی مستقل برای نابینایان به راستی فتح یکی از آرزوهای دست نیافتنی برای نابینایان جهان است. هولت با بیان این عبارت، ضمن توصیف اهمیت این دستاورد، نابینایان جهان را به تحقق سایر رؤیاهایی که هنوز دست نیافتنی مینمایند، فرا خواند. به گفته وی، رؤیای دیگری که نابینایان جهان در آستانه تحقق آن هستند، سفر به فضا است که پروژه آن در آژانس فضایی آمریکا (ناسا) کلید خورد است و به زودی شاهد سفر نخستین فضانورد نابینای جهان به مدار زمین خواهیم بود. رئیس اتحادیه جهانی نابینایان از چالشهای فناوریهای جدید برای نابینایان نیز سخن گفت و آن خطر ورود روز افزون خودروهای خاموش به جاده ها و خیابانها است. (خودروهای خاموش، خودروهای الکتریکی جدید هستند که موتور آنها به دلیل استفاده از برق، بی صدا کار کرده و در عین آنکه دستاوردی بزرگ برای انسان محسوب میشوند، به دلیل بی صدایی برای تردد ایمن نابینایان خطرناک هستند.) آرنت هولت خواهان فعالیت جمعی همه تشکلهای نابینایی برای وضع مقررات حفاظت از نابینایان در برابر هجوم خودروهای خاموش شد و این امر را یکی از وظایف مبرم پیش روی اتحادیه جهانی نابینایان توصیف کرد. مجمع عمومی اتحادیه جهانی نابینایان، 2016، (فردریک شرودر) معاون اول اتحادیه را به عنوان رئیس جدید اتحادیه جهانی نابینایان تا چهار سال آینده انتخاب کرد. 
  twitter linkedin google-buzz facebook digg afsaran
کلید واژه
 
نظرات بینندگان
نظر شما
لطفا جهت تسهیل ارتباط خود با ایران سپید، در هنگام ارسال پیام این نکات را در نظر داشته باشید:
1.ارسال پیام های توهین آمیز به هر شکل و با هر ادبیاتی با اخلاق و منش اسلامی ،ایرانی ما در تناقض است لذا از ارسال اینگونه پیام ها جدا خودداری فرمایید.
2.از تایپ جملات فارسی با حروف انگلیسی خودداری کنید.
3.از ارسال پیام های تکراری که دیگر مخاطبان آن را ارسال کرده اند خودداری کنید.
4. ثبت نظرات در سايت ايران سپيد براي هر نظر حداکثر 400 واژه است.
نام:
ایمیل:
نظر: *